Wojska pancerne

znak taktyczny

Wojska pancerne – jeden z głównych rodzajów wojsk lądowych.

Historia wojsk pancernych

Żołnierze wojsk pancernych w czołgu M1A1 Abrams

Po raz pierwszy jednostki pancerne zostały użyte przez armię brytyjską czasie I wojny światowej w roku 1916. Rok później armia francuska użyła czołgów do bezpośredniego wsparcia piechoty w czasie przełamywania ufortyfikowanych pozycji obrony. Zaczątkiem polskich wojsk pancernych był utworzony w 1919 na terenie Francji w ramach armii gen. Hallera 1 pułk czołgów^[1]. Początkowo przeznaczone były do bezpośredniego wsparcia piechoty. W okresie międzywojennym pojawiła się koncepcje wykorzystania związków pancernych, jako wojsk szybkich. Twórcami tych koncepcji byli Anglicy, lecz w praktyce zrealizowali je Niemcy, tworząc związki lekkich, ale ruchliwych i silnych ogniowo czołgów^[2]. Po II wojnie światowej wzrosło znaczenie wojsk pancernych. Było to następstwem dalszego udoskonalenia technicznego sprzętu. Jednak w wojnie izraelsko-arabskiej ich pozycja mocno podupadła, a to w związku z masowym zastosowaniem lekkich, o dużym zasięgu i celnych rakietowych systemów przeciwpancernych. W związku z takim zagrożeniem dla czołgów, następuje coraz silniejsza integracja wojsk pancernych i zmechanizowanych poprzez tworzenie mieszanych oddziałów posiadających w swoim składzie zarówno pododdziały czołgów jak i piechoty zmechanizowanej^[3].

Charakterystyka wojsk

Wojska pancerne charakteryzują się dużą siłą ognia, dużą manewrowością i odpornością na ogień. Cechy te czynią je doskonałym rodzajem sił do wtargnięcia w ugrupowanie przeciwnika, rozwijania natarcia, głębokich uderzeń w strefę tyłową przeciwnika i prowadzenia pościgu. Mogą również powstrzymywać atak przeciwnika i wykonywać kontrataki w ramach działań obronnych. Są główną siłą uderzeniową wojsk lądowych. Występują jako oddziały oraz stanowią związki taktyczne i operacyjne^[1].

Podstawowym uzbrojeniem wojsk pancernych są^[1]:

• czołgi,
• działa pancerne,
• bojowe wozy piechoty,
• opancerzone środki walki.

W skład wojsk pancernych wchodzą także pododdziały (oddziały) innych rodzajów wojsk, co nadaje im ogólnowojskowy charakter. Pododdziały czołgów wchodzą również w skład oddziałów wojsk zmechanizowanych^[1].

Wojska pancerne w Polsce

Współczesne jednostki polskich wojsk pancernych

• 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej
  • 10 Brygada Kawalerii Pancernej w Świętoszowie;
  • 34 Brygada Kawalerii Pancernej w Żaganiu;
• 1 Warszawska Brygada Pancerna w Wesołej;
• 9 Brygada Kawalerii Pancernej w Braniewie;
• 15 Giżycka Brygada Zmechanizowana (Batalion czołgów)
• 21 Brygada Strzelców Podhalańskich (1 Batalion czołgów)

Święto Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych – Dzień Czołgisty obchodzone jest 17 czerwca^[a].

Po raz pierwszy Dzień Czołgisty obchodzony był w dniach 18-20 czerwca 2009 w Żaganiu, w związku z 90-leciem polskiej broni pancernej.

Symbolika wojsk pancernych w Polsce

• 

  Znak pancerny

• 

  Korpusówka

• 

  oznaka rozpoznawcza

• 

  Oznaka specjalisty wojsk lądowych

• 

  czarny beret

• 

  Proporczyk

• 

  Otok

Zobacz też

• Broń pancerna II RP
• Broń pancerna PSZ na Zachodzie
• Polska broń pancerna na froncie wschodnim

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Stanisław Koziej: Teoria sztuki wojennej. Warszawa: „Bellona”, 2011. ISBN 978-83-11-12122-5.
• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
• Kazimierz Sobczak [red.]: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 698.
• Józef Urbanowicz [red.]: Mała encyklopedia wojskowa. Tom 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971, s. 529.
• Uwagi o prowadzeniu działań wojennych oraz o dywizji piechoty w boju. Wielka Brytania: Ministerstwo Obrony Narodowej Centralna Komisja Regulaminowa, 1945.