Wojna birmańsko-syjamska (1584–1592)

Wojna birmańsko-syjamska 1584–1592
Ilustracja
Obraz przedstawiający bitwę pod Nong Sarai
Czas

15841592

Terytorium

Tajlandia

Wynik

Zwycięstwo Syjamu

Strony konfliktu
SyjamBirma
Dowódcy
NaresuanNandabayin
Siły
nieznanenieznane
Straty
nieznanenieznane
brak współrzędnych

Wojna birmańsko-syjamska 15841592 – konflikt pomiędzy birmańskim Królestwem Hanthawaddy a syjamskim Królestwem Ayutthaya.

Po zwycięstwach nad Syjamczykami z Królestwa Ayutthaya w latach 60. XVI w. Birmańczycy zajęli większą część południowo-wschodniej Azji. Mimo to, król Birmy Bayinnaung (rządzący w latach 1515–1581) nie potrafił zapobiec krachowi gospodarczemu państwa.

Po śmierci władcy na birmańskim tronie zasiadł jego syn Nanda Bayin, który popadł w konflikt z gubernatorem północnych prowincji Syjamu w Phitsanulok Naresuanem. W 1584 r. Naresuan wypowiedział posłuszeństwo władcy Pegu, ogłaszając niezależność królestwa Syjamu, co skłoniło Nandabayina do rozpoczęcia kampanii wojennej.

W 1584 r. dwie armie birmańskie wkroczyły do Syjamu, zostały jednak wyparte. Po zakończeniu pory deszczowej w 1586 r. Nanda Bayin powrócił na czele trzech armii, które zebrały się w okolicy syjamskiej stolicy Ayutthaya, przystępując do oblężenia miasta. Od stycznia do maja 1587 r. Birmańczycy ostrzeliwali miasto, jednak z powodu silnego oporu obrońców oraz wybuchu epidemii chorób we własnych szeregach, przerwali oblężenie i wycofali się. Wycofujące się wojska Nanda Bayina ścigane były przez Syjamczyków, którzy ostatecznie wyparli przeciwnika z kraju.

W 1592 r. Nanda Bayin ponownie najechał Syjam. Naresuan, który w międzczasie zasiadł na tronie syjmaskim i tym razem stawił twardy opór, pokonując przeciwnika.

Kolejne dwa lata upłynęły władcy Birmy na tworzeniu silnej armii, która w roku 1592 pod wodzą królewskiego syna Mingyi Swa wtargnęła do Królestwa Ayutthaya. W styczniu 1593 r. obie armie starły się ze sobą pod Nong Sarai. W trakcie bitwy doszło do pojedynku obu dowódców na słoniach bojowych, w wyniku którego Naresuan własnoręcznie zabił królewskiego syna. Po śmierci Mingyi Swa Birmańczycy wycofali się z Syjamu. Królestwo Ayutthaya wyszło z konfliktu zwycięsko, umacniając swoją niezależność.

Bibliografia

  • Rajanubhab Damrong: Our Wars with the Burmese: Thai-Burmese conflict 1539-1767. Chiang Mai: White Lotus, 2001. ISBN 974-7534-58-4. (ang.).
  • G.E. Harvey: History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824. Londyn: Frank Cass & Co. Ltd, 1925. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Peacock symbol Burma.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Adobe Illustrator.
Emblem of Thailand.svg
National Emblem of Thailand, depicting a dancing Garuda with outstretched wings. The Garuda symbolizes the government and people of Thailand, as Lord Vishnu symbolizes King of Thailand.
WatSuvandaramMural.jpg
Autor: Original uploader was Toutou at th.wikipedia, Licencja: CC-BY-SA-3.0

ภาพยุทธหัตถีภายในพระอุโบสถ วัดสุวรรณาดาราม จังหวัดพระนครศรีอยุธยา - Murals in Phra Ubosot, Wat Suwan Dararam, Ayutthaya, Thailand.

ถ่ายโดยวลัยภรณ์ นาคพันธุ์ เมื่อ 25 มีนาคม 2549