Wojna i pokój (film 1967)
Niektóre z zamieszczonych tu informacji wymagają weryfikacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
Gatunek | historyczny, dramat |
---|---|
Rok produkcji | 1962–1967 |
Data premiery | I: 14 marca 1966 II: 20 lipca 1966 III: 21 lipca 1967 IV: 4 listopada 1967 |
Kraj produkcji | ZSRR |
Język | rosyjski, francuski i niemiecki |
Czas trwania | 431 (147 + 100 + 84 + 100) min |
Reżyseria | Siergiej Bondarczuk |
Scenariusz | Siergiej Bondarczuk |
Główne role | Ludmiła Sawieliewa Wiaczesław Tichonow Siergiej Bondarczuk |
Muzyka | Wiaczesław Owczinnikow |
Zdjęcia | Anatolij Pietricki |
Produkcja | Mosfilm |
Budżet | 8 291 712 rubli[1] |
Nagrody | |
Oscar i Złoty Glob w 1968 roku |
Wojna i pokój (ros. Война и мир, Wojna i mir) – radziecki film fabularny (1965-1967) w reżyserii Siergieja Bondarczuka, będący adaptacją powieści historycznej Lwa Tołstoja pod tym samym tytułem.
Film powstawał w latach 1962–1967. Jest to ponad siedmiogodzinny, czteroczęściowy film epicki o Rosji w okresie wojen napoleońskich.
Utwór ekranowy składa się z czterech części:
- Andrzej Bołkoński (Андрей Болконский) (1965)[2]
- Natasza Rostowa (Наташа Ростова) (1966)[3]
- Rok 1812 (1812 год) (1967)[4]
- Pierre Bezuchow (Пьер Безухов) (1967)[5]
Źródło:[6]
W 1968 roku został nagrodzony Oscarem i Złotym Globem jako najlepszy film nieangielskojęzyczny.
W Polsce miał 5 mln widzów w 1967[7].
Obsada
Rola | Aktor | Polski dubbing |
---|---|---|
Pierre Bezuchow | Siergiej Bondarczuk | Gustaw Lutkiewicz |
Natasza Rostowa | Ludmiła Sawieljewa | Zofia Saretok |
Andriej Bołkoński | Wiaczesław Tichonow | Edmund Fetting |
Michaił Kutuzow | Borys Zachawa | Władysław Surzyński |
Mikołaj Bołkoński | Anatolij Ktorow | Jan Kreczmar |
Liza Bołkońska | Anastasija Wiertinska | Alicja Wyszyńska |
Maria Bołkońska | Antonina Szuranowa | Maria Homerska |
Mikołaj Rostow | Oleg Tabakow | Józef Łotysz |
Napoleon Bonaparte | Władysław Strzelczyk | Władysław Strzelczyk |
Nagrody
- 1965: Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie
- Wyróżnienie jury i dwutygodnika Sowietskij Ekran za kreację Ludmiły Sawieljewej
Źródło:[6]
Przypisy
- ↑ Fiodor Razzakov, Naše Ljubimoe Kino... o Vojne. Algoritm, 2005, ISBN 978-5-699-12882-2. s. 36
- ↑ Wojna i pokój: Andrzej Bołkoński, IMDb
- ↑ Wojna i pokój: Natasza Rostowa, IMDb
- ↑ Wojna i pokój: Rok 1812, IMDb
- ↑ Wojna i pokój: Pierre Bezuchow, IMDb
- ↑ a b Kazimierz Nowacki (red.), Z filmem radzieckim na ty, Kraków 1972, s. 126.
- ↑ Małgorzata Leyko, Małgorzata Sugiera, Hans-Peter Bayerdörfer, Polnisch-deutsche Theaterbeziehungen seit dem Zweiten Weltkrieg, Niemeyer, 1998, ISBN 978-3-484-66026-7, s. 84
Linki zewnętrzne
- Wojna i pokój w bazie IMDb (ang.)
- Wojna i pokój w bazie Filmweb
Media użyte na tej stronie
Autor: shakko, Licencja: CC BY-SA 3.0
Режиссерский сценарий "Войны и мира" Бондарчука. Музей "Бородинская панорама"