Województwo opolskie
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kod ISO 3166-2 | PL-OP | ||||||||||||
TERYT | 16 | ||||||||||||
Siedziba wojewody i sejmiku | |||||||||||||
Wojewoda | |||||||||||||
Marszałek | |||||||||||||
Powierzchnia (31 grudnia 2017) | 9411,87 km² | ||||||||||||
Populacja (30 czerwca 2020) • liczba ludności |
| ||||||||||||
• gęstość | 104 os./km² | ||||||||||||
Urbanizacja | 63,5 | ||||||||||||
Tablice rejestracyjne | O | ||||||||||||
Adres Urzędu Wojewódzkiego: ul. Piastowska 1445-082 Opole | |||||||||||||
Adres Urzędu Marszałkowskiego: ul. Piastowska 1445-082 Opole | |||||||||||||
Podział administracyjny | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Strona Urzędu Wojewódzkiego | |||||||||||||
Strona Urzędu Marszałkowskiego | |||||||||||||
Portal Polska |
Województwo opolskie – jedno z 16 województw w Polsce. Obejmując obszar o powierzchni 9412 km² jest obecnie najmniejszym województwem w Polsce. Według danych z 30 czerwca 2020 r. było też województwem z najmniejszą liczbą mieszkańców – 980 771 mieszkańców[1]. Siedzibą władz województwa jest Opole[2].
Historia
Pierwsze województwo opolskie zostało utworzone w 1950 r., w 1975 odłączone od niego zostały powiat raciborski i powiat oleski; ten ostatni, powiększony terytorialnie[3], powrócił w granice województwa w wyniku reformy administracyjnej w 1999 r.
Województwo opolskie utworzono w 1950 roku na mocy ustawy z dnia 28 czerwca 1950 roku[4], w wyniku podziału województwa śląsko-dąbrowskiego na województwo katowickie i opolskie. Do województwa opolskiego dołączono powiat brzeski i powiat namysłowski z województwa wrocławskiego. Nowe województwo, liczące 9506 km², było najmniejszym w ówczesnej Polsce. Według danych z 1950 ponad 50% ówczesnych mieszkańców stanowili autochtoni, około 25% mieszkańców województwa stanowili Kresowianie[5][6]. W 1975 roku w wyniku reformy administracyjnej[7] utworzono Województwo opolskie (1975–1998): powiat raciborski przyłączono do województwa katowickiego, a niemal cały powiat oleski do nowo utworzonego województwa częstochowskiego (2 z 8 jednostek pozostały w województwie opolskim). Od 1999 roku, wobec likwidacji województwa częstochowskiego, powiat oleski jest ponownie częścią woj. opolskiego.
Geografia
Według danych z 1 stycznia 2014 powierzchnia województwa wynosi 9411,87 km²[8].
Według danych z 31 grudnia 2012 r. w woj. opolskim lasy obejmowały powierzchnię 249,8 tys. ha, co stanowiło 26,5% jego powierzchni[9].
Położenie administracyjne
Województwo jest położone w południowo-zachodniej Polsce i graniczy z[10]:
- Czechami (z krajami morawsko-śląskim i ołomunieckim) na długości 192,4 km na południu
oraz z województwami:
- dolnośląskim na długości 193,7 km na zachodzie
- łódzkim na długości 56,2 km na północnym wschodzie
- śląskim na długości 230,9 km na wschodzie
- wielkopolskim na długości 47,7 km na północy
Położenie historyczne
Większość obszarów województwa stanowi zachodnią część Górnego Śląska, natomiast cały region jest często określany Śląskiem Opolskim, nie do końca poprawnie, gdyż północno-wschodnie skrawki województwa (gmina Praszka i gmina Rudniki)[11][12] nie leżą na historycznym Śląsku, lecz w Wielkopolsce (ziemia wieluńska). Zachodnia część obecnego województwa (ponad 20 procent powierzchni) obejmują tereny historycznego Dolnego Śląska: większa część ziemi brzeskiej oraz ziemię namysłowską, które do 1950 roku należały do województwa wrocławskiego. Również takie miasta jak Nysa, Grodków, Otmuchów, Paczków i Głuchołazy położone są na terenach historycznego Dolnego Śląska (dawne księstwo nyskie)[13][14]. Prudnik i jego najbliższe okolice w średniowieczu stanowiły część Moraw (do 1337 roku)[15]. W południowej części województwa, w okolicy Kietrza znajduje się enklawa morawska[16].
Topografia
W wymiarze północ-południe województwo rozciąga się na długości 136 km, to jest 1°13′20″. W wymiarze wschód-zachód rozpiętość województwa wynosi 127 km, co w mierze kątowej daje 1°47′15″.
Współrzędne geograficzne skrajnych punktów:
- północny: 51°11′40″ szer. geogr. N – działka ewidencyjna nr 365/3 (powiat namysłowski),
- południowy: 49°58′20″ szer. geogr. N – nurt Opawy pomiędzy słupkami granicznymi nr IV/71a a nr IV/71c (powiat głubczycki),
- zachodni: 16°54′28″ dług. geogr. E – słupek graniczny nr 200 (powiat nyski),
- wschodni: 18°41′43″ dług. geogr. E – pd.-wsch. narożnik działki ewidencyjnej nr 725 (powiat oleski).
Najwyższym punktem jest wierzchołek Biskupiej Kopy – 889 m n.p.m. Najwyżej położonymi miastami województwa są Głuchołazy i Prudnik[17].
Stosunki wodne
Główną rzeką województwa jest Odra. Pozostałe większe rzeki województwa to Mała Panew oraz Nysa Kłodzka. Największymi jeziorami są zbiorniki sztuczne, tj. Jeziora Nyskie, Otmuchowskie i Turawskie.
Podział administracyjny
Województwo opolskie jest podzielone na z 11 powiatów oraz 1 miasto na prawach powiatu (Opole).
Powierzchnia stan na 31 grudnia 2017[1], liczba ludności stan na 30 czerwca 2020[1].
Herb | Flaga | Powiat | Powierzchnia [km²] | Ludność | Gęstość zaludnienia [osób/km²] | Lokata w Polsce według powierzchni | Lokata w Polsce według ludności | Przeciętna stopa bezrobocia (30 czerwca 2014)[18] | Zadłużenie samorządu względem dochodów (2014)[19] | Stopa urbanizacji |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
brzeski | 875,96 | 89 632 | 102 | 158 | 139 | 20,5% | 5,6% | 56,5% | ||
głubczycki | 672,63 | 45 291 | 67 | 231 | 323 | 17,7% | 22,1% | 45,77% | ||
kędzierzyńsko-kozielski | 625,13 | 93 544 | 150 | 243 | 129 | 12,9% | 15,8% | 64,19% | ||
kluczborski | 851,91 | 65 266 | 77 | 164 | 228 | 13,2% | 52,3% | 51,05% | ||
krapkowicki | 441,80 | 63 580 | 144 | 296 | 238 | 8,8% | 20,6% | 55,1% | ||
namysłowski | 748,18 | 42 680 | 57 | 194 | 338 | 17,5% | 15,6% | 37,67% | ||
nyski | 1223,88 | 135 524 | 111 | 79 | 56 | 18,0% | 7,3% | 52,70% | ||
oleski | 973,38 | 64 167 | 66 | 132 | 234 | 8,9% | 15,1% | 36,78% | ||
opolski | 1534,30 | 123 813 | 81 | 29 | 62 | 12,8% | 6,2% | 14,52% | ||
prudnicki | 571,55 | 55 091 | 96 | 268 | 281 | 17,4% | 38,4% | 52,76% | ||
strzelecki | 744,27 | 74 171 | 100 | 195 | 196 | 8,9% | 16,1% | 45,19% | ||
Opole (m.n.p.p.) | 148,88 | 128 012 | 860 | 341 | 82 | 6,3% | 35,8% | 100% |
Podregiony statystyczne
Województwo opolskie składa się z 2 podregionów statystycznych (GUS)[20] – zgodnych ze standardem NUTS Unii Europejskiej:
- podregion nyski (kod 523) obejmuje 5 powiatów: powiat nyski, powiat prudnicki, powiat brzeski, powiat namysłowski oraz powiat głubczycki
- podregion opolski (kod 524) obejmuje 1 miasto na prawach powiatu i 6 powiatów: Opole, powiat opolski, powiat krapkowicki, powiat oleski, powiat kędzierzyńsko-kozielski, powiat strzelecki oraz powiat kluczborski
Urbanizacja
W województwie opolskim jest 36 miast, w tym jedno na prawach powiatu.
Zestawienie na podstawie publikacji GUS z 30 czerwca 2020[1].
Podkreślone zostały siedziby powiatów, a wytłuszczone miasta na prawach powiatu.
Największym miastem jest Opole.
Lp. | Herb | Miasto | Powiat | Ludność (30 czerwca 2020) | Powierzchnia 31 grudnia 2017 (km²) | Gęstość zaludnienia (os./km²) |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | Opole | m.n.p.p. Opole | 128 012 | 148,88 | 860 | |
2. | Kędzierzyn-Koźle | kędzierzyńsko-kozielski | 60 383 | 123,71 | 488 | |
3. | Nysa | nyski | 43 580 | 27,51 | 1584 | |
4. | Brzeg | brzeski | 35 491 | 14,61 | 2429 | |
5. | Kluczbork | kluczborski | 23 396 | 12,35 | 1894 | |
6. | Prudnik | prudnicki | 20 887 | 20,50 | 1019 | |
7. | Strzelce Opolskie | strzelecki | 17 766 | 29,97 | 593 | |
8. | Namysłów | namysłowski | 16 650 | 22,61 | 736 | |
9. | Krapkowice | krapkowicki | 16 105 | 21,01 | 767 | |
10. | Głuchołazy | nyski | 13 435 | 6,83 | 1967 | |
11. | Głubczyce | głubczycki | 12 468 | 12,54 | 994 | |
12. | Zdzieszowice | krapkowicki | 11 370 | 12,35 | 921 | |
13. | Olesno | oleski | 9374 | 15,08 | 622 | |
14. | Ozimek | opolski | 8524 | 3,25 | 2623 | |
15. | Grodków | brzeski | 8520 | 9,88 | 862 | |
16. | Praszka | oleski | 7585 | 9,35 | 811 | |
17. | Paczków | nyski | 7424 | 6,60 | 1125 | |
18. | Zawadzkie | strzelecki | 7073 | 16,46 | 430 | |
19. | Gogolin | krapkowicki | 6776 | 20,35 | 333 | |
20. | Otmuchów | nyski | 6506 | 27,82 | 234 | |
21. | Niemodlin | opolski | 6265 | 13,11 | 478 | |
22. | Kietrz | głubczycki | 5914 | 18,74 | 316 | |
23. | Wołczyn | kluczborski | 5852 | 7,47 | 783 | |
24. | Lewin Brzeski | brzeski | 5728 | 11,64 | 492 | |
25. | Głogówek | prudnicki | 5569 | 22,06 | 252 | |
26. | Tułowice | opolski | 4022 | 9,23 | 436 | |
27. | Dobrodzień | oleski | 3682 | 19,53 | 189 | |
28. | Byczyna | kluczborski | 3546 | 5,79 | 612 | |
29. | Kolonowskie | strzelecki | 3294 | 55,70 | 59 | |
30. | Baborów | głubczycki | 2903 | 11,86 | 245 | |
31. | Prószków | opolski | 2595 | 16,22 | 160 | |
32. | Leśnica | strzelecki | 2566 | 14,50 | 177 | |
33. | Gorzów Śląski | oleski | 2454 | 18,54 | 132 | |
34. | Biała | prudnicki | 2399 | 14,72 | 163 | |
35. | Korfantów | nyski | 1783 | 10,23 | 174 | |
36. | Ujazd | strzelecki | 1735 | 14,76 | 118 |
Demografia
Dane z 30 czerwca 2020 r.[1]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 980 771 | 100 | 506 593 | 52 | 474 178 | 48 |
powierzchnia | 9 411,87 km² | |||||
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) | 104 | 54 | 50 |
Województwo zamieszkuje w centrum i na wschodzie ludność autochtoniczna, identyfikująca się głównie jako Niemcy oraz Ślązacy. Obecnie większość mieszkańców województwa (ok. 2/3) stanowi ludność napływowa (oraz ich potomkowie), która przybyła na ten teren po roku 1945, w związku z przekazaniem przez Związek Sowiecki oraz Aliantów Zachodnich wcześniej niemieckiej części Górnego Śląska Polsce[21]. Językiem dnia codziennego ludności niemieckiej i śląskiej jest dialekt śląski[22]. Etnicznie polska ludność składa się ze Ślązaków i osadników z międzywojennej Polski centralnej oraz (tzw. Kresowiaków) ze wschodnich terenów II Rzeczypospolitej (tzw. Kresów) zagarniętych przez Związek Sowiecki, a obecnie leżących w granicach Litwy, Białorusi i Ukrainy. Duża grupa etnograficzna Opolan, dzieląca się także na mniejsze, nie stanowi obecnie odnośnika identyfikacyjnego dla współczesnych mieszkańców województwa opolskiego. Owi Opolanie to dzisiejsi Niemcy i Ślązacy.
- Piramida wieku mieszkańców W. opolskiego w 2014
Religia
Na terenie województwa działalność prowadzą: Kościół rzymskokatolicki, Kościół Greckokatolicki w Polsce, Kościół Polskokatolicki, Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny, Kościół Ewangelicko-Augsburski, Kościół Chrześcijan Baptystów, Kościół Ewangelicznych Chrześcijan w RP, Kościół Chrystusowy w Polsce, Kościół Zielonoświątkowy, Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa, Kościół Boży w Chrystusie, Kościół Adwentystów Dnia Siódmego, Świadkowie Jehowy, Świecki Ruch Misyjny „Epifania”, Zrzeszenie Wolnych Badaczy Pisma Świętego, Opolski Ośrodek Zen, Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu, Stolica Boża i Barankowa, Unitarianie i Raelianie[23].
Administracja i polityka
Samorząd województwa
Organem stanowiącym samorządu jest Sejmik Województwa Opolskiego, składający się z 30 radnych. Siedzibą sejmiku województwa jest Opole. Sejmik wybiera organ wykonawczy samorządu, którym jest zarząd województwa, składający się z 5 członków z przewodniczącym mu marszałkiem.
Marszałkowie województwa opolskiego:
- 1999–2002 Stanisław Jałowiecki
- 2002 Ryszard Galla
- 2002–2003 Ewa Olszewska
- 2003–2006 Grzegorz Kubat
- 2006–2013 Józef Sebesta
- 2013– Andrzej Buła
Administracja rządowa
Terenowym organem administracji rządowej jest Wojewoda Opolski, wyznaczany przez Prezesa Rady Ministrów. Siedzibą wojewody jest Opole[24], gdzie znajduje się Opolski Urząd Wojewódzki w Opolu.
Gospodarka
W 2012 r. produkt krajowy brutto woj. opolskiego wynosił 34,3 mld zł, co stanowiło 2,1% PKB Polski. Produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca wynosił 33,9 tys. zł (80,8% średniej krajowej), co plasowało opolskie na 11. miejscu względem innych województw[25].
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie mieszkańca woj. opolskiego w 3. kwartale 2011 r. wynosiło 3335,29 zł, co lokowało je na 8. miejscu względem wszystkich województw[26].
We wrześniu 2019 liczba zarejestrowanych bezrobotnych w województwie obejmowała ok. 20 tys. mieszkańców, co stanowi stopę bezrobocia na poziomie 5,5% do aktywnych zawodowo[27].
Według danych z 2011 r. 4,7% mieszkańców w gospodarstwach domowych woj. opolskiego miało wydatki poniżej granicy ubóstwa skrajnego (tzn. znajdowało się poniżej minimum egzystencji)[28].
W 2010 r. produkcja sprzedana przemysłu w woj. opolskim wynosiła 18,7 mld zł, co stanowiło 1,9% produkcji przemysłu Polski. Sprzedaż produkcji budowlano-montażowej w opolskim wynosiła 3,2 mld zł, co stanowiło 2,0% tej sprzedaży Polski[29].
Województwo opolskie posiada wysoko rozwinięty przemysł rolniczy, z szybko rosnącym udziałem usług. Najlepiej rozwinięte są środkowe i wschodnie części województwa. Na jego terenie działa Euroregion Pradziad z siedzibą w Prudniku. Posiada różnorodny przemysł, m.in. paliwowo-energetyczny (Opole, Kędzierzyn-Koźle, Zdzieszowice), chemiczny (Kędzierzyn-Koźle, Opole, Grodków), elektromaszynowy, w tym metalowy (Ozimek, Zawadzkie, Prudnik), maszynowy (Opole, Brzeg, Praszka, Kędzierzyn-Koźle, Nysa, Krapkowice, Kluczbork, Bodzanów), środków transportu (Praszka), metalurgiczny (Ozimek, Zawadzkie), mineralny, w tym cementowo-wapienniczy (Chorula, Strzelce Opolskie, Opole, Tarnów Opolski), spożywczy (Opole, Kędzierzyn-Koźle, Brzeg, Namysłów), meblarski (Kluczbork, Opole, Prudnik, Głuchołazy, Dobrodzień, Pludry, Paczków), skórzano-obuwniczy (Krapkowice, Strzelce Opolskie, Prudnik, Korfantów, Nysa, Głuchołazy), celulozowo-papierniczy (Krapkowice, Bodzanów, Głuchołazy, Kolonowskie), odzieżowy i dziewiarski[30].
Na terenie województwa brak większych złóż surowców mineralnych, z wyjątkiem skalnych, do których należą wapienie, margle, granity, bazalty. Eksploatowane są w większych ilościach w środkowej części województwa, Kotlarni i Górach Opawskich (kopalnia szarogłazu w Dębowcu koło Prudnika)[30].
Na liście produktów tradycyjnych znajdują się 74 produkty z województwa opolskiego[31].
Przedsiębiorstwa
Obecnie najważniejszymi przedsiębiorstwami w województwie opolskim są: Grupa Azoty ZAK w Kędzierzynie-Koźlu, ArcelorMittal Poland Oddział w Zdzieszowicach (największy producent koksu w Polsce), Huta Małapanew w Ozimku (najstarsza huta działająca w Polsce), Kler w Dobrodzieniu, Przedsiębiorstwo Wyrobów Cukierniczych „Odra” w Brzegu (jedno z największych polskich przedsiębiorstw cukierniczych), biuro podróży Itaka w Opolu, Spółdzielnia „Pionier” w Prudniku i Elektrownia Opole.
Nieistniejące już przedsiębiorstwa, które działały na terenie województwa to między innymi Zakłady Przemysłu Bawełnianego „Frotex” w Prudniku (największy producent wyrobów włókienniczych w Europie), Zakład Samochodów Dostawczych w Nysie, Śląskie Zakłady Przemysłu Skórzanego „Otmęt” w Krapkowicach i Agromet-Pionier w Strzelcach Opolskich.
Bezpieczeństwo publiczne
W województwie opolskim działa centrum powiadamiania ratunkowego, które znajduje się w Opolu i które obsługuje zgłoszenia alarmowe kierowane do numerów alarmowych 112, 997, 998 i 999[32].
Ochrona przyrody
Na terenie województwa opolskiego znajduje się 36 rezerwatów przyrody. Pełna lista rezerwatów woj. opolskiego.
Poza tym istnieją 4 parki krajobrazowe:
- Stobrawski Park Krajobrazowy, największy park w opolskim, obejmujący kompleksy leśno-łąkowe w środkowo-zachodniej części województwa.
- Park Krajobrazowy Góra Świętej Anny, obejmuje najcenniejszy przyrodniczo obszar Chełmu z licznymi stanowiskami storczyków
- Park Krajobrazowy Góry Opawskie, chroniący polską część Gór Opawskich.
- Załęczański Park Krajobrazowy (na terenie województwa leży tylko niewielki skrawek parku)
Turystyka i wypoczynek
Za miejscowości województwa o największych walorach turystycznych uznaje się miasta: Otmuchów, Prudnik, Byczyna, Nysa, Kluczbork, Paczków, Opole, Kędzierzyn-Koźle, Głuchołazy i Brzeg, oraz wsie: Biskupice, Jarnołtówek, Pokrzywna, Łambinowice, Jemielnica, Turawa, Kamień Śląski, Góra Świętej Anny, Ścibórz, Rogów Opolski, Moszna i Krasiejów[33].
Popularnymi wśród turystów obiektami kultury i historii są np. pałac w Mosznej, JuraPark Krasiejów, gród rycerski w Biskupicach, sanktuarium św. Anny na Górze św. Anny, Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu-Bierkowicach[34]. Jako dziedzictwo polskiej historii prezentowana jest Góra Świętej Anny jako miejsce zaciętych walk III powstania śląskiego, renesansowy zamek w Głogówku, w którym podczas potopu szwedzkiego przebywał król Polski Jan Kazimierz, a także sanktuarium św. Józefa w Prudniku, w którym więziony był kardynał Stefan Wyszyński[35]. Głównym nurtem turystyki w województwie opolskim jest turystyka „do korzeni”, skupiająca się na turystach z Niemiec, którzy odwiedzają swoich krewnych lub tereny, z których pochodzi ich rodzina, a także miejsca związane z biografiami sławnych Niemców[36].
Za pomniki historii zostały uznane: Zamek Piastów Śląskich w Brzegu z renesansową bramą i kaplicą zamkową pod wezwaniem św. Jadwigi, zespół kościoła farnego pod wezwaniem św. Jakuba Starszego Apostoła i św. Agnieszki Dziewicy i Męczennicy w Nysie, kościół odpustowy pod wezwaniem św. Anny w Oleśnie i komponowany krajobraz kulturowo-przyrodniczy Góry Świętej Anny[37]. W Brzegu powołany został Park Kulturowy „Książęce Miasto Brzeg”[38].
Na obszarze województwa znajdują się liczne zamki – w Brzegu, Głogówku, Namysłowie, Kędzierzynie-Koźlu, Otmuchowie, Niemodlinie, Białej Prudnickiej, Korfantowie, Karłowicach i Łące Prudnickiej. Są tu również ruiny zamków, m.in. w Trzebinie, Strzelcach Opolskich, Ujeździe, Chrzelicach. Znajdują się tu jedne z najstarszych w Polsce wież zamkowych – Wieża Piastowska w Opolu i Wieża Woka w Prudniku (najstarsza prywatna budowla obronna na terenie Polski)[39]. Województwo opolskie posiada też wiele okazałych pałaców – np. w Mosznej, Nysie, Kopicach, Dobrej, Naroku, Rozkochowie.
Wielokulturowość regionu jest powodem różnorodności opolskiej tradycyjnej kuchni. Na turystycznym szlaku kulinarnym „Opolski Bifyj” znalazły się obiekty z powiatów: kluczborskiego, prudnickiego, opolskiego, krapkowickiego, kędzierzyńsko-kozielskiego, oleskiego, brzeskiego, nyskiego i strzeleckiego[40].
Na południu województwa, w powiatach prudnickim i nyskim znajdują się znane ośrodki wypoczynkowe położone w Górach Opawskich – miejscowości Pokrzywna, Moszczanka, Jarnołtówek, Dębowiec, Wieszczyna. W Prudniku zaczyna się, ciągnący się przez całe Sudety (do Świeradowa-Zdroju) Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza – jedna z dwóch najważniejszych oznakowanych tras pieszych w polskich górach[41].
Najwięcej turystycznych obiektów noclegowych znajduje się w powiatach: nyskim, opolskim, brzeskim, oleskim, kluczborskim, prudnickim i kędzierzyńsko-kozielskim[42].
Nauka i oświata
- Opole
- Uniwersytet Opolski
- 12 wydziałów
- Politechnika Opolska
- 6 wydziałów
- Wyższa Szkoła Zarządzania i Administracji w Opolu
- 4 wydziały
- Państwowa Medyczna Wyższa Szkoła Zawodowa w Opolu
- Wyższe Międzydiecezjalne Seminarium Duchowne w Opolu
- Wyższa Szkoła Bankowa we Wrocławiu
- Brzeg
- Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna w Brzegu
- Zespół Szkół Medycznych w Brzegu
- Nysa
- Prudnik
- Zespół Szkół Medycznych w Prudniku
- Kędzierzyn-Koźle
- Zespół Szkół Medycznych w Kędzierzynie-Koźlu
Honorowi Obywatele Województwa Opolskiego
Lista osób którym nadano tytuł Honorowy Obywatel Województwa Opolskiego[43]:
- Karol Jonca (2002)
- Zdzisław Peszkowski (2002)
- Dennis Robert Radojcich (2002)
- Kurt Beck (2002)
- Christoph Grimm (2002)
- Robert Rauziński (2003)
- Haus-Josef Vogel (2004)
- Zbyszko Bednorz (2004)
- Alfons Nossol (2004)
- Adam Hanuszkiewicz (2005)
- Marian Zembala (2005)
- Wojciech Kilar (2006)
- Anna Nawrocka (2006)
- Waldemar Dąbrowski (2006)
- Bogdan Hussakowski (2006)
- Dorota Simonides (2008)
- Joachim Mertes (2009)
- Jerzy Buzek (2013)
Transport
Transport drogowy
Według danych na dzień 31 grudnia 2018, na terenie województwa opolskiego było 10 504,8 km dróg publicznych, w tym: 779,5 km dróg krajowych (z czego 66,4 km autostrad i 285,6 km dróg ekspresowych), 995,5 km dróg wojewódzkich, 3 890,0 km powiatowych i 4 839,8 km gminnych[44].
Transport kolejowy
W województwie opolskim znajduje się 798 km eksploatowanych linii kolejowych (14. miejsce w kraju), z czego 362 km to linie jednotorowe, natomiast 436 km – dwu- i więcej torowe. 440 km linii kolejowych jest zelektryfikowanych (stan na dzień 31 grudnia 2013)[45]. W 2017 roku statystyczny mieszkaniec województwa opolskiego jechał 5,3 raza pociągiem[46].
W województwie znajduje się 30 czynnych dworców kolejowych, 3 z nich są wpisane do rejestru zabytków (stan na dzień 31 października 2014)[47].
Województwo opolskie jest właścicielem 22 pojazdów szynowych: 11 spalinowych i 11 elektrycznych.
Seria | Typ | Liczba | Producent / Modernizator | |
---|---|---|---|---|
EN57AL | 5B/6B | 4 | Pafawag / Pesa i ZNTK MM | [48] |
EN63A Impuls | 36WEa | 7 | Newag | [49][50] |
SA103 | 214Ma | 3 | Pesa | [48] |
SA109 | 212M | 1 | Kolzam | [51] |
SA134 | 218Md | 5 | Pesa | [52] |
SA137 | 220M | 2 | Newag | [53] |
Sport
Do najbardziej utytułowanych klubów piłkarskich należą: Odra Opole, Włókniarz Kietrz, Małapanew Ozimek, MKS Kluczbork, Start Namysłów oraz Chemik Kędzierzyn-Koźle. Kluby te zajmują najwyższe lokaty w tabeli wszech czasów I ligi, a opolska Odra grała ponadto w Ekstraklasie.
Najwyżej utytułowanym klubem siatkarskim jest ZAKSA Kędzierzyn-Koźle (PlusLiga), a koszykarskim Pogoń Prudnik (I liga).
W województwie opolskim działają kluby łucznicze: Chrobry Głuchołazy, Gimnazjalista Prudnik, Obuwnik Prudnik, Radical Culture Krapkowice[54].
Zobacz też
- opuszczone miejscowości w województwie opolskim
- polskie tablice rejestracyjne (wikisource)
Przypisy
- ↑ a b c d e f Wyniki badań bieżących – Baza Demografia – Główny Urząd Statystyczny, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-11-25] .
- ↑ Urząd Statystyczny w Opolu, opole.stat.gov.pl [dostęp 2019-11-21] .
- ↑ Przyłączono do niego m.in. Dobrodzień, który w przeszłości znajdował się w powiecie lublinieckim.
- ↑ Ustawa z dnia 28 czerwca 1950 r. o zmianach podziału administracyjnego Państwa (Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255).
- ↑ Atlas historyczny Polski, Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, Warszawa-Wrocław 1985, tabl. 53., ISBN 83-7000-016-9.
- ↑ Stanisław Rospond, Polszczyzna Śląska, 1970, s. 160.
- ↑ Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz.U. z 1975 r. nr 16, poz. 91).
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2014 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 24 lipca 2014, ISSN 1505-5507 .
- ↑ Raport o stanie lasów w Polsce 2012, Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2013, s. 78, ISSN 1641-3229 .
- ↑ geoportal.gov.pl. geoportal.gov.pl. [dostęp 2013-07-27].
- ↑ „Praszka jest jedną z najstarszych osad w dawnej ziemi wieluńskiej”, w: Miasto i Gmina Praszka – rys historyczny, Urząd Miejski w Praszce, 18 kwietnia 2006 [zarchiwizowane z adresu 2007-07-27] .
- ↑ „Tereny gminy [Rudniki] historycznie wchodziły w skład ziemi wieluńskiej”, w: Gmina Rudniki, Starostwo Powiatowe w Oleśnie [zarchiwizowane z adresu 2007-10-26] .
- ↑ Renata Pysiewicz-Jędrusik , Andrzej Pustelnik , Beata Konopska , Granice Śląska, Wrocław: Rzeka, 1998, ISBN 83-911532-0-7, OCLC 43216062 .
- ↑ Tereny wchodzące w skład księstwa nyskiego w: Historia biskupiego księstwa nyskiego.
- ↑ Augustin Bogislaus Weltzel, Historia miasta Prudnika na Górnym Śląsku, Opole: Wydawnictwo MS, 2005, ISBN 83-8894-560-2 .
- ↑ Mariusz Kowalski. Morawianie (Morawcy) w Polsce. „Studia z Geografii Politycznej i Historycznej”. 5, s. 115–131, 2016.
- ↑ Andrzej Dereń , Prudnik ma nowy plan miasta, 20 czerwca 2018 [dostęp 2021-11-23] (pol.).
- ↑ Obwieszczenie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 września 2014 r. ws. przeciętnej stopy bezrobocia w kraju oraz na obszarze powiatów (M.P. z 2014 r. poz. 0).
- ↑ Ranking zadłużenia samorządów 2014 r.. wspolnota.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-10)]., wspolnota.org.pl.
- ↑ Klasyfikacja jednostek terytorialnych do celów statystycznych (NUTS).
- ↑ Danuta Berlińska. 1999. Mniejszość niemiecka na Śląsku Opolskim w poszukiwaniu tożsamości. Opole: Stowarzyszenie Instytut Śląski i Państwowy Instytut Naukowy-Instytut Śląski w Opolu; Tomasz Kamusella. 2001. Podstawowe parametry do konstrukcji historii regionu Śląsk Opolski (s 10-24). 2001. Śląsk Opolski. No 3.
- ↑ Niemcy w województwie opolskim w 2010 roku: pytania i odpowiedzi: badania socjologiczne członków Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Niemców na Śląsku Opolskim. 2011. Gliwice i Opole: Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej.
- ↑ Strona prudnickiej grupy raelian.
- ↑ (Art. 3.) Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. (Dz.U. z 1998 r. nr 96, poz. 603).
- ↑ Rocznik Statystyczny Województw 2014, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 12 stycznia 2015, s. 625, ISSN 1230-5820 .
- ↑ Obwieszczenie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 28 listopada 2011 r. (M.P. z 2011 r. nr 108, poz. 1099).
- ↑ Wyniki badań bieżących – Baza Demografia – Główny Urząd Statystyczny, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-05-02] .
- ↑ Ubóstwo w Polsce w 2011r. Główny Urząd Statystyczny, 2012-05-31. s. 15. [dostęp 2012-06-08].
- ↑ Rocznik Statystyczny Województw 2011 (wybrane tablice), Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 24 stycznia 2012, s. 58–59, ISSN 1230-5820 .
- ↑ a b opolskie, województwo, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-12-15] .
- ↑ Lista produktów tradycyjnych, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi [dostęp 2021-11-23] (pol.).
- ↑ Wykaz NKA dla lokalizacji Ab. Służb Alarmowych 112. uke.gov.pl. [dostęp 2014-12-27].
- ↑ Drobek i Dawidejt-Drobek 2019 ↓, s. 28.
- ↑ Drobek i Dawidejt-Drobek 2019 ↓, s. 38.
- ↑ Drobek i Dawidejt-Drobek 2019 ↓, s. 41.
- ↑ Drobek i Dawidejt-Drobek 2019 ↓, s. 26.
- ↑ Obiekty wpisane na listę Pomników Historii, Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 29 czerwca 2011 [dostęp 2022-07-20] (pol.).
- ↑ Tomasz Dragan , Książęce Miasto Brzeg. Radni miejscy podjęli uchwałę o utworzeniu Parku Kulturowego w Brzegu, Urząd Miasta w Brzegu, 31 października 2016 [dostęp 2022-07-20] (pol.).
- ↑ Wojciech Góra , Prudnik - Wieża Woka - Nasze Sudety, naszesudety.pl [dostęp 2021-11-24] .
- ↑ Drobek i Dawidejt-Drobek 2019 ↓, s. 39.
- ↑ Prudnik – urokliwe miasto na pograniczu polsko-czeskim, Onet Podróże, 27 sierpnia 2020 [dostęp 2022-07-19] (pol.).
- ↑ Turystyka w województwie opolskim w 2019 r., opole.stat.gov.pl
- ↑ Honorowi Obywatele Województwa Opolskiego – oficjalna strona samorządu województwa opolskiego. umwo.opole.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-13)]..
- ↑ GUS, Transport – wyniki działalności w 2018 roku, stat.gov.pl [dostęp 2020-03-23] (pol.).
- ↑ Transport. Wyniki działalności w 2013 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2014, s. 94, ISSN 1506-7998 .
- ↑ Mieszkańcy Pomorza najchętniej korzystają z kolei. inforail.pl, 2018-08-08. [dostęp 2018-10-22].
- ↑ Czynne dworce kolejowe. 2014-10-31. [dostęp 2014-12-30].
- ↑ a b Opole: Kolejny szynobus na torach. inforail.pl, 2009-09-07. [dostęp 2012-09-22].
- ↑ Martyn Janduła: Komplet Impulsów w Opolskiem. Są już starania o kolejne pojazdy. rynek-kolejowy.pl, 2017-04-04. [dostęp 2017-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-04)].
- ↑ Opolskie ma dwa kolejne Impulsy. inforail.pl, 2018-03-08. [dostęp 2018-03-11].
- ↑ Piotr Synowiec. Opolski SA109-008 wreszcie w ruchu planowym. „Świat Kolei”. 2/2005, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Opole: Pesa zakończyła dostawy nowych SZT. InfoRail. [dostęp 2012-04-23].
- ↑ SA137-004 dla województwa Opolskiego. inforail.pl, 2012-05-17. [dostęp 2012-09-10].
- ↑ Polski Związek Łuczniczy - Polish Archery Federation, www.archery.pl [dostęp 2021-11-23] .
Bibliografia
- Danuta Berlińska. 1999. Mniejszość niemiecka na Śląsku Opolskim w poszukiwaniu tożsamości. Opole: Stowarzyszenie Instytut Śląski i Państwowy Instytut Naukowy-Instytut Śląski w Opolu.
- Tomasz Kamusella. 2001. Podstawowe parametry do konstrukcji historii regionu Śląsk Opolski (s 10-24). 2001. Śląsk Opolski. No 3.
- Masnyk Marek. 1989. Ruch polski na Śląsku Opolskim w latach 1922–1939. Opole: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego w Opolu.
- Wiesław Drobek, Ewa Dawidejt-Drobek. Nowe turystyczne funkcje wsi na Śląsku Opolskim w kontekście pamięci przeszłości. „Studia Obszarów Wiejskich”. 54, 2019. Warszawa: PAN IGiPZ. ISSN 1642-4689.
Linki zewnętrzne
- Urząd Marszałkowski Województwa Opolskiego
- Opolski Urząd Wojewódzki
- Województwo opolskie w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2015-05-20] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
Media użyte na tej stronie
Autor: Tymek1988, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Opole Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.2778 N
- S: 49.942 N
- W: 16.8461 E
- E: 18.8073 E
Flaga województwa dolnośląskiego
Autor: Polskawliczbach, Licencja: CC BY-SA 2.5 pl
Piramida wieku mieszkańców W. opolskiego, 2014
Autor: Robert Niedźwiedzki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Koksownia w Zdzieszowicach, widok z Góry św. Anny
(c) Aotearoa z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Mapa wód i ukształtowania powierzchni województwa opolskiego. Autor: Aotearoa
Współrzędne graniczne mapy:
- N: 51.1945° N
- S: 49.9725° N
- W: 16.9082° E
- E: 18.6954° E
Legenda
Autor: Wlodek k1, Licencja: CC BY-SA 3.0
Prudnik, Spółdzielnia „Pionier“ - widok od ulicy Melchiora Wańkowicza
Autor: Tomasz Majtyka, Licencja: CC BY-SA 4.0
Województwo opolskie (od 1999) jako powstałe z województw podziału administracyjnego Polski z lat 1975-1998
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to WarX (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5
Author
No official flag.
Herb powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego
Autor: ElCet, Licencja: CC BY-SA 3.0
Miasta województwa opolskiego (stan na 29.03.2019).
Flaga powiatu brzeskiego w województwie opolskim.
Autor: Lichen99, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
To zdjęcie zostało wykonane podczas polskiej Wikiekspedycji kolejowej 2015 zorganizowanej przez
Stowarzyszenie Wikimedia Polska we współpracy z Fundacją Grupy PKP.
Wszystkie zdjęcia z wyprawy możesz zobaczyć w kategorii Wikiekspedycja kolejowa 2015.
Autor: Iwonka, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Strzelce Opolskie, zamek (ruina), XIV, 1562-1592, XVIII, XIX
Autor: Lestat (Jan Mehlich), Licencja: CC BY-SA 3.0
Opole, ul. Krakowska - zespół dworca PKP: budynek główny z przejściem podziemnym, pocz. XX
Autor: Scotch Mist, Licencja: CC BY-SA 4.0
Galeria Mist Scotch zawiera wiele zdjęć zabytkowych budowli, pomników i miejsc pamięci w Polsce.
Autor: Michał Karkowski vel Hans Kloss, Licencja: CC BY 3.0
SA137-003 w malowaniu województwa opolskiego, jako pociąg regio 46235 z Kędzierzyna-Koźla do Opola wyjeżdża ze stacji początkowej
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0
Głuchołazy - miasto w Polsce w województwie opolskim, w powiecie nyskim.
Autor: Wlodek k1, Licencja: CC BY-SA 3.0
Głuchołazy, most Andrzeja na rzece Biała Głuchołaska
Collegium Maius Uniwersytetu Opolskiego - siedziba rektoratu i Wydziału Filologicznego.
Autor: Dawid Galus, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Brzeg, kościół p.w. św. Jadwigi, 1368-1371, XVI, 1783-1784
Logo of Opolskie Region
Autor: Swohmeck, Licencja: CC BY-SA 2.5
Położenie województwa opolskiego (1950 - 1975) na mapie Polski.
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Nysa, klasztor, ob. szkoła, 2 poł. XVIII
Autor: Bartek Wawraszko (Bast), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Opole - urząd wojewódzki i Wieża Piastowska
Autor: Wlodek k1, Licencja: CC BY-SA 3.0
Prudnik, ul. Wiejska
Autor: TUBS , Licencja: CC BY-SA 3.0
Location of voivodeship xy (see filename) in Poland.
Flaga powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego
Autor: Sławomir Milejski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Namysłów, kościół par. p.w. śś. Piotra i Pawła, XV-XVI
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mapa administracyjna województwa opolskiego
Autor: Smrk, Licencja: CC BY-SA 3.0
Klasztor franciszkanów w Prudniku
Autor: Lestat (Jan Mehlich), Licencja: CC BY-SA 3.0
Prudnik, Zespół liceum medycznego, 1873
herb miasta i gminy Tułowice