Wola Wągrodzka (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1952-1954 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Wola Wągrodzka (do 1952 Wągrodno; od 1973 Prażmów) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1952-1954[2] w woj. warszawskim (dzisiejsze woj. mazowieckie). Siedzibą gminy była Wola Wągrodzka.
Gmina została utworzona 1 lipca 1952 roku w woj. warszawskim, w nowo powstałym powiecie piaseczyńskim[1], po przemianowaniu gminy Wągrodno na gmina Wola Wągrodzka; jednocześnie z gminy odłączono część obszaru (gromady Gościńczyce i Wilcza Wólka), który przyłączono do gminy Kobylin[3][4]. W dniu powołania gmina składała się z 23 gromad: Biały Ług, Błonie, Chosna, Dobrzenica, Jaroszowa Wola, Jeziórko, Kamionka, Kędzierówka, Koryta, Krępa, Krupia Wólka, Ludwików, Piskórka, Prażmowska Wola, Prażmowska Wola Nowa, Prażmów Nowy, Ustanów, Uwieliny, Wągrodno, Wągrodno Nowe, Wola Wągrodzka i Zawodne[5].
Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[6]. Jednostka została przywrócona 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin w miejsce gromad, lecz pod nazwą gmina Prażmów, z siedzibą w Woli Prażmowskiej[7].
Przypisy
- ↑ a b Gminę utworzono właściwie w powiecie grójeckim (Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 179), jednakże powiat piaseczyński, w którego skład weszła gmina Wola Wągrodzka, powstał tego samego dnia - 1 lipca 1952 roku (Dz.U. z 1952 r. nr 27, poz. 185)
- ↑ Ciąg istnienia gminy: od 1 lipca 1952 do 28 września 1954
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 179
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 27, poz. 185
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na 1 lipca 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).