Wojna domowa (serial telewizyjny)

Wojna domowa
Gatunek

komedia

Kraj produkcji

Polska

Oryginalny język

polski

Główne role

patrz sekcja Role główne

Liczba odcinków

15

Liczba serii

2

Produkcja
Reżyseria

Jerzy Gruza

Scenariusz

Mira Michałowska (Maria Zientarowa), według własnej książki

Muzyka

Jerzy Matuszkiewicz

Zdjęcia

Mieczysław Jahoda (odc. 1-7)
Antoni Wójtowicz (odc. 8-15)

Scenografia

Teresa Barska
Jerzy Zieliński
Zdzisław Kielanowski
Wiesław Orłowski

Montaż

Tomira Matyjaszkiewicz
Roman Kolski

Wytwórnia

Zespół Realizatorów Filmowych „Syrena”

Czas trwania odcinka

około 25–50 min

Pierwsza emisja
Kraj oryginalnej emisji

Polska

Data premiery

24 października 1965

Stacja telewizyjna

Telewizja Polska

Lata emisji

19651966

Status

zakończony

Format obrazu

4:3

Format dźwięku

Mono

Wojna domowapolski czarno-biały serial komediowy z lat 1965–1966, powstały na kanwie felietonów Miry Michałowskiej publikowanych w tygodniku „Przekrój[1], wydanych w zbiorach Wojna domowa (1964) i Wojna domowa trwa (1966).

Tematyka

Bohaterowie serialu mieszkają w bloku przy ulicy Senatorskiej (2010)

Wojna domowa obejmuje piętnaście odcinków, rozgrywających się wokół rodziny Kazimierza i Zofii Jankowskich oraz ich syna Pawła, przeżywającego kryzys dojrzewania. Początkowo akcja skupia się na Pawle i jego dylematach związanych z dojrzewaniem. W inaugurującym serial odcinku Ciężkie jest życie Paweł startuje w castingu do spektaklu telewizyjnego, w międzyczasie awanturując się o możliwość samodzielnego golenia się maszynką[2]. W Bilecie za fryzjera (odc. 2) Paweł próbuje pójść na koncert z udziałem jego idolki, Simony Grabczyk[2], lecz nim dostanie zgodę ojca, musi udać się do fryzjera[2]. Wywiadówka (odc. 3) skupia się na innej mieszkance bloku Irenie Kamińskiej, która jako sąsiadka matki Pawła zastępuje ją na wywiadówce; tematem odcinka jest debata rodziców na temat dwóch uczniów, którzy wyrwali umywalki z łazienki[2]. Pierwszy dzień (odc. 4) obraca się wokół poznanej przez Pawła siostrzenicy Ireny, Anulki, która podobnie jak Paweł przeżywa rozterki wynikające z jej dojrzewania[2]. W odcinku Dwója z azymutu (odc. 5) Anulka przeżywa załamanie z powodu tytułowej niskiej oceny z przysposobienia wojskowego; dziewczynę rodzice próbują rozchmurzyć, zapraszając ją na jam organizowany przez Pawła[2]. Odcinek Trójka klasowa (odc. 6) skupia się na panice rodziców Pawła, którzy próbują się dowiedzieć, dlaczego Paweł został aresztowany przez milicjanta; okazuje się, że młodzieńcowi skonfiskowano bilety na koncert The Beatles[2]. W odcinku Polski joga (odc. 7) wuj Anulki, Henryk, próbuje wyperswadować siostrzenicy nauki medytacji z joginem Korolczykiem[2].

Wizyta starszej pani (odc. 8) skupia się na przyjeździe apodyktycznej babci Pawła, która w trakcie swojego pobytu u Jankowskich narzuca swojej rodzinie dyscyplinę[2]. W Dniu Matki (odc. 9) Paweł i jego ojciec próbują uczcić tytułowe święto, paradoksalnie wpędzając jubilatkę Zofię w dodatkowy stres[2]. Odcinek Zagraniczny gość (odc. 10) skupia się na wizycie tajemniczego przybysza z Wielkiej Brytanii, Ryszarda (kolegi Kazimierza z oflagu), który okazuje się normalnym człowiekiem[2]. Tematem odcinka Co każdy chłopiec (odc. 11) jest konflikt Pawła z matką, która podejrzewa młodzieńca o przedwczesny romans – oraz z ojcem, który zabrania mu oglądania w telewizji filmu „dla dorosłych” Pierwszy dzień wolności[2]. Monolog zewnętrzny (odc. 12) rozbudowuje portret psychologiczny Pawła, który zatraca się w przemyśleniach na temat zakazów narzucanych przez swoich rodziców[2]. W Młodych talentach (odc. 13) Paweł zdobywa się na młodzieńczy bunt i wraz z Anulką oraz kolegą Wojtkiem wybiera się na Konkurs Młodych Talentów. W ramach zespołu „Kocmołuchy” trójka gra utwór „Tylko wróć”, entuzjastycznie przyjęty przez publiczność, lecz wygrywa ulubienica organizatora konkursu, pięcioletnia Basia[2]. Odcinek Nowy nabytek (odc. 14) poświęcony jest czasowo przygarniętemu przez Pawła psu, którego mylnie uznawał on za bezdomnego[2]. W ostatnim epizodzie Siła wyobraźni (odc. 15) Paweł przeżywa rozterki związane z mniemaniem, że nie jest podobny do swoich rodziców i że mógł być adoptowany; z owymi myślami ostatecznie radzi sobie, uprawiając sport[2].

Obsada

Role główne

Aktorzy (gościnnie)

Aktorzy (zdjęcia archiwalne)

Muzyka

W serialu oprócz motywu głównego, skomponowanego przez Jerzego Matuszkiewicza, pojawiają się między innymi następujące utwory[2]:

W ścieżce dźwiękowej do serialu, wydanej w 1967 roku na płyty winylowe nakładem wytwórni Pronit, oprócz głównego motywu pojawiły się inne piosenki wykorzystane w Wojnie domowej: Tylko wróć (słowa Wojciech Młynarski), Mleko (słowa A. Piast, muzyka Ita Żółkiewska, wykonał zespół Trubadurzy) oraz Jutro odejdę, mamo (słowa A. Piast i Tadeusz Rzymski, muzyka Jerzy Krzemiński, wykonał zespół Trubadurzy)[3].

Przypisy

  1. Aleksandra Szarłat: Prezenterki Tele PRL. Wydawnictwo Świat Książki, 2015, s. 30. ISBN 978-83-8031-299-9.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q Wojna domowa w bazie filmpolski.pl
  3. Various - Wojna Domowa, [w:] Discogs [online] [dostęp 2022-12-12] (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Jerzy Gruza2.jpg
Autor: Sławek, Licencja: CC BY-SA 2.0
Jerzy Gruza
Stiopa-ul. Senatorska.jpg
Autor: Stiopa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Warszawa, ul. Senatorska. Tutaj mieszkają bohaterowie serialu telewizyjnego "Wojna domowa" zrealizowanego w latach 1965-1966