Wojskowy Instytut Przeciwgazowy
 | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Tradycje | |
| Kontynuacja | Instytut Badawczy Broni Chemicznej |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
Wojskowy Instytut Przeciwgazowy – jeden z polskich instytutów wojskowych, działający w Warszawie w latach 1922–1939. Prowadził badania naukowe nad skuteczną obroną przeciwgazową.
Kadra instytutu
- Kierownicy
- ppłk inż. Zygmunt Wojnicz-Sianożęcki (1922 – 1933)
- ppłk / płk lek. dr Karol Marian Borczowski (IV 1933[1] – 1939)
- Zastępcy kierownika
- ppłk / płk uzbr. inż. Czesław Szyndler (1 X 1930 – XII 1932)
- kierownik instytutu – płk lek. dr Karol Marian Borczowski
- kier. działu administracyjnego – kpt. uzbr. Władysław Car
- oficer bezpieczeństwa – kpt. adm. (uzbr.) Stanisław Grzegorz Rutkowski[b] †1940 Katyń[4]
- kier. działu badań lekarskich i ratunkowych – mjr lek. dr Bolesław Bartenbach[5]
- kier. laboratorium – mjr lek. dr Stanisław Wilatowski
- kier. laboratorium – kpt. dr Olgierd Marian Buraczewski
- kier. laboratorium – kpt. farm. dr Jakub Wnuk
- kier. laboratorium – mjr wet. dr Jerzy Szabłowski
- kier. laboratorium – mjr wet. dr Józef Dowgiałło
- eksperymentator – kpt. lek. dr Marian Franciszek Malinowski
- kier. działu sprzętowo-materiałowego – mjr uzbr. dr Edmund Schmidt †1940 Charków[6]
- kier. laboratorium – mjr uzbr. Kazimierz II Olszewski
- kier. laboratorium – kpt. uzbr. inż. Czesław Rogoziński
- kier. laboratorium – kpt. uzbr. mgr Kamil Izasław Dymowski †4 V 1939 Warszawa[7]
- kier. laboratorium – kpt. adm. (uzbr.) Stanisław Grzegorz Rutkowski
- eksperymentator – por. uzbr. mgr Tadeusz Władysław Jerzy Dubas
- eksperymentator – ppor. uzbr. rez. pdsc. inż. Józef Książek
- Pracownicy instytutu w 1939
- kpt. uzbr. st. sp. Zygmunt Biernacki †1940 Katyń[8]
- mjr uzbr. st. sp. inż. Antoni Brzozowski †1940 Katyń[9]
- ppor. uzbr. rez. dr Marian Antoni Polaczek †1940 Charków[10]
- por. uzbr. rez. inż. Jerzy Marian Józef Popiel †1940 Charków[11]
- ppor. uzbr. rez. inż. Józef Seroczyński †1940 Charków[12]
- ppor. uzbr. rez. inż. Zygmunt August Sochacki †1940 Charków[13]
- kpt. uzbr. st. sp. inż. Kazimierz Zienkiewicz †1940 Charków[14]
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[3].
- ↑ Kpt. adm. (uzbr.) Stanisław Grzegorz Rutkowski pełnił jednoczenie funkcję kierownika laboratorium.
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933, s. 80.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 502.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 542.
- ↑ Bolesław Bartenbach. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2022-04-02].
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 474.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 958.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 36.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 57.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 426.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 428.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 477.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 499.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 636.
Bibliografia
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Tradycje wojsk chemicznych. Obrona przeciwgazowa w Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej. Stowarzyszenie Chemików Wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej. [dostęp 2018-09-09].
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Godło oficerów chemików.png
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
Godło oficerów chemików Wojska Polskiego II RP
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
Godło oficerów chemików Wojska Polskiego II RP