Woreczek zalążkowy

(c) Lokal_Profil, CC BY-SA 2.5
Schematyczne przedstawienie zalążka z woreczkiem zalążkowym wewnątrz. A – okienko zalążka, B – koniec chalazalny, C – komórka jajowa, D – synergidy, E – jądra biegunowe, F – antypody.

Woreczek zalążkowy (ang. embryo sac[1]) – uproszczony gametofit żeński u roślin nasiennych, powstający w procesie megasporogenezy w obrębie ośrodka (makrosporangium)[2]. Dojrzały woreczek zalążkowy składa się najczęściej z diploidalnej komórki centralnej, aparatu jajowego od strony okienka zalążka (czyli od strony mikropylarnej), tworzonego przez komórkę jajową i dwie synergidy oraz z trzech antypod od strony chalazalnej[3].

U niektórych gatunków liczba antypod w woreczku zalążkowym może sięgać kilkudziesięciu, w wyniku powtarzających się podziałów komórek.

Woreczek zalążkowy jest tworem homologicznym z makrosporą[4].

Przypisy

  1. Jill Bailey: Dictionary of plant sciences. London: Penguin Books, 1999, s. 154. ISBN 0-14-051403-1.
  2. Janina Jasnowska, Mieczysław Jasnowski, Jan Radomski, Stefan Friedrich, Wojciech W. A. Kowalski: Botanika. Szczecin: Wyd. Brasika, 1999, s. 208.
  3. Hejnowicz Z.: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Warszawa: PWN, 1980, s. 691. ISBN 83-01-00420-7.
  4. Franz Firbas: Systematyka [rośliny nasienne]. W: Botanika: podręcznik dla szkół wyższych. Eduard Strasburger (red.). Wyd. 2 polskie według 28 oryg. Warszawa: PWRiL, 1967, s. 732. (pol.).

Media użyte na tej stronie

Embryosac.svg
(c) Lokal_Profil, CC BY-SA 2.5
Schematic representation of an Angiosperm ovule with embryo sac:
  • A: micropylar end
  • B: chalazal end
  • C: egg cell
  • D: synergids
  • E: polar nuclei
  • F: antipodals