Wolrad IV

Wolrad IV
hrabia Waldeck-Eisenberg
Okresod 1588
do 1640
PoprzednikJozjasz I
NastępcaFilip Teodor
Dane biograficzne
DynastiaWaldeck
Data urodzenia7 lipca 1588
Data śmierci6 października 1640
OjciecJozjasz I
MatkaMaria z Barby-Mühlingen
ŻonaAnna z Badenii-Durlach
DzieciMaria Elżbieta, Jozjasz Florenz, Filip Teodor, Jan Ludwik, Jerzy Fryderyk, Jakub, Chrystian, Anna Juliana, Wolrad, Szarlotta

Wolrad IV (ur. 7 lipca 1588, zm. 6 października 1640[1] w Arolsen[2]) – hrabia Waldeck-Eisenberg od 1588.

Życiorys

Wolrad IV był młodszym synem hrabiego Waldeck-Eisenberg Jozjasza I i Marii, córki Albrechta X, hrabiego Barby i Mühlingen[1]. Jego ojciec zmarł nagle podczas uroczystości dla uczczenia jego chrztu. Wraz ze starszym bratem Chrystianem odziedziczył po ojcu hrabstwo Waldeck-Eisenberg. Bracia połączyli pod swoimi rządami całe dziedzictwo rodu Waldeck po wygaśnięciu linii z Wildungen (1598) i Landau. Potem podzielili je między siebie (Chrystian otrzymał część z Wildungen, a Wolrad z Eisenbergiem). Dzięki małżeństwu z hrabianką badeńską Anną Wolrad uzyskał hrabstwo Cuylenburg. W 1625 wraz z bratem odziedziczył hrabstwo Pyrmontu. Toczył spory z miastem Korbach, które spowodowały w 1621 interwencję wojskową landgrafa Hesji-Kassel Maurycego Uczonego po stronie mieszczan i zniszczenie księstwa[2].

Rodzina

Żoną Wolrada była Anna, córka hrabiego Badenii-Durlach Jakuba III, zmarła w 1649. Mieli dziesięcioro dzieci:

  • Maria Elżbieta (1608–1643), żona hrabiego Badenii-Durlach Fryderyka V,
  • Jozjasz Florens (1612–1613),
  • Filip Teodor (1614–1645), hrabia Waldeck-Eisenberg,
  • Jan Ludwik (1616–1638),
  • Jerzy Fryderyk (1620–1692), książę Waldeck-Eisenberg,
  • Jakub (1621–1645),
  • Chrystian (1623–1623),
  • Anna Juliana (1624–1624),
  • Wolrad (1625–1657),
  • Szarlotta (1629–1629)[1].

Przypisy

  1. a b c Volrad IV. Graf v.Waldeck-Eisenberg (niem.). W: WW-Person [on-line]. [dostęp 2019-08-21].
  2. a b L. Curtze: Geschichte und Beschreibung des Fürstenthums Waldeck: Ein Handbuch für Vaterlandsfreunde. Arolsen: Speyer’sche Buchhandlung, 1850, s. 611–612. (niem.)