Województwo królewieckie

Województwo królewieckie (łac. Palatinatus Kinsbergensis) – województwo ze stolicą w Królewcu, utworzone przez Kazimierza Jagiellończyka po inkorporacji Prus do Korony Królestwa Polskiego (6 marca 1454), przy ustalaniu nowego podziału administracyjnego terytoriów państwa zakonnego w połowie kwietnia 1454 r.[1][2]

Nominację na wojewodę otrzymał w połowie kwietnia 1454 r. Ścibor Bażyński[3], z tytułem tym występuje po raz ostatni 12 kwietnia 1455 r.[4] W związku z toczącymi się działaniami wojny trzynastoletniej, województwo nie zostało praktycznie zorganizowane i więcej nie obsadzane. Od 1456 r. Bażyński występuje z tytułem wojewody elbląskiego (przemianowanego później na malborskiego)[5], chociaż formalną nominację otrzymał dopiero 19 maja 1467 r.[3] Województwo przestało istnieć w związku z postanowieniami pokoju toruńskiego w 1466.

Wojewoda królewiecki

Zobacz też

Podział administracyjny I Rzeczypospolitej

Przypisy

  1. ↑ Zdzisław Kaczmarczyk, Bogusław Leśnodorski: Historia państwa i prawa Polski. T. II: od połowy XV wieku do r. 1795, wyd. IV. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 161–162.
  2. ↑ Wojciech Hejnosz. Przyczynki do dziejów ustrojowych Prus i Pomorza: o zaginionych województwach pruskich: królewieckim, elbląskim i niderlandzkim. „Zapiski Towarzystwa Naukowego w Toruniu”. T. XV, zeszyt 3-4, s. 10, 1950. 
  3. ↑ a b Krzysztof Mikulski: Urzędnicy Prus Królewskich XV–XVIII wieku. Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1990, s. 12, 94. ISBN 83-04-03523-5.
  4. ↑ Paweł Czaplewski. Senatorowie świeccy, podskarbiowie i starostowie Prus Królewskich 1454–1772. „Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu”. T. XXVI–XXVIII (1919–1921), s. 8, 1921. Towarzystwo Naukowe w Toruniu. 
  5. ↑ K. Mikulski w: „Urzędnicy...” (s. 13) twierdzi, iż tytuł Ścibora Bażyńskiego wojewody „der Nieder Lande” oznacza „dolnopruskiego” czyli królewieckiego, a nie elbląskiego.