Województwo lubuskie
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kod ISO 3166-2 | PL-08 | ||||||||||||
TERYT | 08 | ||||||||||||
Siedziba wojewody | |||||||||||||
Wojewoda | |||||||||||||
Siedziba sejmiku | |||||||||||||
Marszałek | |||||||||||||
Powierzchnia (2017[1]) | 13 987,93 km² | ||||||||||||
Populacja (30 czerwca 2022) • liczba ludności |
| ||||||||||||
• gęstość | 70,25 os./km² | ||||||||||||
Urbanizacja | 64,89 | ||||||||||||
Tablice rejestracyjne | F | ||||||||||||
Adres Urzędu Wojewódzkiego: ul. K. Jagiellończyka 866–400 Gorzów Wielkopolski | |||||||||||||
Adres Urzędu Marszałkowskiego: ul. Podgórna 765–057 Zielona Góra | |||||||||||||
Podział administracyjny | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Strona Urzędu Wojewódzkiego | |||||||||||||
Strona Urzędu Marszałkowskiego | |||||||||||||
Portal Polska |
Województwo lubuskie – województwo w zachodniej Polsce, utworzone w 1999 roku – w wyniku reformy administracyjnej – z większości terytoriów dawnych województw: gorzowskiego i zielonogórskiego oraz niewielkiej części leszczyńskiego, a funkcjonujące od 1 stycznia 1999. Siedzibą wojewody jest Gorzów Wielkopolski, zaś władz samorządu województwa – Zielona Góra[3].
Od północy graniczy z woj. zachodniopomorskim, od wschodu – z woj. wielkopolskim, od południa – z woj. dolnośląskim, a od zachodu – z Niemcami (Brandenburgia i Saksonia). Według danych na 31 grudnia 2018, obejmuje obszar o powierzchni 13 987,93 km²[1], a jego populacja wynosi około 1 mln mieszkańców[4] według danych z 30 czerwca 2020 (co czyni je drugim po województwie opolskim najmniej liczebnym województwem w Polsce)[5]. Posiada największą lesistość w kraju (49%).
Nazwa województwa wywodzi się od krainy historycznej – ziemi lubuskiej. W skład województwa wchodzą ziemie czterech krain historycznych – ziemi lubuskiej, Dolnego Śląska, Wielkopolski, Łużyc Dolnych[6]. Pomimo nazwy nie zawiera Lubusza, znajdującego się na terytorium Niemiec.
Historia
1945–1998
6 lipca 1950, w wyniku reformy administracyjnej, z zachodniej części województwa poznańskiego i fragmentu województwa wrocławskiego utworzono województwo zielonogórskie[7], pokrywające się w przybliżeniu z granicami obecnego woj. lubuskiego (w jego skład weszły historyczne ziemie Dolnego Śląska, Dolnych Łużyc, zachodniej Wielkopolski i wschodniej części ziemi lubuskiej). Reforma administracyjna z 1975 doprowadziła do podziału dawnego województwa zielonogórskiego na województwo gorzowskie i nowe województwo zielonogórskie, które istniały do 31 grudnia 1998.
Reforma z 1998
Według pierwotnego projektu reformy prof. Kuleszy dawne województwa gorzowskie i zielonogórskie miały zostać podzielone między województwo zachodniopomorskie (Gorzów Wlkp.), dolnośląskie (Zielona Góra) oraz wielkopolskie. Spotkało się to ze sprzeciwem ze strony dotychczasowych władz regionalnych, które w reakcji zaczęły opracowywać dokumenty uzasadniające dalsze istnienie województwa gorzowskiego oraz zielonogórskiego, przy czym w przypadku Zielonej Góry zadaniem tym zajął się tzw. zespół ds. argumentów, powołany przez wojewodę Mariana Miłka, natomiast w Gorzowie Wielkopolskim obroną koncepcji 25 województw z gorzowskim włącznie zajmowało się Gorzowskie Stowarzyszenie Regionalne[8].
10 lutego 1998 roku doszło do spotkania 17 przedstawicieli województwa gorzowskiego i 14 reprezentantów województwa zielonogórskiego w międzyrzeckim ratuszu, mającego na celu omówienie możliwej współpracy między obiema stronami w zakresie obrony swoich jednostek. W toku zebrania zaczęto przedyskutowywać kształt przyszłego wspólnego województwa, chociaż większość przedstawicieli strony gorzowskiej preferowała wizję posiadania osobnego województwa gorzowskiego (w przypadku zielonogórzan panowała jednomyślność odnośnie powołania wspólnego województwa)[9]. Na tym też spotkaniu po raz pierwszy zaproponowano podział kompetencji, polegający na umiejscowieniu urzędu wojewódzkiego w Gorzowie, a sejmiku z urzędem marszałkowskim w Zielonej Górze[8].
4 marca 1998 (według innych źródeł 25 lutego 1998 roku[9]) powołane do życia zostało Stowarzyszenie na rzecz Promocji i Powołania Województwa Lubuskiego, którego celem również było przekonanie władz warszawskich co do idei powołania samodzielnego województwa w środkowo-zachodniej Polsce, a także promowanie wydarzeń, do jakich dochodzi w regionie[9]. Organizacja ta liczyła 167 członków, a jej prezesem została Stanisława Czereda[8].
Drugim kluczowym zebraniem lokalnych polityków było spotkanie 18 regionalnych parlamentarzystów w Paradyżu (dzisiejszym Gościkowie), które zwieńczone zostało podpisaniem 13 marca 1998 roku tzw. ugody paradyskiej, zwanej też porozumieniem paradyskim[8] lub ugodą zielonogórsko-gorzowską[10]. Ugoda ta była ponadpartyjnym wyrazem poparcia dla idei powstania województwa lubuskiego, opartym o takie argumenty jak potencjał gospodarczy regionu, jego infrastrukturalna spójność, poczucie tożsamości regionalnej oraz zdolność obydwu przyszłych stolic województwa do podziału zadań i wzajemnej współpracy[11][10].
31 maja 1998 roku, w reakcji na nagłe oświadczenie sejmowych komisji administracji i samorządu terytorialnego o pozostaniu przy koncepcji utworzenia wyłącznie 12 województw, Stowarzyszenie na rzecz Promocji i Powołania Województwa Lubuskiego, z pomocą swoich członków oraz chętnej młodzieży, zorganizowało blokadę międzynarodowej drogi Poznań-Świecko i przejścia granicznego Gubin-Guben. W trakcie protestu demonstranci mieli ze sobą transparenty z takimi hasłami jak „Rząd dzieli nas jak koloniści Afrykę”, „Unia Wolności za bardzo się gości” czy „AWS anty-Lubuski jest”[9]. Dodatkowo do 2 czerwca udało się zebrać od 110[9] do 120[8] tysięcy podpisów pod projektem ustawy obywatelskiej Stowarzyszenia, będącym dowodem na masowość poparcia dla powołania województwa (był to pierwszy dokument obywatelski w III RP, któremu udało się przekroczyć wymagany próg 100 tysięcy podpisów)[9].
Ostatecznie rząd okazał się niezdolny do przeprowadzenia swego projektu (w wyniku zawetowania ustawy przez prezydenta) i konieczne stało się utworzenie kolejnych województw, w tym lubuskiego. Jego nazwa pochodzi od historycznej miejscowości Lubusz (obecnie: Lebus w Niemczech), będącej administracyjnym i kulturalnym centrum ziemi lubuskiej w średniowieczu, w tym siedzibą diecezji lubuskiej. Sami Niemcy zaś nazywają ziemię lubuską Lebuser Land lub Neumark (Nowa Marchia), albo rzadziej Ostbrandenburg (Wschodnia Brandenburgia).
20 listopada 1998 roku pierwszy marszałek województwa lubuskiego, Andrzej Bocheński, otrzymał w Pałacu Belwederskim akt założycielski województwa lubuskiego z rąk prezydenta Kwaśniewskiego[12].
Geografia
Według danych z 1 stycznia 2017 powierzchnia województwa wynosiła 13 987,93 km², co stanowi 4,5% powierzchni Polski[1].
Lesistość województwa wynosi 49%[13]. Według danych z 31 grudnia 2012 w woj. lubuskim lasy obejmowały powierzchnię 687,2 tys. ha, co stanowiło 49,1% jego powierzchni. 4,6 tys. ha lasów znajdowało się w obrębie parków narodowych[14].
Położenie administracyjne
Województwo jest położone w zachodniej Polsce i graniczy z[15]:
- Niemcami (z krajami związkowymi Brandenburgią i Wolnym Krajem Saksonią) na długości 195,6 km na zachodzie
oraz z województwami:
- dolnośląskim – na długości 224,4 km na południu
- wielkopolskim – na długości 278,3 km na wschodzie
- zachodniopomorskim – na długości 206,2 km na północy
Położenie fizycznogeograficzne
Charakterystyczny dla krajobrazu województwa jest układ naprzemianległych obniżeń pradolin i pasów wysoczyznowych wytworzony w wyniku ostatniego zlodowacenia. Jego zasięg wyznacza linia biegnąca przez Gubin, Lubsko, Zieloną Górę i Sławę. Obszary położone na południe od tej linii zostały ukształtowane podczas zlodowacenia środkowoeuropejskiego, które spowodowało dość dużą różnorodność krajobrazu. Na północy Kotlina Gorzowska graniczy z Równiną Gorzowską, Pojezierzem Dobiegniewskiem, Równiną Drawską, Pojezierzem Wałeckim, od południa z Pojezierzem: Łagowskim i Poznańskim, od wschodu z Pojezierzem Chodzieskim, a na zachodzie łączy się z Kotliną Freienwaldzką. Długość Kotliny Gorzowskiej wynosi 120 km, szerokość do 35 km, powierzchnia obejmuje 3740 km². W jej skład wchodzą 4 subregiony:
- Dolina Dolnej Noteci,
- Obornicka Dolina Warty,
- Dolina Dolnej Warty,
- Międzyrzecze Warty i Noteci.
Topografia
W wymiarze północ-południe województwo rozciąga się na długości 195 km, to jest 1°45′38″. W wymiarze wschód-zachód rozpiętość województwa wynosi 128 km, co w mierze kątowej daje 1°52′57″.
Współrzędne geograficzne skrajnych punktów:
- północny: 53°07′26″ szer. geogr. N – pn. narożnik działki ewidencyjnej nr 352 (powiat strzelecko-drezdenecki),
- południowy: 51°21′48″ szer. geogr. N – pd.-wsch. narożnik działki ewidencyjnej nr 259 (powiat żarski),
- zachodni: 14°32′03″ dług. geogr. E – łuk Odry pomiędzy słupkami granicznymi nr 499 a nr 500 (powiat słubicki),
- wschodni: 16°25′00″ dług. geogr. E – pd.-wsch. narożnik działki ewidencyjnej nr 116 (powiat wschowski).
Ukształtowanie powierzchni ma charakter wybitnie nizinny.
Najwyższym punktem jest wierzchołek Gołębiej (pot. Góry Żarskiej) – 226,9 m n.p.m. w pasie Wzniesień Żarskich.
Podział administracyjny
Województwo lubuskie jest podzielone na 12 powiatów i 2 miasta na prawach powiatu. Na jego terenie funkcjonują 82 gminy: 9 gmin miejskich (w tym dwie tożsame z miastami na prawach powiatu), 34 gminy miejsko-wiejskie i 39 gmin wiejskich. W czterech przypadkach (Gubin, Nowa Sól, Żagań, Żary) istnieją zarówno gminy miejskie: GM Gubin, GM Nowa Sól, GM Żagań, GM Żary, jak i wiejskie (obwarzankowe): GW Gubin, GW Nowa Sól, GW Żagań, GW Żary. W województwie lubuskim są 43 miejscowości, posiadające status miasta (nadane prawa miejskie).
Największym powiatem województwa jest powiat żarski, którego powierzchnia wynosi 1392,78 km², a najmniejszym powiat wschowski 624,20 km². Największą gminą województwa jest gmina Drezdenko 399,91 km², a najmniejszą gmina miejska Łęknica 16,43 km²[16].
Wyłączając miasta na prawie powiatu (Gorzów Wielkopolski, Zielona Góra) według danych z 30 czerwca 2020 powiatem o największej liczbie mieszkańców jest powiat żarski – 95,8 tys. osób, a powiatem o najmniejszej liczbie mieszkańców jest powiat sulęciński – 35,1 tys. osób. Wyłączając miasta na prawach powiatu, gminą o największej liczbie mieszkańców jest gmina miejska Nowa Sól – 38,6 tys. osób, a gminą o najmniejszej liczbie mieszkańców jest gmina Wymiarki – 2 288 osób[5].
Herb | Flaga | Powiat / miasto na prawach powiatu | Powierzchnia [km²] | Ludność (30 czerwca 2020) | Gęstość zaludnienia | Lokata w Polsce według powierzchni | Lokata w Polsce według ludności | Wydatki budżetu 2012[17] [mln zł] | Dochody budżetu 2012[17] [mln zł] | Zadłużenie samorządu względem dochodów 2012[17] [%] | Przeciętna stopa bezrobocia (30 czerwca 2014)[18] |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
powiat gorzowski | 1214,23 | 72.054 | 59 | 84 | 169 | 46,8 | 50,1 | 55,8% | 10,7% | ||
powiat krośnieński | 1391,25 | 54.706 | 39 | 51 | 219 | 50,6 | 54,0 | 34,0% | 20,9% | ||
powiat międzyrzecki | 1387,61 | 57.374 | 421 | 52 | 205 | 53,5 | 54,2 | 17,3% | 20,8% | ||
powiat nowosolski | 770,73 | 86.014 | 112 | 192 | 109 | 74,3 | 76,9 | 38,2% | 21,9% | ||
powiat słubicki | 999,29 | 46.897 | 47 | 129 | 260 | 40,1 | 40,5 | 58,1% | 10,8% | ||
powiat strzelecko-drezdenecki | 1247,86 | 48.855 | 39 | 75 | 244 | 39,2 | 40,8 | 43,6% | 22,8% | ||
powiat sulęciński | 1177,80 | 35.110 | 30 | 90 | 302 | 36,4 | 35,4 | 54,7% | 14,3% | ||
powiat świebodziński | 936,57 | 55.678 | 59 | 144 | 220 | 55,4 | 57,7 | 39,6% | 11,4% | ||
powiat wschowski | 624,20 | 38.787 | 62 | 244 | 291 | 35,0 | 34,0 | 48,8% | 13,7% | ||
powiat zielonogórski | 1350,19 | 75.646 | 56 | 32 | 94 | 66,9 | 66,3 | 40,3% | 14,0% | ||
powiat żagański | 1131,78 | 78.634 | 69 | 98 | 122 | 64,6 | 65,6 | 40,3% | 22,1% | ||
powiat żarski | 1392,78 | 95.801 | 69 | 50 | 83 | 91,8 | 89,2 | 48,2% | 14,0% | ||
Gorzów Wielkopolski (m.np.p.) | 85,72 | 123.341 | 1439 | 30 | 28 | 420,9 | 438,4 | 42,6% | 7,0% | ||
Zielona Góra (m.np.p.) | 278,79 | 141.280 | 507 | 46 | 32 | 513,2 | 493,5 | 43,3% | 7,4% |
Demografia
Według danych z 30 czerwca 2022 województwo liczyło 982 655 mieszkańców[4]
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 982 655 | 100 | 505 466 | 51 | 477 189 | 49 |
powierzchnia | 13 987,93 km² | |||||
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) | 70 | 36 | 34 |
Liczba ludności (dane z 30 czerwca 2022[2]):
Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
osób | % | osób | % | osób | % | |
Ogółem | 982 655 | 100 | 505 466 | 51,44 | 477 189 | 48,56 |
Miasto | 632 507 | 64,37 | 331 088 | 33,69 | 301 419 | 30,67 |
Wieś | 350 148 | 35,63 | 174 378 | 17,75 | 175 770 | 17,89 |
Piramida wieku mieszkańców woj. lubuskiego w 2014 roku[19]:
Religia
Administracja i polityka
Samorząd województwa
Organem stanowiącym samorządu jest Sejmik Województwa Lubuskiego, składający się z 30 radnych. Siedzibą sejmiku województwa jest Zielona Góra. Sejmik wybiera organ wykonawczy samorządu, którym jest zarząd województwa, składający się z 5 członków, z przewodniczącym mu marszałkiem.
Marszałkowie Województwa Lubuskiego:
- Andrzej Bocheński – od 1 stycznia 1999 do 1 grudnia 2006
- Krzysztof Józef Szymański – od 1 grudnia 2006 do 21 sierpnia 2008[20][21]
- Marcin Jabłoński – od 21 sierpnia 2008 do 29 listopada 2010[22]
- Elżbieta Polak – od 29 listopada 2010[23]
Komitet Wyborczy | Liczba radnych |
---|---|
KW Platforma.Nowoczesna Koalicja Obywatelska | 11/30 |
KW Prawo i Sprawiedliwość | 9/30 |
KWW Bezpartyjni Samorządowcy | 4/30 |
KW Polskie Stronnictwo Ludowe | 4/30 |
KW SLD Lewica Razem | 2/30 |
Administracja rządowa
Przedstawicielem Rady Ministrów, będącym terytorialnym organem administracji rządowej jest Wojewoda Lubuski, powoływany przez Prezesa Rady Ministrów. Siedzibą wojewody jest Gorzów Wielkopolski[25], gdzie znajduje się Lubuski Urząd Wojewódzki w Gorzowie Wielkopolskim. W ramach urzędu działa także delegatura Zielonej Górze[26].
Wojewodowie Lubuscy:
- Jan Majchrowski – od 1999 do 2000
- Stanisław Iwan – od 2000 do 2001
- Andrzej Korski – od 2001 do 2004
- Janusz Gramza – od 2004 do 2006
- Marek Ast – 2006
- Wojciech Perczak – od 2006 do 2007
- Helena Hatka – od 2007 do 2011
- Marcin Jabłoński – od 2011 do 2013
- Jerzy Ostrouch – od 2013 do 2014
- Katarzyna Osos – od 2015 do 2015
- Władysław Dajczak – od 2015 do 2019, od 2020
Polityka
Mieszkańcy województwa wybierają łącznie 12 posłów na Sejm w jednym okręgu wyborczym nr 8. Mieszkańcy wybierają 3 senatorów w jednomandatowych okręgach wyborczych: nr 20, nr 21, nr 22.
Do Parlamentu Europejskiego są wybierani 4 posłowie z okręgu wyborczego nr 13, który obejmuje także województwo zachodniopomorskie.
Współpraca międzynarodowa
Umowy, porozumienia i oświadczenia o współpracy:
- Brandenburgia (Niemcy) – od 12 stycznia 2000 r.
- Obwód pskowski (Rosja) – od 16 stycznia 2002 r.
- Obwód iwanofrankiwski (Ukraina) – od 16 września 2002 r.
- Abruzja (Włochy) – od 2 lipca 2003 r.
- Hajnan (Chiny) – od 24 lutego 2006 r.
- Kiszyniów (Mołdawia) – od 14 marca 2007 r.
- Obwód homelski (Białoruś) – od 7 grudnia 2007 r.
- Obwód sumski (Ukraina) – od 7 grudnia 2007 r.
- Kraj nitrzański (Słowacja) – od 17 kwietnia 2008 r.
- Departament Lot (Francja) – od 17 października 2008 r.
- Saksonia (Niemcy) – od 19 listopada 2008 r.
- Obwód wołogodzki (Rosja) – od 2 czerwca 2011 r.
Gospodarka
W 2012 r. produkt krajowy brutto województwa lubuskiego wynosił 35,7 mld zł, co stanowiło 2,2% PKB Polski. Produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca wynosił 33,9 tys. zł (83,1% średniej krajowej), co plasowało lubuskie na 9. miejscu względem innych województw[27].
W 2010 r. produkcja sprzedana przemysłu w woj. lubuskim wynosiła 24,6 mld zł, co stanowiło 2,5% produkcji przemysłu Polski. Sprzedaż produkcji budowlano-montażowej w lubuskim wynosiła 3,1 mld zł, co stanowiło 2,0% tej sprzedaży Polski[28].
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie mieszkańca woj. lubuskiego w 3. kwartale 2011 r. wynosiło 3140,74 zł, co lokowało je na 14. miejscu względem wszystkich województw[29].
W końcu marca 2012 liczba zarejestrowanych bezrobotnych w województwie obejmowała ok. 63,8 tys. mieszkańców, co stanowi stopę bezrobocia na poziomie 16,3% do aktywnych zawodowo[30].
Według danych z 2011 r. 3,2% mieszkańców w gospodarstwach domowych woj. lubuskiego miało wydatki poniżej granicy ubóstwa skrajnego (tzn. znajdowało się poniżej minimum egzystencji)[31].
Ludność i miasta
W województwie lubuskim są 43 miasta, w tym 2 miasta na prawach powiatu. Liczba ludności – według stanu na 30 czerwca 2019[5], powierzchnia – według stanu na 30 czerwca 2014. Wytłuszczone zostały miasta na prawach powiatu.
Ośrodki akademickie
Gorzów Wielkopolski
- Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
- AWF w Poznaniu – Zamiejscowy Wydział Kultury Fizycznej w Gorzowie Wielkopolskim
- Wyższa Szkoła Biznesu w Gorzowie Wielkopolskim
- Wyższa Szkoła Zawodowa w Gorzowie Wielkopolskim (przeniesiona z Kostrzyna nad Odrą, pierwotnie założona w Kamieniu Małym)
Słubice
Sulechów
Zielona Góra
- Uniwersytet Zielonogórski
- Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu – Instytut Filozoficzno-Teologiczny im. Edyty Stein w Zielonej Górze
- Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu – Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny w Zielonej Górze
Żary
Pozostałe
- Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej w Gościkowie-Paradyżu (w ramach Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Szczecińskiego)
Bezpieczeństwo publiczne
W województwie lubuskim działa centrum powiadamiania ratunkowego, które znajduje się w Gorzowie Wielkopolskim i które obsługuje zgłoszenia alarmowe kierowane do numerów alarmowych 112, 997[32].
Obsługą zgłoszeń alarmowych kierowanych do numeru 999 z terenu województwa lubuskiego zajmuje się Dyspozytornia Medyczna, która znajduje się w Gorzowie Wielkopolskim[32].
Obsługą zgłoszeń alarmowych kierowanych do numeru 998 zajmuje się Państwowa Straż Pożarna[32].
Ochrona przyrody
Parki narodowe
Parki krajobrazowe
- Gorzowski Park Krajobrazowy[33]
- Gryżyński Park Krajobrazowy
- Krzesiński Park Krajobrazowy
- Łagowsko-Sulęciński Park Krajobrazowy
- Park Krajobrazowy Łuk Mużakowa
- Park Krajobrazowy Ujście Warty
- Przemęcki Park Krajobrazowy
- Pszczewski Park Krajobrazowy
Obszary Chronionego Krajobrazu
W granicach województwa w 2019 roku wyznaczonych było 38 obszarów chronionego krajobrazu, gdzie ochroną objęto 416850 ha. Najwięcej tego typu form znajduje się w dolinach rzecznych[34].
Rezerwaty przyrody
Według stanu na 2019 w województwie występowało 67 rezerwatów przyrody[35]. Najstarszy Bukowa Góra powołano w 1954 roku[36].
Pomniki przyrody
W 2019 r. na obszarze województwa znajdowało się 1397 pomników przyrody. Wśród nich najliczniejszą grupę stanowiły pojedyncze drzewa (1091), grupy drzew (208), głazy narzutowe (39), aleje przydrożne (22) i 39 innych obiektów[37]. Do najbardziej rozpoznawalnych należą: Dąb Chrobry, Wiąz Wiedźmin, Sosna Waligóra, Sosna Rzepicha, głaz Flins.
Stanowiska dokumentacyjne, Użytki ekologiczne, Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe
W 2019 r. w granicach województwa znajdowały się 2 stanowiska dokumentacyjne, 407 użytków ekologicznych oraz 16 zespołów przyrodniczo-krajobrazowych[38].
Zobacz też
Transport
Transport drogowy
Według danych na dzień 31 grudnia 2015, na terenie województwa lubuskiego było 14 975,7 km dróg publicznych, w tym: 906,2 km dróg krajowych (z czego 89,2 km autostrad i 142,4 km dróg ekspresowych), 1 604,9 km dróg wojewódzkich, 4 151,5 km powiatowych i 8 313,1 km gminnych[39].
Droga | Trasa | Obecna długość w województwie | Uwagi |
---|---|---|---|
A2E30 | granica państwa z Niemcami – Świecko – Poznań – Łódź – Warszawa (węzeł „Konotopa") – ... – Warszawa (węzeł "Lubelska") – Biała Podlaska – Kukuryki – granica państwa z Białorusią | 92 km | Istniejące odcinki: Świecko – Warszawa (węzeł Konotopa); Choszczówka Stojecka – Kałuszyn |
S3E65 | Świnoujście – Goleniów – Szczecin A6 (węzeł „Rzęśnica") – ... – Szczecin A6 (węzeł „Klucz") – Gorzów Wielkopolski – Zielona Góra – A4 (Legnica) – Bolków – Lubawka – granica państwa | 184 km | |
12 | granica państwa z Niemcami – Łęknica – S3 (węzeł „Głogów Zachód") – Głogów – Leszno – Jarocin – Kalisz – Sieradz – Piotrków Trybunalski – Sulejów – Radom – Zwoleń – Puławy – Lublin – Dorohusk – granica państwa z Ukrainą | 105 km | |
18E36 | granica państwa – Olszyna – Golnice – Krzyżowa | 71 km | Po dwa pasy ruchu w jednym kierunku. Wyremontowana jezdnia północna |
A18E36 | granica państwa – Olszyna – A4 | 71 km | Po całkowitej przebudowie drogi krajowej nr 18, obecnie 0 km |
22 | granica państwa z Niemcami – Kostrzyn nad Odrą – Gorzów Wielkopolski Człopa – Wałcz – Człuchów – Starogard Gdański – Malbork – Elbląg – Grzechotki – granica państwa z Rosją | 122 km | |
24 | Pniewy – Gorzyń – Skwierzyna – Wałdowice | 46 km | |
27 | granica państwa – Przewóz – Żary – Zielona Góra | 68 km | – |
29 | granica państwa – Słubice – Krosno Odrzańskie 32 | 58 km | – |
31 | Szczecin – Gryfino – Chojna – Sarbinowo – Kostrzyn nad Odrą – Słubice | 38 km | – |
32 | granica państwa z Niemcami – Gubinek – Zielona Góra – Sulechów – Stęszew | 104 km | |
92 | Rzepin – Świebodzin – Pniewy – Poznań – Września – Słupca – Golina – Konin – Kutno – Łowicz – Mory – ... – Stary Konik – Mińsk Mazowiecki – Ryczołek | 78 km | Dawna droga krajowa nr 2 |
- Drogowe i piesze mosty graniczne:
- Kostrzyn nad Odrą – Küstrin-Kietz – w ciągu drogi krajowej nr 22
- Słubice – Frankfurt nad Odrą – w ciągu drogi krajowej nr 29
- Słubice/Świecko – Frankfurt nad Odrą – w ciągu autostrady A2
- Gubin – Guben – w ciągu drogi wojewódzkiej nr 138
- Gubinek – Guben – w ciągu drogi krajowej nr 32
- Zasieki – Forst – w ciągu drogi wojewódzkiej nr 289
- Olszyna – Forst – w ciągu drogi krajowej nr 18
- Łęknica – Bad Muskau – w ciągu drogi krajowej nr 12
- Łęknica – Bad Muskau (Park Mużakowski) (most pieszy i rowerowy)
- Przewóz – Podrosche – w ciągu drogi krajowej nr 27
Transport kolejowy
- linie kolejowe (czynne):
- Berlin – Frankfurt nad Odrą – Słubice – Rzepin – Świebodzin – Zbąszynek – Poznań Gł.
- Szczecin Gł. – Kostrzyn nad Odrą – Zielona Góra
- Zielona Góra – Wrocław Gł.
- Szczecin Gł. – Dobiegniew – Krzyż – Poznań Gł.
- Cottbus (Chociebuż) – Wrocław Gł.
- Berlin – Kostrzyn nad Odrą – Gorzów Wielkopolski – Krzyż – Piła Gł.
- Gubin – Czerwieńsk
- Zielona Góra – Zbąszynek
- Zielona Góra – Żary – Węgliniec
- Żagań – Lubsko (tylko linia towarowa)
- Gorzów Wielkopolski – Zbąszynek
- Żagań – Głogów – Leszno – Ostrów Wlkp. – Łódź Kaliska (Niegosławice – Głogów tylko linia towarowa)
- Kolejowe mosty graniczne:
Tabor kolejowy
Województwo lubuskie jest właścicielem 23 pojazdów z których stanowią 20 spalinowych zespołów trakcyjnych oraz autobusy szynowe i trzy elektryczne zespoły trakcyjne ED78 wyprodukowanych przez Newag. Wszystkie składy będące własnością urzędu marszałkowskiego są obsługiwane przez państwowego przewoźnika Polregio.
Seria | Typ | Numery | Liczba | Producent | |
---|---|---|---|---|---|
ED78 | 31WE | 010, 014, 016 | 3 | Newag | |
SA95 | 36WEhd | 001 ÷ 002 | 2 | Newag | [42] |
SA105 | 213Ma | 101 ÷ 102, 104 ÷ 105 | 4 | ZNTK Poznań | |
SA108 | 215M | 006 | 1 | ZNTK Poznań | |
SA133 | 218Mc | 003, 006 ÷ 008 | 4 | Pesa | |
SA134 | 218Mc | 020 ÷ 021 | 2 | ZNTK Mińsk Mazowiecki | |
SA137 | 220M | 005 | 1 | Newag | |
SA139 | 223M | 003 ÷ 006, 031 ÷ 032 | 6 | Pesa | [43] |
Transport wodny śródlądowy
- drogi wodne:
- Odra
- Warta
- Noteć
- Nysa Łużycka (od Gubina w dół rzeki)
- Kanał Odra-Sprewa
- porty i ważniejsze przystanie śródlądowe:
- przeprawy promowe
- Milsko przez Odrę w ciągu drogi wojewódzkiej nr 282
- Pomorsko przez Odrę w ciągu drogi wojewódzkiej nr 281
- Brody przez Odrę w ciągu drogi wojewódzkiej nr 280
- Połęcko przez Odrę w ciągu drogi wojewódzkiej nr 138
- Górzyca przez Odrę (planowane)
- Oksza przez Wartę w ciągu drogi powiatowej
- Santok przez Wartę – sezonowo
Transport lotniczy
- Port lotniczy Zielona Góra-Babimost
- Lotnisko Aeroklubu Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze-Przylepie
- Leśna baza lotnicza Lasów Państwowych w Lipkach Wielkich
- Lotnisko prywatne w Trzebiczu Nowym k. Drezdenka
- Planowane lotnisko sportowe i baza lotnictwa sanitarnego w Wojcieszycach k. Gorzowa Wielkopolskiego
- Lotniska poradzieckie w Tomaszowie k. Żagania i Wiechlicach k. Szprotawy
Media
Największe media o zasięgu regionalnym:
- TVP3 Gorzów Wielkopolski – siedziba w Gorzowie Wielkopolskim oraz redakcja zamiejscowa w Zielonej Górze
- Radio Zachód – siedziba w Zielonej Górze oraz redakcja zamiejscowa w Gorzowie Wielkopolskim
- Gazeta Lubuska – siedziba w Zielonej Górze oraz redakcja zamiejscowa w Gorzowie Wielkopolskim
- Gazeta Wyborcza – oddziały w Zielonej Górze i w Gorzowie Wielkopolskim
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2017 r.. Główny Urząd Statystyczny, 2017-07-19. [dostęp 2017-07-27].
- ↑ a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny, gus.pl [dostęp 2022-11-30] .
- ↑ Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa., isap.sejm.gov.pl [dostęp 2020-11-12] .
- ↑ a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-11-19] .
- ↑ a b c Urząd Statystyczny w Zielonej Górze / Województwo lubuskie, zielonagora.stat.gov.pl [dostęp 2019-11-20] .
- ↑ Historia, portal ziemialubuska.pl. [dostęp 2010-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-03)].
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
- ↑ a b c d e Warto było? Oni tworzyli nasze województwo | Łącznik Zielonogórski, www.lzg24.pl, 27 października 2013 [dostęp 2022-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-22] .
- ↑ a b c d e f Dariusz Chajewski , 22 lata temu wspólnie walczyliśmy o województwo lubuskie. Północ i południe regionu zapomniały o animozjach i wspólnie broniły województwo, Gazeta Lubuska, 25 lutego 2020 [dostęp 2022-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-22] (pol.).
- ↑ a b Redakcja, Dziś mija dziesiąta rocznica ugody paradyskiej, Gazeta Lubuska, 13 marca 2008 [dostęp 2022-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-22] (pol.).
- ↑ Redakcja, Dobili targu w Paradyżu, Gazeta Lubuska, 3 listopada 2013 [dostęp 2022-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-22] (pol.).
- ↑ Prezydent RP na XV-leciu województwa lubuskiego (wideo), lubuskie.pl [dostęp 2022-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-22] (pol.).
- ↑ Rocznik Statystyczny Województw 2011 (wybrane tablice). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2012-01-24, s. 69. ISSN 1230-5820.
- ↑ Raport o stanie lasów w Polsce 2012. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2013, s. 78. ISSN 1641-3229.
- ↑ geoportal.gov.pl. geoportal.gov.pl. [dostęp 2013-07-27].
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
- ↑ a b c Analizy > Wykonanie budżetu przez lubuskie JST w roku 2012 (zestawienie tabelaryczne) PDF. Regionalna Izba Obrachunkowa w Zielonej Górze. s. 24, 41. [dostęp 2014-10-10].
- ↑ Obwieszczenie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 września 2014 r. ws. przeciętnej stopy bezrobocia w kraju oraz na obszarze powiatów (M.P. z 2014 r. poz. 0)
- ↑ Województwo lubuskie w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2015-05-20] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Uchwała Nr I/3/2006 Sejmiku Województwa Lubuskiego z dnia 30 listopada 2006 roku ws. wyboru Marszałka WL
- ↑ Uchwała Nr XXVI/240/2008 Sejmiku Województwa Lubuskiego z dnia 21 sierpnia 2008 r. ws. rozpatrzenia przez głosowanie wniosku o odwołanie Marszałka WL
- ↑ Uchwała Nr XXVI/241/2008 Sejmiku Województwa Lubuskiego z dnia 21 sierpnia 2008 r. ws. wyboru Marszałka WL
- ↑ Uchwała Nr II/7/10 Sejmiku Województwa Lubuskiego z dnia 29 listopada 2010 r. ws. wyboru Marszałka WL
- ↑ Obwieszczenie Komisarza Wyborczego w Zielonej Górze z dnia 23 października 2018 r. o wynikach wyborów do rad na obszarze województwa lubuskiego (Dz. Urz. Woj. Lubuskiego z 2018 r., poz. 2447)
- ↑ (Art. 3.) Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. (Dz.U. z 1998 r. nr 96, poz. 603)
- ↑ (§3. Statut LUW w Gorzowie Wlkp.) Zał. do Zarządzenia Nr 112 Wojewody Lubuskiego z dnia 26 maja 2009 r. (Dz. Urz. Woj. Lubuskiego z 2009 r., Nr 71, poz. 985)
- ↑ Rocznik Statystyczny Województw 2014. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2015-01-12, s. 625. ISSN 1230-5820.
- ↑ Rocznik Statystyczny Województw 2011 (wybrane tablice). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2012-01-24, s. 58-59. ISSN 1230-5820.
- ↑ Obwieszczenie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 28 listopada 2011 r. (M.P. z 2011 r. nr 108, poz. 1099)
- ↑ Bezrobotni oraz stopa bezrobocia według województw, podregionów i powiatów (Stan na koniec marca 2012 r.). Główny Urząd Statystyczny, 2012-04-26. [dostęp 2012-05-20].
- ↑ Ubóstwo w Polsce w 2011r.. Główny Urząd Statystyczny, 2012-05-31. s. 15. [dostęp 2012-06-08].
- ↑ a b c Tablica numerów kierowania alarmowego (NKA). bip.uke.gov.pl
- ↑ P.J, Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Lubuskiego - Gorzowski Park Krajobrazowy, www.zpkwl.gorzow.pl [dostęp 2022-10-27] (pol.).
- ↑ GUS Ochrona Środowiska 2020, kierujący zespołem Wiesława Domańska, Warszawa tab. 184, ISSN 0867-3217. [dostęp 2021-02-19].
- ↑ GUS Ochrona Środowiska 2020, kierujący zespołem Wiesława Domańska, Warszawa tab. 181, ISSN 0867-3217. [dostęp 2021-02-19].
- ↑ Centralny Rejestr Form Ochrony Środowiska. [dostęp 2021-02-19].
- ↑ GUS Ochrona Środowiska 2020, kierujący zespołem Wiesława Domańska, Warszawa tab. 189, ISSN 0867-3217. [dostęp 2021-02-19].
- ↑ GUS Ochrona Środowiska 2020, kierujący zespołem Wiesława Domańska, Warszawa tab. 190, ISSN 0867-3217. [dostęp 2021-02-19].
- ↑ Transport – wyniki działalności w 2016 r./Transport – Activity Results in 2016. Główny Urząd Statystyczny, 2016. s. 134, 135. [dostęp 2018-02-28]. ISSN 1506-7998. (pol. • ang.).
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów zmieniające rozporządzenie w sprawie sieci autostrad i dróg ekspresowych (Dz.U. z 2009 r. nr 187, poz. 1446)
- ↑ Zarządzenie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 10.12.2009
- ↑ https://www.rynek-kolejowy.pl/wiadomosci/dwa-trojczlonowe-spalinowe-impulsy-2-sa-juz-w-lubuskiem-99586.html
- ↑ https://www.nakolei.pl/lubuskie-ma-juz-dwa-linki-z-niemiecka-homologacja/
Linki zewnętrzne
- Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego. lubuskie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-15)].
- Lubuski Urząd Wojewódzki w Gorzowie Wielkopolskim
- Województwo lubuskie w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2015-05-20] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- List 18 lubuskich parlamentarzystów do premiera Jerzego Buzka, powstały w wyniku ugody paradyskiej
Media użyte na tej stronie
Flaga województwa dolnośląskiego
Autor: Stiopa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gorzów Wielkopolski (woj. lubuskie, Polska). Tramwaj typu PESA Twist 2015N linii 1 na przystanku „Katedra”, ul. Sikorskiego – skrzyżowanie z ul. Bolesława Chrobrego.
Oder River at the estuary of the Neiße River into the Oder River.
Flaga powiatu żagańskiego
Flaga powiatu świebodzińskiego
Autor: Mohylek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Zielona Góra - Uniwersytet Zielonogórski. Budynki Campusu A
Autor: Max-technik, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Żary, kościół par. p.w. NMP, ob. p.w. Najśw. Serca Pana Jezusa, XIV/XV
Autor: Maciej Boryna, Licencja: CC BY-SA 4.0
Potok Sucha (Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy w Gminie Szprotawa), utworzony 23 maja 2019 r. uchwałą Rady Miejskiej w Szprotawie, z inicjatywy Towarzystwa Bory Dolnośląskie i Macieja Boryny.
Potok Sucha charakteryzuje się unikalnym naturalnym meandrującym przebiegiem koryta, który nie został przekształcony przez gospodarkę melioracyjną. Jego przebieg przez tereny leśne spowodował, że sam potok w połączeniu z terenami leśnymi, jest swoistą ostoją dla rzadkich i chronionych gatunków zwierząt. Rzeka od wieków rozgraniczała włości Dzikowic od Gościeszowic i Suchej Dolnej, a granice osad od czasów kolonizacji niemieckiej w późnym średniowieczu, niejako z mocy prawa, wyposażone były w pasy leśne. Stąd sąsiadujący z Suchą las jak i naturalny znak graniczny w postaci rzeki są reliktami dziejowymi. Celem ustanowienia ww. obiektu jest ochrona szczególnie cennego przełomu potoku o walorach przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych.
Powierzchnia 2,87 ha i długość koryta potoku 5944 mb.Autor: Epolanska81, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Międzyrzecz, zespół zamkowy, XIV, XIX
Autor: Lechita, Licencja: CC BY-SA 4.0
Stadion SOSiR (arkady) w Słubicach. Został zbudowany w latach 1914-1927.
Autor: Marek Argent, Licencja: CC BY-SA 4.0
Nowa Sól, kościół św. Antoniego
Official coat of arms of Dobigniew county, according to the bill: "Uchwała Nr VI/60/2003 Rady Miejskiej w Dobiegniewie z dnia 30 czerwca 2003r w sprawie Statutu Gminy Dobiegniew".
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mapa administracyjna województwa lubuskiego
Autor: American1990, Licencja: CC BY-SA 3.0
Polski: Collegium Polonicum w Słubicach, widok od strony zachodniej (ul. 1 Maja)
Autor: Maciej Boryna, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wąwozy Wiechlicko-Cieciszowskie na terenie Gminy Szprotawa
Autor: A.Savin, Licencja: CC BY-SA 3.0
Town Hall and the city church ruins in Gubin, Lubusz Voivodeship, Poland
Herb Zbąszynka
Autor: A.Savin, Licencja: FAL
Ujście Warty National Park near Kostrzyn nad Odrą (Poland)
Katedra w Gorzowie nocą
Flaga powiatu strzelecko-drezdeneckiego
Autor: Tomasz Majtyka, Licencja: CC BY-SA 4.0
Województwo lubuskie (od 1999) jako powstałe z województw podziału administracyjnego Polski z lat 1975-1998
Autor: TUBS , Licencja: CC BY-SA 3.0
Location of voivodeship xy (see filename) in Poland.
Autor: Polskawliczbach, Licencja: CC BY-SA 2.5 pl
Piramida wieku mieszkańców W. lubuskiego, 2014
Nowy Herb Gminy Cybinka
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to WarX (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5
Author
Autor: Dawid9999, Licencja: CC BY-SA 3.0
Górny poziom stacji Kostrzyn
Gorzów Wielkopolski, ul. Teatralna 25 - dawny Krajowy Dom Ubogich z lat 1799 - 1801 i końca XIX w., obecnie siedziba Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej (zabytek nr 449/98)
(c) Aotearoa z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Mapa wód i ukształtowania powierzchni województwa lubuskiego. Autor: Aotearoa
Współrzędne graniczne mapy:
- N: 53.1239° N
- S: 51.3635° N
- W: 14.5357° E
- E: 16.4169° E
Legenda
Autor: Stiopa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gorzów Wlkp., ul. Jagiellończyka 8. Budynek Lubuskiego Urzędu Wojewódzkiego po przebudowie
Żagań - Żagański Pałac Kultury
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to WarX (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5