Wojna Gniewu

Wielka Bitwa

Wojna Gniewu

Miejsce	Beleriand
Przyczyna	prośba Eärendila o pomoc Valarów w walce z Morgothem
Wynik	zwycięstwo sił Dobra
Walczące strony
siły Dobra: elfowie, Edainowie, Valarowie, orły siły Ciemności: orkowie, wargowie, smoki, Balrogowie, trolle, źli ludzie
Dowódcy
Finarfin, Eärendil, Eonwe, Thorondor, pomniejsi dowódcy Morgoth, Ancalagon†, pomniejsi dowódcy
Siły
dokładnie nieznane, lecz bardzo duże dokładnie nieznane, prawdopodobnie znaczna przewaga liczebna
Straty
dokładnie nieznane zniszczona większość oddziałów
Portal Śródziemie

Wojna Gniewu (Wielka Bitwa; ang. War of Wrath, Great Battle) – bitwa ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Jest jedną z sześciu wielkich batalii stoczonych pomiędzy siłami elfów (i ludzi jako ich sojuszników), a armiami Władcy Ciemności, Morgotha. Jej przebieg opisano w jednym z rozdziałów Silmarillionu.

Była szóstą z wielkich Bitew o Beleriand, stoczoną w końcu Pierwszej Ery jako odpowiedź Valarów na prośbę Eärendila o łaskę i pomoc dla obu Pokoleń Dzieci Ilúvatara.

Elfowie zamieszkujący Nieśmiertelne Krainy, w tym Vanyarowie i niezbuntowana część Noldorów, ruszyli na ostatnią wojnę z Morgothem. Niewiele wiadomo o pochodzie armii Eönwego na północ. Morgoth zgromadził wszystkie swoje siły na równinie Anfauglith, w krytycznym momencie rzucił do walki skrzydlate smoki, które do tej pory nie były wypuszczane. Atak Armii Zachodu załamałby się, gdyby nie nadejście niespodziewanej pomocy. Z odsieczą przybył Eärendil na swym okręcie, a wraz z nim wszystkie wielkie ptaki niebios, których wodzem był Thorondor. Z ręki Eärendila zginął Ankalagon Czarny - najpotężniejszy ze smoków.

W bitwie tej wytępiono nieprzeliczone zastępy orków, unicestwiono niemal wszystkich Balrogów i smoki, otworzono wszystkie lochy i jaskinie Angbandu. Wypuszczono jeńców, a przyparty do muru Morgoth błagał o litość i pokój. Tym razem Valarowie nie dali się zwieść jego kłamstwom:

Odrąbano mu stopy, więc runął na twarz, wtedy spętano go tym samym, co przed wiekami, łańcuchem Angainorem, żelazną koronę przekuto na obrożę, którą opasano mu szyję, głowę mu przygięto aż do kolan.^[1]

Morgotha wyrzucono poza obszar Ardy, w Bezczasową Pustkę. Po wojnie Eönwë, herold Manwego, wezwał wszystkich elfów Beleriandu, żeby opuścili Śródziemie. Wtedy to wiele statków odpłynęło na zachód do Amanu, nie wszyscy elfowie jednak to uczynili.

Przypisy