Wojewoda (1891)

Wojewoda
Воевода
Ilustracja
„Wojewoda” w 1896 r.
Klasa

kanonierka torpedowa

Typ

Kazarskij

Historia
Stocznia

Schichau, Elbląg Cesarstwo Niemieckie

Położenie stępki

lipiec 1891

Wodowanie

8 grudnia 1891

 MW Imperium Rosyjskiego
Nazwa

„Wojewoda”

Wejście do służby

czerwiec 1892

 Merivoimat
Nazwa

„Matti Kurki”

Wejście do służby

1918

Wycofanie ze służby

1937

Los okrętu

złomowany 1938

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

normalna: 400 ton
pełna: 432 t

Długość

60,2 metra

Szerokość

7,42 m

Zanurzenie

3,25–3,5 m

Materiał kadłuba

stal

Napęd
1 maszyna parowa potrójnego rozprężania
2 kotły lokomotywowe
moc 3500 KM, 1 śruba
Prędkość

21-22,5 węzła

Zasięg

1640 Mm przy prędkości 15 węzłów

Uzbrojenie
6 dział kal. 47 mm (6 x I)
3 działka kal. 37 mm (3 x I)
Wyrzutnie torpedowe

2 x 381 mm (2 x I)

Załoga

65

Wojewoda (ros. Воевода) – rosyjska kanonierka torpedowa z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Kazarskij. Okręt został zwodowany 8 grudnia 1891 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Marynarce Wojennej Imperium Rosyjskiego wszedł w czerwcu 1892 roku, z przydziałem do Floty Bałtyckiej. Od 1907 roku jednostkę wykorzystywano jako okręt łącznikowy. Okręt został w kwietniu 1918 roku pozostawiony w Pori i następnie wcielony do Fińskiej Marynarki Wojennej, gdzie służył pod nazwą „Matti Kurki”. Jednostkę skreślono z listy floty w 1937 roku i złomowano w roku następnym.

Projekt i budowa

„Wojewoda” był jedną z sześciu kanonierek torpedowych typu Kazarskij (klasyfikowanych początkowo w Rosji jako krążowniki torpedowe)[1]. Okręt należał do pierwszej serii trzech jednostek, które zostały zamówione i zbudowane w Niemczech[1].

Okręt zbudowany został w stoczni Schichau w Elblągu[2][3]. Stępkę jednostki położono w lipcu 1891 roku, został zwodowany 8 grudnia 1891 roku, a do służby w Marynarce Wojennej Rosji przyjęto go w czerwcu 1892 roku[1][4][5][a]. Koszt budowy okrętu wyniósł 111 000 £[3][6].

Dane taktyczno-techniczne

Okręt był niewielką, jednokominową kanonierką torpedową z dwoma masztami[2]. Długość całkowita wykonanego ze stali kadłuba wynosiła 60,2 metra, szerokość 7,42 metra i zanurzenie 3,25–3,5 metra[2][7]. Wyporność normalna wynosiła 400 ton, zaś pełna 432 tony[1][7]. Okręt napędzany był przez maszynę parową potrójnego rozprężania o mocy 3500 KM, do której parę dostarczały dwa kotły lokomotywowe[1][2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 21-22,5 węzła[1][2]. Okręt mógł zabrać zapas węgla o masie 90 ton, co zapewniało zasięg wynoszący 1640 Mm przy prędkości 15 węzłów[1][2].

Okręt wyposażony był w dwie pojedyncze wyrzutnie torped kalibru 381 mm (jedna na dziobie, druga na pokładzie)[1][2][b]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiło sześć pojedynczych działek Hotchkiss M1885 L/40 kal. 47 mm i trzy pojedyncze działka kal. 37 mm L/20, także Hotchkiss[1][2].

Załoga okrętu liczyła 65 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2][c].

Służba

Jednostka weszła w skład Floty Bałtyckiej[8]. W październiku 1907 roku „Wojewoda” stał się okrętem łącznikowym[1][8]. W latach 1909–1910 dokonano modernizacji uzbrojenia jednostki: najpierw dwa działka kal. 47 mm zastąpiono dwoma działami kal. 57 mm L/50, a następnie (w 1910 roku) zdemontowano obie wyrzutnie torped oraz wszystkie armaty kal. 57 mm, 47 mm i 37 mm, instalując w zamian dwa pojedyncze działa Canet kal. 75 mm L/48 i dwa pojedyncze karabiny maszynowe kal. 7,62 mm[1]. W kwietniu 1918 roku porzucony w Pori okręt został zdobyty przez Finów[1][5]. Jednostką wcielono do służby w Marynarce Wojennej Finlandii jako kanonierkę pod nazwą „Matti Kurki”[2][5]. Okręt skreślono z listy floty w 1937 roku i złomowano w roku następnym[5][8].

Uwagi

  1. Według Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 202, Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 297, Brassey 1894 ↓, s. 322, Leyland 1900 ↓, s. 276 i Leyland i Brassey 1906 ↓, s. 271 okręt zwodowano w 1892 roku.
  2. Według Brassey 1894 ↓, s. 322, Leyland 1900 ↓, s. 276 i Leyland i Brassey 1906 ↓, s. 271 okręt miał trzy wyrzutnie torped.
  3. Według Leyland 1900 ↓, s. 276 i Leyland i Brassey 1906 ↓, s. 271 załoga liczyła 87 osób.

Przypisy

Bibliografia

  • T.A. Brassey (red.): The Naval Annual, 1894. Portsmouth: J. Griffin and Co., 1894. (ang.).
  • Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
  • Ivan Gogin: KAZARSKIY torpedo cruisers (1890-1895). Navypedia. [dostęp 2018-01-28]. (ang.).
  • Ivan Gogin: KLAS HORN small sloops (1892/1918). Navypedia. [dostęp 2018-01-28]. (ang.).
  • J. Leyland (red.): The Naval Annual, 1900. Portsmouth: J. Griffin and Co., 1900. (ang.).
  • J. Leyland, T.A. Brassey (red.): The Naval Annual, 1906. Portsmouth: J. Griffin and Co., 1906. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Flag of the German Empire.svg
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Flag of Germany (1867–1918).svg
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Voevoda1896Kronstadt1.jpg
The Imperial Russian torpedo crusier Voevoda in Kronstadt, circa 1896.
Naval Ensign of Russia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Military flag of Finland.svg
The swallow-tailed state flag of Finland, also called Naval Ensign of Finland. This flag is used only by the Finnish Defence Forces installations, units, garrisons, and ships. The flag is also the unit Colour of such units that do not have a Colour of their own.