Wolter von Plettenberg

Ten artykuł od 2019-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

imaginacyjny portret Woltera von Plettenberga z około 1700 roku

Wolter von Plettenberg, (Walter von Plettenberg) (ur. 1450 – zm. 28 lutego 1535 w Wenden) – mistrz krajowy Inflant zakonu krzyżackiego w latach 1494–1535, marszałek krajowy inflancki w latach 1489–1494, komtur Dyjamentu w latach 1502–1510, komtur Felina w latach 1512–1518, wójt Rzeżycy w latach 1482–1488^[1], dowódca wojskowy.

Życiorys

Pochodził z Westfalii. W 1494 jako marszałek inflancki zakonu krzyżackiego, skutecznie stłumił bunt Rygi i został wybrany mistrzem krajowym. W tym też roku Rosjanie zlikwidowali ostatni kantor Hanzy w Nowogrodzie Wielkim i uwięzili tamtejszych kupców niemieckich, co stało się casus belli.

3 marca 1501 zawarł w Wilnie sojusz przeciwko Wielkiemu Księstwu Moskiewskiemu z wielkim księciem litewskim Aleksandrem Jagiellończykiem. W czasie wojny z Rosją 1499-1503, stoczył 13 września 1502 zwycięską bitwę nad jeziorem Smolina, gdzie 4 000 kawalerii i 8 000 piechoty inflanckiej pobiło 40-tysięczne wojska rosyjskie. Zdobył wiele twierdz moskiewskich m.in. Psków, Ostrow, Izborsk, Iwangorod. Zmuszony był przerwać oblężenie Nowogrodu Wielkiego, gdy wojska rosyjskie przeprowadziły serię rajdów na Inflanty. Bezskutecznie próbował nakłonić papieża Aleksandra VI do wydania bulli antymoskiewskiej. W 1503 podpisał pokój w Pskowie z wielkim księciem moskiewskim Iwanem III Srogim na zasadzie zachowania status quo ante bellum. W 1525, po sekularyzacji Prus Książęcych, odłączył się od zakonu krzyżackiego.

Przypisy