Województwo wendeńskie

Województwo wendeńskie

Ducatus Venedorum

— województwo —
1598–1620
Herb
Państwo	I Rzeczpospolita
Prowincja	Inflanty
Data powstania	1598
Siedziba wojewody i sejmiku	Wenden
Wojewoda	zobacz: wojewodowie wendeńscy
Powierzchnia	ok. 30 000 km²
Liczba reprezentantów
Liczba senatorów 2
Położenie na mapie Rzeczypospolitej
Portal Polska

Województwo wendeńskie – województwo I Rzeczypospolitej, wchodzące w skład Inflant.

Utworzone zostało w 1598^[1] za Zygmunta III Wazy po przekształceniu jednej z trzech prezydencji (prezydiów), utworzonych po rozejmie w Jamie Zapolskim w 1582 r.^[2] jako jedno z trzech województw inflanckich (obok województwa parnawskiego i dorpackiego). Stolicą województwa było miasto Wenden (pol. Kieś, łot. Cēsis). Po 1621 r. województwo faktycznie przestało istnieć w wyniku zajęcia Inflant przez Szwecję, choć formalnie zostało zlikwidowane dopiero po pokoju w Oliwie w 1660 r. Pozostała przy Rzeczypospolitej część województwa wendeńskiego (tzw. Inflanty polskie) została zorganizowana w województwo inflanckie.

Główne miasta, osady i zamki:

• Wenden (Kieś)
• Ryga
• Dyjament
• Kokenhausen
• Kircholm
• Dyneburg
• Rzeżyca
• Marienhaus
• Schwanenburg
• Lucyn
• Lenward
• Kryżborg

Tytuł wojewody wendeńskiego, podobnie jak fikcyjne tytuły ziemskie nieistniejącego już wtedy województwa wendeńskiego, utrzymały się do końca Rzeczypospolitej Obojga Narodów (zob. urzędy fikcyjne).

Wojewodowie wendeńscy^[3]

• 1598–1602 Jerzy Farensbach
• 1602–1606 Maciej Dembiński (zm.1606)
• 1609–1619 Krzysztof Słuszka (zm. 1619)
• 1620–1622 Teodor Denhoff (1620–1622)
• ok. 1627–1640 Joachim Tarnowski
• 1641–1643 Tomasz Sapieha (1641–1643)
• 1643–1659 Mikołaj Korff (zm. 1659)
• 1659–1660 Aleksander Morsztyn (zm. 1660)

Zobacz też

• diecezja inflancka

Przypisy