World Matchplay

Wejście do budynku, w którym odbywają się zawody (Empress Ballroom w Blackpool), 1994–2019 i od 2021 roku.

World Matchplay – międzynarodowy turniej darta organizowany przez federację Professional Darts Corporation od 1994 roku, wcześniej pod nazwą MFI World Matchplay. Turniej jest sponsorowany przez firmę Betfred od 2019 roku, która stała się firmą najdłużej sponsorującą zawody federacji PDC. Zawody w latach 1994–2019 oraz od 2021 roku rozgrywane są w Winter Gardens w Blackpool. W 2020 r. turniej odbył się w Marshall Arena w Milton Keynes. Pierwszym zwycięzcą turnieju został Amerykanin Larry Butler (wygrał w 1994 roku w finale z Dennisem Priestley 16-12), zaś obecnym mistrzem jest Michael van Gerwen. Zawody są uważane za drugi pod względem wielkości i ważności turniej organizowany przez federację PDC, obok PDC World Darts Championship. W 2008 roku bilety na turniej zostały sprzedane w przeciągu 3 dni. Turniej stał się ostatnim występem Jocky'ego Wilsona w 1995 roku. Wilson dotarł do ćwierćfinału w 1994 roku i w 1. rundzie pokonał Roda Harringtona. Jego pogromcą w 2. rundzie okazał się Nigel Justice.

Aktualnym mistrzem jest Michael van Gerwen, który pokonał w finale Gerwyna Pricesa 18-14. Średnia Holender w trakcie tego turnieju wyniosła 101.19.

Sponsorzy

  • 1984–88: MFI
  • 1994: Proton Cars
  • 1995–97: Websters
  • 1998–99: PDC
  • 2000–10: Stan James
  • 2011: Sky Bet
  • 2012: Betfair
  • 2013–18: BetVictor
  • 2019–present: Betfred

Rekordy

Najdłuższy mecz w historii
Finały w 2018 roku miały aż 40 legów.
Najdłuższy mecz w pierwszej rundzie
Najdłuższy taki mecz miał miejsce w 2002 roku, kiedy to zmierzyli się Peter Manley i Bob Anderson. Mecz był planowany na 10 legów, zaś trwał 32 (zwyciężył Anderson 17-15). Mecz 2. rundy w 1994 roku planowany na 17 legów trwał 34 (wtedy Jim Watkins pokonał Keitha Dellera 18-16).
Najdłuższa seria wygranych meczów
Phil Taylor wygrał 38 meczów z rzędu w turnieju w latach 2008 - 2015, kiedy to w półfinale pokonał go James Wade. Taylor w historii swoich występów w turnieju przegrał jedynie 8 meczów:

  • 1994 Bob Anderson 9-11 (2. runda)
  • 1996 Peter Evison 1-8 (2. runda)
  • 1998 Ronnie Baxter 10-13 (ćwierćfinał)
  • 1999 Peter Manley 14-17 (półfinał)
  • 2005 John Part 11-16 (ćwierćfinał)
  • 2007 Terry Jenkins 11-17 (półfinał)
  • 2015 James Wade 14-17 (półfinał)
  • 2016 Michael van Gerwen 10-18 (Finał).

Wygrane do zera (ang. whitewash)

  • 1996 Mick Manning 5-0 Garry Haynes
  • 1997 Steve Brown 8-0 Sean Downs
  • 1997 Phil Taylor 8-0 Gary Mawson
  • 1998 Rod Harrington 8-0 Gary Mawson
  • 2002 Phil Taylor 10-0 Shayne Burgess
  • 2002 John Part 10-0 Mark Walsh
  • 2003 Phil Taylor 10-0 Les Fitton
  • 2004 John Part 10-0 Colin Monk
  • 2004 Ronnie Baxter 10-0 Peter Evison
  • 2010 Gary Anderson 10-0 Robert Thornton
  • 2011 James Wade 10-0 Jamie Caven
  • 2012 Adrian Lewis 10-0 Robert Thornton
  • 2014 Adrian Lewis 10-0 Andrew Gilding
  • 2016 Michael van Gerwen 10-0 Jamie Caven
  • 2019 Ian White 10-0 Joe Cullen

Finały

RokZwycięzca (średnia punktów w finale)Wynik2. miejsce (średnia punktów w finale)SponsorPula nagródNagroda dla zwycięzcyNagroda dla 2. miejsca
1994Stany Zjednoczone Larry Butler (90,72)16-12Anglia Dennis Priestley (91,59)Proton Cars£42 800£10 000£6 000
1995Anglia Phil Taylor (90,72)16-11Anglia Dennis Priestley (87,63)Websters£42 800£10 000£6 000
1996Anglia Peter Evison (100,51)16-14Anglia Dennis Priestley (96,67)Websters£52 000£12 000£7 000
1997Anglia Phil Taylor (106,32)16-11Anglia Alan Warriner (98,42)Websters£48 000£12 000£6 000
1998Anglia Rod Harrington (95,03)19-17Anglia Ronnie Baxter (94,07)PDC£58 000£14 000£7 000
1999Anglia Rod Harrington (85,95)19-17Anglia Peter Manley (86,91)PDC£58 000£14 000£7 000
2000Anglia Phil Taylor (100,32)18-12Anglia Alan Warriner (97,14)Stan James£58 000£14 000£7 000
2001Anglia Phil Taylor (99,57)18-10Walia Richie Burnett (90,99)Stan James£65 000£14 000£7 000
2002Anglia Phil Taylor (98,76)18-16Kanada John Part (94,14)Stan James£75 500£15 000£7 500
2003Anglia Phil Taylor (94,38)18-12Anglia Wayne Mardle (97,44)Stan James£80 000£15 000£8 000
2004Anglia Phil Taylor (100,20)18-8Anglia Mark Dudbridge (89,24)Stan James£100 000£20 000£10 000
2005Anglia Colin Lloyd (97,89)18-12Kanada John Part (94,53)Stan James£120 000£25 000£12 500
2006Anglia Phil Taylor (100,08)18-11Anglia James Wade (90,01)Stan James£150 000£30 000£15 000
2007Anglia James Wade (96,83)18-7Anglia Terry Jenkins (91,62)Stan James£200 000£50 000£20 000
2008Anglia Phil Taylor (109,47)18-9Anglia James Wade (102,58)Stan James£300 000£60 000£30 000
2009Anglia Phil Taylor (106,05)18-4Anglia Terry Jenkins (92,32)Stan James£400 000£100 000£50 000
2010Anglia Phil Taylor (105,16)18-12Holandia Raymond van Barneveld (100,11)Stan James£400 000£100 000£50 000
2011Anglia Phil Taylor (103,84)18-8Anglia James Wade (98,84)Sky Bet£400 000£100 000£50 000
2012Anglia Phil Taylor (98,97)18-15Anglia James Wade (95,92)Betfair£400 000£100 000£50 000
2013Anglia Phil Taylor (111,23)18-13Anglia Adrian Lewis (105,92)BetVictor£400 000£100 000£50 000
2014Anglia Phil Taylor (107,19)18-9Holandia Michael van Gerwen (101,49)BetVictor£450 000£100 000£50 000
2015Holandia Michael van Gerwen (99,91)18-12Anglia James Wade (90,37)BetVictor£450 000£100 000£50 000
2016Holandia Michael van Gerwen (103,93)18-10Anglia Phil Taylor (101,13)BetVictor£450 000£100 000£50 000
2017Anglia Phil Taylor (104,24)18-8Szkocja Peter Wright (99,74)BetVictor£500 000£115 000£55 000
2018Szkocja Gary Anderson (101,12)21-19Austria Mensur Suljović (104,43)BetVictor£500 000£115 000£55 000
2019Anglia Rob Cross (95,16)18-13Anglia Michael Smith (95,91)Betfred£700 000£150 000£70 000
2020Belgia Dimitri Van den Bergh (98,31)18-10Szkocja Gary Anderson (92,81)Betfred£700 000£150 000£70 000
2021Szkocja Peter Wright (105,90)18-9Belgia Dimitri Van den Bergh (100,88)Betfred£700 000£150 000£70 000
2022Holandia Michael van Gerwen (101,19)18-14Walia Gerwyn Price (96,92)Betfred£800 000£200 000£100 000

MFI World Matchplay

W latach 80. XX wieku rozgrywany był turniej MFI World Matchplay będący prototypem World Matchplay.

Finały turnieju:

RokZwycięzca (średnia punktów w finale)Wynik2. miejsce (średnia punktów w finale)SponsorPula nagródNagroda dla zwycięzcyNagroda dla 2. miejsca
1984Anglia John Lowe5-3Anglia Cliff LazarenkoMFI£36 000£12 000£5 000
1985Anglia Eric Bristow5-4Anglia Bob AndersonMFI£41 000£15 000£6 000
1986Anglia Peter Evison5-1Anglia Jocky WilsonMFI£41 000£15 000£6 000
1987Anglia Bob Anderson5-1Anglia John LoweMFI£47 400£18 000£7 000
1988Anglia Eric Bristow (92,91)5-1Kanada Bob Sinnaeve (88,38)MFI£52 000£21 000£7 500

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
BlackpoolWinGar.JPG
(c) Vuvar1 z angielskojęzycznej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Blackpool Winter Gardens, from the west