Wojna króla Jerzego

Wojna króla Jerzego

Wojna o sukcesję austriacką
Lądowanie Brytyjczyków pod Louisbourgiem
Czas	1744–1748
Miejsce	Ameryka Północna
Wynik	Pokój w Akwizgranie (1748) Status quo ante bellum
Strony konfliktu
Wielka Brytania Ameryka Brytyjska Irokezi Francja Nowa Francja, Indianie kanadyjscy
brak współrzędnych

Wojna Króla Jerzego – wojna kolonialna pomiędzy Wielką Brytanią a Francją, tocząca się w latach 1744-1748 w Ameryce Północnej, a ściślej w północnowschodniej jej części. Wojna króla Jerzego była częścią szerszego konfliktu europejskiego, znanego jako wojna o sukcesję austriacką.

Nie licząc drobnych przygranicznych incydentów jedyną kampanią wojny było oblężenie Louisbourga, które skończyło się jego zdobyciem w czerwcu 1745 roku. Armia brytyjska, dowodzona przez gubernatora Massachusetts Williama Shirleya, składała się w większości z ochotniczej milicji z Nowej Anglii. Dlatego też kampania ta często zwana jest wojną amatorską. Po długim i krwawym oblężeniu twierdza Louisbourg padła, co wywołało konsternację i szok na dworze francuskim.

Pokój w Akwizgranie (1748), kończący wojnę o sukcesję austriacką, zwrócił twierdzę Francji w zamian za indyjski port Madras, wcześniej zdobyty przez Francuzów. Decyzja brytyjska, podjęta bez wiedzy i za plecami kolonistów, poważnie zachwiała zaufaniem do instytucji kolonialnych w Ameryce Północnej.

Zobacz też

• wojna o ucho Jenkinsa

Bibliografia

• Grabowski Jan, Historia Kanady, Warszawa 2001, s. 95-97.
• Zins Henryk, Historia Kanady, Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk 1975, s. 65-66.