Wojna serbsko-bułgarska

Wojna serbsko-bułgarska

Bułgarzy przekraczają granicę, pędzla Antoniego Adama Piotrowskiego
Czas	14–28 listopada 1885
Terytorium	Serbia, Bułgaria
Wynik	Zdecydowane zwycięstwo Bułgarii Uznanie unifikacji Bułgarii
Strony konfliktu
Bułgaria Królestwo Serbii
Siły
35-60 tysięcy 60 tysięcy
Straty
771 zabitych oraz 4 232 rannych 746 zabitych oraz 4 570 rannych
brak współrzędnych

Wojna serbsko-bułgarska – konflikt zbrojny między Serbią a Bułgarią w 1885 roku, spowodowany agresją Serbii na Bułgarię, trwający 14 dni i zakończony klęską Serbii. Po zjednoczeniu Rumelii Wschodniej z Księstwem Bułgarii (6 września 1885 r.) Serbia zaatakowała Bułgarię, obawiając się jej rosnącej siły^[1].

Król Serbii Milan I Obrenowić, wspierany finansowo przez Austro-Węgry i zachęcany do inwazji na południe zaatakował Bułgarię 14 listopada 1885 roku. Początkowo armia serbska odnosiła sukcesy i podeszła pod Sofię. Wojska bułgarskie przebywały wtedy w Rumelii. Mimo dużej przewagi, wojska serbskie zostały rozbite w bitwie pod wsią Sliwnica i Bułgarzy przeszli do kontrofensywy na Pirot i Nisz. Interwencja Austro-Węgier uratowała Serbię od niechybnej klęski. 3 marca 1886 roku podpisano układ pokojowy serbsko-bułgarski przywracający stan sprzed wojny. W rezultacie zwycięskiej wojny Bułgaria zajęła mocną pozycję wobec Imperium Osmańskiego i mocarstw, co doprowadziło 20 lat później w 1908 roku do powstania Carstwa Bułgarii.

Galeria

• 

  Deklaracja wojny ogłoszona przez kniazia Aleksandra

• 

  Unifikacja Bułgarii i wojna serbsko-bułgarska

Zobacz też

• Bohaterowie – operetka Oscara Strausa

Przypisy

Bibliografia

• Słowianie południowi i zachodni VI-XX wiek, praca zbiorowa: Jerzy Skowronek, Mieczysław Tanty, Tadeusz Wasilewski, wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 2005, ISBN 83-05-13401-6.