World Rugby Awards
World Rugby Awards – nagrody przyznawane przez World Rugby, organizację zarządzającą rugby union, za osiągnięcia w tym sporcie.
IRB w kwietniu 2001 roku ogłosiła zamiar przyznawania wyróżnień za osiągnięcia w rugby union[1], sama ceremonia zaś odbywała się od listopada tegoż roku na dorocznej gali[2]. Z uwagi jednak na panujący kryzys ekonomiczny IRB postanowiła od roku 2009 – prócz lat, w których odbywają się Puchary Świata – wręczać nagrody indywidualnie na przestrzeni całego roku, najlepiej przy okazji wydarzeń związanych z wyróżnionym[3]. Do gali powrócono od roku 2016, z przerwą na pandemię COVID-19.
Uhonorowani
2001
Ceremonia odbyła się 11 listopada 2001 roku w Mayfair Theatre w Londynie[4], a nagrody otrzymali[5][6]:
- IRB Player of the Year: Keith Wood Irlandia
- IRB Team of the Year: Australia
- IRB Coach of the Year: Rod Macqueen Australia
- IRB Young Player of the Year: Gavin Henson Walia
- IRB Women’s Player of the Year: Shelley Rae Anglia
- IRB Development Award:
- IRB Spirit of Rugby Award: Tim Grandadge Indie
- IRB Award for Distinguished Service: Tom Kiernan Irlandia
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Ed Morrison Anglia
- IRB Chairman's Award:
- Kath McLean Nowa Zelandia
- Terry McLean Nowa Zelandia
- Albert Ferrasse Francja
- John Eales Australia
2002
Ceremonia odbyła się 26 stycznia 2003 roku w Landmark Hotel w Londynie[7], a nagrody otrzymali[8]:
- IRB Player of the Year: Fabien Galthié Francja
- IRB Team of the Year: Francja
- IRB Coach of the Year: Bernard Laporte Francja
- IRB U19 Player of the Year: Luke McAlister Nowa Zelandia U-19
- IRB U21 Player of the Year: Pat Barnard Południowa Afryka U-21
- IRB Sevens Team of the Year: Nowa Zelandia
- IRB Women’s Player of the Year: Monique Hirovanaa Nowa Zelandia
- IRB Development Award: John Broadfoot Anglia
- IRB Spirit of Rugby Award: Old Christians Club Urugwaj
- IRB Award for Distinguished Service: Allan Hosie Szkocja
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Colin Hawke Nowa Zelandia
- IRB Chairman's Award:
2003
Ceremonia odbyła się 23 listopada 2003 roku w Wharf 8 w Sydney[9], a nagrody otrzymali[10]:
- IRB Player of the Year: Jonny Wilkinson Anglia
- IRB Team of the Year: Anglia
- IRB Coach of the Year: Clive Woodward Anglia
- IRB U19 Player of the Year: Jean-Baptiste Peyras-Loustalet Francja U-19
- IRB U21 Player of the Year: Ben Atiga Nowa Zelandia U-21
- IRB Sevens Team of the Year: Nowa Zelandia
- IRB Women’s Personality of the Year: Kathy Flores USA
- IRB Development Award: Tan Theany i Philippe Monnin Kambodża
- IRB Spirit of Rugby Award: Michael i Linda Collinson Suazi
- IRB Award for Distinguished Service: Bob Stuart Nowa Zelandia
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Derek Bevan Walia
- IRB Chairman's Award: Vernon Pugh Walia
2004
Ceremonia odbyła się 28 listopada 2004 roku w Royal Lancaster Hotel w Londynie, a nagrody otrzymali[11]:
- IRB Player of the Year: Schalk Burger Południowa Afryka
- IRB Team of the Year: Południowa Afryka
- IRB Coach of the Year: Jake White Południowa Afryka
- IRB U19 Player of the Year: Jeremy Thrush Nowa Zelandia U-19
- IRB U21 Player of the Year: Jerome Kaino Nowa Zelandia U-21
- IRB Sevens Player of the Year: Simon Amor Anglia
- IRB Sevens Team of the Year: Nowa Zelandia
- IRB Women’s Personality of the Year: Donna Kennedy Szkocja
- IRB Development Award: Guédel Ndiaye Senegal
- IRB Spirit of Rugby Award: Jarrod Cunningham Nowa Zelandia
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Ronnie Dawson Irlandia
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Jim Fleming Szkocja
- IRB Chairman's Award: Marcel Martin Francja
2005
Ceremonia odbyła się 27 listopada 2005 roku w Pavillon d’Armenonville w Paryżu[12], a nagrody otrzymali[13]:
- IRB Player of the Year: Daniel Carter Nowa Zelandia
- IRB Team of the Year: Nowa Zelandia
- IRB Coach of the Year: Graham Henry Nowa Zelandia
- IRB U19 Player of the Year: Isaia Toeava Nowa Zelandia U-19
- IRB U21 Player of the Year: Tatafu Polota-Nau Australia U-21
- IRB Sevens Player of the Year: Orene Aiʻi Nowa Zelandia
- IRB Sevens Team of the Year: Fidżi
- IRB Women’s Personality of the Year: Farah Palmer Nowa Zelandia
- IRB Development Award: Robert Antonin Francja
- IRB Spirit of Rugby Award: Jean Pierre Rives Francja
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Peter Crittle Australia
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Paddy O’Brien Nowa Zelandia
- IRB Chairman's Award: Tasker Watkins Walia
- IRPA Special Merit Award: George Gregan Australia
2006
Ceremonia odbyła się 27 listopada 2006 roku w Kelvingrove Art Gallery and Museum w Glasgow[14], a nagrody otrzymali[15]:
- IRB Player of the Year: Richie McCaw Nowa Zelandia
- IRB Team of the Year: Nowa Zelandia
- IRB Coach of the Year: Graham Henry Nowa Zelandia
- IRB U19 Player of the Year: Josh Holmes Australia U-19
- IRB U21 Player of the Year: Lionel Beauxis Francja U-21
- IRB Sevens Player of the Year: Uale Mai Samoa
- IRB Sevens Team of the Year: Fidżi
- IRB Women’s Personality of the Year: Margaret Alphonsi Anglia
- IRB Development Award: Mike Luke Kanada
- IRB Spirit of Rugby Award: Polly Miller Wielka Brytania
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Brian Lochore Nowa Zelandia
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Peter Marshall Australia
- IRB Hall of Fame:
2007
Ceremonia odbyła się 21 października 2007 roku w Pavillon d’Armenonville w Paryżu[16], a nagrody otrzymali[17]:
- IRB Player of the Year: Bryan Habana Południowa Afryka
- IRB Team of the Year: Południowa Afryka
- IRB Coach of the Year: Jake White Południowa Afryka
- IRB U19 Player of the Year: Robert Fruean Nowa Zelandia U-19
- IRB Sevens Player of the Year: Afeleke Pelenise Nowa Zelandia
- IRB Sevens Team of the Year: Nowa Zelandia
- IRB Women’s Personality of the Year: Sarah Corrigan Australia
- IRB Development Award: Jacob Thompson Jamaica
- IRB Spirit of Rugby Award: Nicolas Pueta Argentyna
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: José María Epalza Hiszpania
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Dick Byres Australia
- IRPA Special Merit Award: Fabien Pelous Francja
- IRPA Try of the Year: Takudzwa Ngwenya Stany Zjednoczone
- IRB Hall of Fame:
- Pierre de Coubertin Francja
- Danie Craven Południowa Afryka
- John Eales Australia
- Gareth Edwards Walia
- Wilson Whineray Nowa Zelandia
2008
Ceremonia odbyła się 23 listopada 2008 roku w Old Billingsgate w Londynie[18], a nagrody otrzymali[19]:
- IRB Player of the Year: Shane Williams Walia
- IRB Team of the Year: Nowa Zelandia
- IRB Coach of the Year: Graham Henry Nowa Zelandia
- IRB Junior Player of the Year: Luke Braid Nowa Zelandia U-20
- IRB Sevens Player of the Year: DJ Forbes Nowa Zelandia
- IRB Women’s Personality of the Year: Carol Isherwood Anglia
- IRB Development Award: TAG Rugby Development Trust i Martin Hansford Południowa Afryka
- IRB Spirit of Rugby Award: Roelien Muller i Patrick Cotter Tajlandia
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Nicholas Shehadie Australia
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Andre Watson RPA
- IRPA Special Merit Award: Agustín Pichot Argentyna
- IRPA Try of the Year: Brian O’Driscoll Irlandia
- IRB Hall of Fame:
- 1888 New Zealand Natives i Joe Warbrick Nowa Zelandia
- Jack Kyle Irlandia
- Melrose RFC i Ned Haig Szkocja
- Hugo Porta Argentyna
- Philippe Sella Francja
2009
- IRB Player of the Year: Richie McCaw Nowa Zelandia[20]
- IRB Team of the Year: Południowa Afryka[21]
- IRB Coach of the Year: Declan Kidney Irlandia[21]
- IRB Junior Player of the Year: Aaron Cruden Nowa Zelandia U-20[22]
- IRB Sevens Player of the Year: Ollie Phillips Anglia[23]
- IRB Women’s Personality of the Year: Debby Hodgkinson Australia[24]
- IRB Development Award: Lin Chai Seng Chińskie Tajpej[25]
- IRB Spirit of Rugby Award: L’Aquila Rugby Włochy[26]
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Noel Murphy Irlandia[25]
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Francis Palmade Francja[27]
- IRPA Special Merit Award: Kevin Mac Clancy
- IRPA Try of the Year: Jaque Fourie Południowa Afryka[28]
- IRB Hall of Fame[29]:
- Frik du Preez Południowa Afryka
- Barry „Fairy” Heatlie Południowa Afryka
- Bill Maclagan Szkocja
- Ian McGeechan Szkocja
- Willie John McBride Irlandia
- Syd Millar Irlandia
- Clifford Morgan Walia
- Bennie Osler Południowa Afryka
- Tony O’Reilly Irlandia
2010
- IRB Player of the Year: Richie McCaw Nowa Zelandia[30]
- IRB Team of the Year: Nowa Zelandia[30]
- IRB Coach of the Year: Graham Henry Nowa Zelandia[30]
- IRB Junior Player of the Year: Julian Savea Nowa Zelandia U-20[31]
- IRB Sevens Player of the Year: Mikaele Pesamino Samoa[32]
- IRB Women’s Personality of the Year: Carla Hohepa Nowa Zelandia[33]
- IRB Development Award: Brian O’Shea Australia[34]
- IRB Spirit of Rugby Award: Virreyes RC Argentyna[35]
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Jean-Claude Baqué Francja[36]
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Colin High Anglia[37]
- IRPA Try of the Year: Chris Ashton Anglia[38][39]
2011
Ceremonia odbyła się 24 października 2011 roku w Vector Arena w Auckland, a nagrody otrzymali[40]:
- IRB Player of the Year: Thierry Dusautoir Francja
- IRB Team of the Year: Nowa Zelandia
- IRB Coach of the Year: Graham Henry Nowa Zelandia
- IRB Junior Player of the Year: George Ford Anglia U-20
- IRB Sevens Player of the Year: Cecil Afrika Południowa Afryka
- IRB Women’s Personality of the Year: Ruth Mitchell Hongkong
- IRB Development Award: Rookie Rugby Stany Zjednoczone
- IRB Spirit of Rugby Award: Wooden Spoon Society Wielka Brytania
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Jock Hobbs Nowa Zelandia
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Keith Lawrence Nowa Zelandia
- IRPA Special Merit Award: George Smith Australia
- IRPA Try of the Year: Radike Samo Australia
- IRB Hall of Fame[41][42][43][44][45]:
- Serge Blanco Francja
- André Boniface i Guy Boniface Francja
- Lucien Mias Francja
- Jean Prat Francja
- Alan Rotherham Anglia i Harry Vassall Anglia
- Cardiff R.F.C. Walia i Frank Hancock Walia
- Mike Gibson Irlandia
- Barbarian F.C. Anglia
- William Percy Carpmael Anglia
- Kitch Christie Południowa Afryka
- Bob Dwyer Australia
- Nick Farr-Jones Australia
- Martin Johnson Anglia
- John Kendall-Carpenter Anglia
- David Kirk Nowa Zelandia
- Brian Lima Samoa
- Richard Littlejohn Nowa Zelandia
- Brian Lochore Nowa Zelandia
- Jonah Lomu Nowa Zelandia
- Rod Macqueen Australia
- Agustín Pichot Argentyna
- Francois Pienaar Południowa Afryka
- Gareth Rees Kanada
- Nicholas Shehadie Australia
- John Smit Południowa Afryka
- Roger Vanderfield Australia
- Jake White Południowa Afryka
- Clive Woodward Anglia
2012
- IRB Player of the Year: Daniel Carter Nowa Zelandia[46]
- IRB Team of the Year: Nowa Zelandia[46]
- IRB Coach of the Year: Steve Hansen Nowa Zelandia[46]
- IRB Junior Player of the Year: Jan Serfontein Południowa Afryka U-20[47]
- IRB Sevens Player of the Year: Tomasi Cama Nowa Zelandia[48]
- IRB Women’s Player of the Year: Michaela Staniford Anglia[49]
- IRB Development Award: Południowoafrykański Związek Rugby[50]
- IRB Spirit of Rugby Award: Lindsay Hilton Kanada[51]
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Viorel Morariu Rumunia[52]
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Paul Dobson Republika Południowej Afryki[53]
- IRPA Try of the Year: Bryan Habana Południowa Afryka[54]
- IRB Hall of Fame:
2013
- IRB Player of the Year: Kieran Read Nowa Zelandia[61]
- IRB Team of the Year: Nowa Zelandia[61]
- IRB Coach of the Year: Steve Hansen Nowa Zelandia[61]
- IRB Junior Player of the Year: Sam Davies Walia U-20[62]
- IRB Sevens Player of the Year: Tim Mikkelson Nowa Zelandia[63]
- IRB Women’s Sevens Player of the Year: Kayla McAlister Nowa Zelandia[64]
- IRB Development Award[65]:
- IRB Spirit of Rugby Award: Yoshiharu Yamaguchi Japonia[65]
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Ian McIntosh RPA[65]
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Michel Lamoulie Francja[66]
- IRPA Try of the Year: Beauden Barrett Nowa Zelandia[67]
- IRB Hall of Fame:
- Alfred St. George Hamersley Anglia[68]
- Władimir Iljuszyn ZSRR[69]
- Waisale Serevi Fidżi[70]
- Thomas Lawton Australia
- John Thornett Australia
- Ken Catchpole Australia
- Mark Ella Australia
- David Campese Australia
- George Gregan Australia
- Robert Seddon i British and Irish Lions z 1888
- David Bedell-Sivright Szkocja
- Bleddyn Williams i Jack Matthews Walia
- Ronnie Dawson Irlandia
- Gavin Hastings Szkocja[71][72][73]
2014
- World Rugby Player of the Year: Brodie Retallick Nowa Zelandia[74]
- World Rugby Team of the Year: Nowa Zelandia[74]
- World Rugby Coach of the Year: Steve Hansen Nowa Zelandia[74]
- IRB Junior Player of the Year: Handré Pollard Południowa Afryka U-20[75]
- IRB Sevens Player of the Year: Samisoni Viriviri Fidżi[76]
- IRB Women’s Player of the Year: Magali Harvey Kanada[77]
- IRB Women’s Sevens Player of the Year: Emilee Cherry Australia[78]
- IRB Development Award: Bidzina Iwaniszwili Gruzja[79]
- IRB Spirit of Rugby Award: VOR Vivendo O Rugby Brazylia[79]
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Ray Williams Walia[80]
- IRB Referee Award for Distinguished Service: Bob Francis Nowa Zelandia[81]
- IRPA Try of the Year: Francois Hougaard Południowa Afryka[82]
- World Rugby Hall of Fame:
- Fred Allen Nowa Zelandia
- Don Clarke Nowa Zelandia
- Grant Fox Nowa Zelandia
- Sean Fitzpatrick Nowa Zelandia
- Michael Jones Nowa Zelandia
- Ian Kirkpatrick Nowa Zelandia
- John Kirwan Nowa Zelandia
- Terry McLean Nowa Zelandia
- Colin Meads Nowa Zelandia
- Graham Mourie Nowa Zelandia
- George Nepia Nowa Zelandia[83]
- Nathalie Amiel Francja
- Bill Beaumont Anglia
- Gill Burns Anglia
- Ieuan Evans Walia
- Jim Greenwood Szkocja
- Carol Isherwood Anglia
- Patty Jervey Stany Zjednoczone
- Jason Leonard Anglia
- Michael Lynagh Australia
- Jo Maso Francja
- Farah Palmer Nowa Zelandia
- Anna Richards Nowa Zelandia
- Keith Rowlands Walia
- JPR Williams Walia
- Keith Wood Irlandia[79]
2015
Ceremonia odbyła się 1 listopada 2015 roku w Battersea Evolution w Londynie[84], a nagrody otrzymali[85]:
- World Rugby Player of the Year: Daniel Carter Nowa Zelandia
- World Rugby Team of the Year: Nowa Zelandia
- World Rugby Coach of the Year: Michael Cheika Australia
- World Rugby Sevens Player of the Year: Werner Kok Południowa Afryka
- World Rugby Women’s Player of the Year: Kendra Cocksedge Nowa Zelandia
- World Rugby Women’s Sevens Player of the Year: Portia Woodman Nowa Zelandia
- World Rugby Breakthrough Player of the Year: Nehe Milner-Skudder Nowa Zelandia
- World Rugby Referee Award: Nigel Owens Walia
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Nigel Starmer-Smith
- Award for Character: Pakistan Rugby Union
- Rugby World Cup Best Match Moment: Japonia w meczu z Południowa Afryka (2015)
- IRPA Special Merit Award: Brian O’Driscoll Irlandia i Nathan Sharpe Australia
- IRPA Try of the Year: Julian Savea Nowa Zelandia
- World Rugby Hall of Fame:
- Phil Bennett Walia
- Naas Botha Południowa Afryka
- Gordon Brown Szkocja
- Marcel Communeau Francja
- Gerald Davies Walia
- Mervyn Davies Walia
- Danie Gerber Południowa Afryka
- Tim Horan Australia
- Andy Irvine Szkocja
- Carwyn James Walia
- Barry John Walia
- Tom Kiernan Irlandia
- Gwyn Nicholls Walia
- Basil Maclear Irlandia
- Bill McLaren Szkocja
- Edgar Mobbs Anglia
- Hennie Muller Południowa Afryka
- Morne du Plessis Południowa Afryka
- Ronald Poulton-Palmer Anglia
- Tom Richards Australia
- Jean-Pierre Rives Francja
- Fergus Slattery Irlandia
- Wavell Wakefield Anglia
- Joost van der Westhuizen Południowa Afryka
- John Lewis Williams Walia[86]
- Nelson Mandela Południowa Afryka[87]
2016
Ceremonia odbyła się 13 listopada 2016 roku w Hilton London Metropole w Londynie[88], a nagrody otrzymali[89]:
- World Rugby Player of the Year: Beauden Barrett Nowa Zelandia
- World Rugby Team of the Year: Nowa Zelandia
- World Rugby Coach of the Year: Steve Hansen Nowa Zelandia
- World Rugby Sevens Player of the Year: Seabelo Senatla Południowa Afryka
- World Rugby Women’s Player of the Year: Sarah Hunter Anglia
- World Rugby Women’s Sevens Player of the Year: Charlotte Caslick Australia
- World Rugby Breakthrough Player of the Year: Maro Itoje Anglia
- World Rugby Referee Award: Alhambra Nievas Hiszpania, Rasta Rasivhenge Południowa Afryka
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Syd Millar
- Award for Character: Rugby Opens Borders, Austrian Rugby Union
- IRPA Special Merit Award: Jean de Villiers Południowa Afryka
- IRPA Try of the Year: Jamie Heaslip Irlandia
- World Rugby Hall of Fame[90]:
- Brian O’Driscoll Irlandia
- Shane Williams Walia
- Jeremy Guscott Anglia
- Lawrence Dallaglio Anglia
- Heather Moyse Kanada
- John Dawes Walia
- GPS Macpherson Szkocja
- Arthur Gould Walia
- Jonny Wilkinson Anglia
- Daniel Carroll Australia/ Stany Zjednoczone
- Daisuke Ohata Japonia
- Maggie Alphonsi Anglia
2017
Ceremonia odbyła się 26 listopada 2017 roku w Salle des Etoiles w Monako[91], a nagrody otrzymali[92]:
- World Rugby Player of the Year: Beauden Barrett Nowa Zelandia
- World Rugby Team of the Year: Nowa Zelandia
- World Rugby Coach of the Year: Eddie Jones Anglia
- World Rugby Sevens Player of the Year: Perry Baker Stany Zjednoczone
- World Rugby Women’s Player of the Year: Portia Woodman Nowa Zelandia
- World Rugby Women’s Sevens Player of the Year: Michaela Blyde Nowa Zelandia
- World Rugby Breakthrough Player of the Year: Rieko Ioane Nowa Zelandia
- World Rugby Referee Award: Joy Neville Irlandia
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Marcel Martin Francja
- Award for Character: Eduardo Oderigo
- IRPA Special Merit Award: Richie McCaw Nowa Zelandia, Rachael Burford Anglia
- IRPA Try of the Year: Joaquín Tuculet Argentyna
- World Rugby Hall of Fame[93]:
- Felipe Contepomi Argentyna
- Al Charron Kanada
- Rob Andrew Anglia
- Fabien Pelous Francja
- Phaidra Knight Stany Zjednoczone
2018
Ceremonia odbyła się 25 listopada 2018 roku w Salle des Etoiles w Monako[94], a nagrody otrzymali[95]:
- World Rugby Player of the Year: Jonathan Sexton Irlandia
- World Rugby Team of the Year: Irlandia
- World Rugby Coach of the Year: Joe Schmidt Irlandia
- World Rugby Sevens Player of the Year: Perry Baker Stany Zjednoczone
- World Rugby Women’s Player of the Year: Jessy Trémoulière Francja
- World Rugby Women’s Sevens Player of the Year: Michaela Blyde Nowa Zelandia
- World Rugby Breakthrough Player of the Year: Aphiwe Dyantyi Południowa Afryka
- World Rugby Referee Award: Angus Gardner Australia
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Yoshirō Mori Japonia
- Award for Character: Doddie Weir
- Spirit of Rugby Award: Jamie Armstrong, The Clan
- IRP Special Merit Award: Stephen Moore Australia, DJ Forbes Nowa Zelandia
- IRP Try of the Year: Brodie Retallick Nowa Zelandia
- World Rugby Hall of Fame[96]:
- Stephen Larkham Australia[97]
- Ronan O’Gara Irlandia
- Pierre Villepreux Francja
- Liza Burgess Walia
- Bryan Williams Nowa Zelandia[98]
2019
Ceremonia odbyła się 3 listopada 2019 roku w The Prince Park Tower w Tokio[99], a nagrody otrzymali[100]:
- World Rugby Player of the Year: Pieter-Steph du Toit Południowa Afryka
- World Rugby Team of the Year: Południowa Afryka
- World Rugby Coach of the Year: Rassie Erasmus Południowa Afryka
- World Rugby Sevens Player of the Year: Jerry Tuwai Stany Zjednoczone
- World Rugby Women’s Player of the Year: Emily Scarratt Anglia
- World Rugby Women’s Sevens Player of the Year: Ruby Tui Nowa Zelandia
- World Rugby Breakthrough Player of the Year: Romain Ntamack Francja
- World Rugby Referee Award: Wayne Barnes Anglia
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Bernard Lapasset Francja
- Award for Character: Kamaishi
- IRP Special Merit Award: Jamie Heaslip Irlandia
- IRP Try of the Year: TJ Perenara Nowa Zelandia
- World Rugby Hall of Fame[101]:
- Richie McCaw Nowa Zelandia
- Shiggy Konno Japonia
- Os du Randt Południowa Afryka
- Peter Fatialofa Samoa
- Graham Henry Nowa Zelandia
- Diego Ormaechea Urugwaj
2021
Ogłaszanie laureatów było ogłaszane poprzez Internet w okresie 6–10 grudnia 2021 roku[102], a nagrody otrzymali[103]:
- World Rugby Player of the Year: Antoine Dupont Francja
- World Rugby Coach of the Year: Simon Middleton Anglia
- World Rugby Sevens Player of the Year: Marcos Moneta Argentyna
- World Rugby Women’s Player of the Year: Zoe Aldcroft Anglia
- World Rugby Women’s Sevens Player of the Year: Anne-Cécile Ciofani Francja
- World Rugby Breakthrough Player of the Year: Will Jordan Nowa Zelandia
- World Rugby Referee Award: Andrew Cole Australia
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Jacques Laurans Francja
- IRP Men’s Try of the Year: Damian Penaud Francja
- IRP Women’s Try of the Year: Emilie Boulard Francja
- World Rugby Hall of Fame[104]:
2022
Ceremonia odbyła się 20 listopada 2022 roku w Salle des Etoiles w Monako[105], a nagrody otrzymali[106]:
- World Rugby Player of the Year: Josh van der Flier Irlandia
- World Rugby Coach of the Year: Wayne Smith Nowa Zelandia
- World Rugby Sevens Player of the Year: Terry Kennedy Irlandia
- World Rugby Women’s Player of the Year: Ruahei Demant Nowa Zelandia
- World Rugby Women’s Sevens Player of the Year: Charlotte Caslick Australia
- World Rugby Breakthrough Player of the Year: Ange Capuozzo Włochy
- World Rugby Women’s Breakthrough Player of the Year: Ruby Tui Nowa Zelandia
- World Rugby Referee Award: Tappe Henning Południowa Afryka
- Vernon Pugh Award for Distinguished Service: Farah Palmer Nowa Zelandia
- IRP Men’s Try of the Year: Rodrigo Fernández Chile
- IRP Women’s Try of the Year: Abby Dow Anglia
- IRPA Special Merit Award: Bryan Habana Południowa Afryka
- World Rugby Hall of Fame[107]:
- Deborah Griffin Anglia
- Sue Dorrington Anglia
- Alice D. Cooper Anglia
- Mary Forsyth Anglia
- Kathy Flores Stany Zjednoczone
- Fiao’o Fa’amausili Nowa Zelandia
Przypisy
- ↑ IRB announce new awards scheme. espnscrum.com. [dostęp 2012-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-05)]. (ang.).
- ↑ Nominees. irb.com. [dostęp 2012-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. (ang.).
- ↑ New IRB Awards presentation format. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (ang.).
- ↑ Nominations for World Player of the Year. espnscrum.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-12)]. (ang.).
- ↑ Keith Wood Wins the Heineken International Player of the Year Award. irishrugby.ie. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-02)]. (ang.).
- ↑ Last year’s IRB Awards winners. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
- ↑ IRB announces Awards date. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
- ↑ Galthié is IRB Player of the Year. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
- ↑ Sydney's Wharf 8 venue for 2003. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
- ↑ England take the honours at IRB Awards. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
- ↑ Burger is IRB Player of the year. awards.irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-05-27]. (ang.).
- ↑ IRB Awards go to Paris. awards.irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
- ↑ Daniel Carter is IRB Player of the Year. awards.irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
- ↑ Glasgow Plays Host To Prestigious Awards. scottishrugby.org. [dostęp 2014-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-24)]. (ang.).
- ↑ McCaw named IRB Player of the Year. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-05-27]. (ang.).
- ↑ IRB Awards return to Paris. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-24)]. (ang.).
- ↑ Habana named IRB Player of the Year. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-25)]. (ang.).
- ↑ IRB Awards return to London. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-13)]. (ang.).
- ↑ Shane Williams: IRB Player of the Year 2008. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-26)]. (ang.).
- ↑ Richie McCaw named IRB Player of the Year. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-02)]. (ang.).
- ↑ a b South Africa and Kidney secure key IRB Awards. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-01)]. (ang.).
- ↑ Cruden named IRB Junior Player of the Year. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-25)]. (ang.).
- ↑ Ollie Phillips IRB Sevens Player of the Year. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-08)]. (ang.).
- ↑ Hodgkinson named IRB Women’s Personality. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-10)]. (ang.).
- ↑ a b Noel Murphy and Lin Chia-Sheng receive Awards. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-08)]. (ang.).
- ↑ L’Aquila receive IRB Spirit of Rugby Award. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-20)]. (ang.).
- ↑ Francis Palmade receives IRB Referee Award. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-13)]. (ang.).
- ↑ Jaque Fourie wins IRPA Try of the Year 2009. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-10)]. (ang.).
- ↑ IRB Hall of Fame inducts nine legends in 2009. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-01)]. (ang.).
- ↑ a b c New Zealand honoured by trio of IRB Awards. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-03)]. (ang.).
- ↑ Savea named IRB Junior Player of the Year. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-25)]. (ang.).
- ↑ Mikaele Pesamino IRB Sevens Player of Year. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-04)]. (ang.).
- ↑ Hohepa named IRB Women’s Personality of Year. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-26)]. (ang.).
- ↑ Brian O’Shea wins IRB Development Award 2010. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-25)]. (ang.).
- ↑ Virreyes RC receive Spirit of Rugby Award. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-01)]. (ang.).
- ↑ Jean-Claude Baque receives Vernon Pugh Award. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-15)]. (ang.).
- ↑ Colin High receives IRB Referee award. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-12)]. (ang.).
- ↑ Chris Ashton wins IRPA Try of the Year 2010. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-04)]. (ang.).
- ↑ Ashton receives IRPA Try of the Year award. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-18)]. (ang.).
- ↑ Thierry Dusautoir IRB Player Of The Year. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-25)]. (ang.).
- ↑ Five French legends into IRB Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-05)]. (ang.).
- ↑ Hancock and Cardiff inducted to Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-09)]. (ang.).
- ↑ Mike Gibson inducted into IRB Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-13)]. (ang.).
- ↑ Carpmael and Barbarians in Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-07)]. (ang.).
- ↑ RWC legends inducted into IRB Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-27)]. (ang.).
- ↑ a b c Dan Carter named IRB Player of the Year. irb.com. [dostęp 2012-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-06)]. (ang.).
- ↑ Serfontein is IRB Junior Player of the Year. irb.com. [dostęp 2012-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-24)]. (ang.).
- ↑ Tomasi Cama IRB Sevens Player of the Year. irb.com. [dostęp 2012-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)]. (ang.).
- ↑ Staniford named Women’s Player of the Year. irb.com. [dostęp 2012-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-07)]. (ang.).
- ↑ SARU Capital Works projects earns IRB Award. irb.com. [dostęp 2012-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-11)]. (ang.).
- ↑ Hilton receives IRB's Spirit of Rugby Award. irb.com. [dostęp 2012-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-01)]. (ang.).
- ↑ Morariu receives Distinguished Service Award. irb.com. [dostęp 2012-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-19)]. (ang.).
- ↑ Paul Dobson receives IRB Referee Award 2012. irb.com. [dostęp 2012-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-04)]. (ang.).
- ↑ Habana wins IRPA Try of Year 2012 Award. irb.com. [dostęp 2012-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-02)]. (ang.).
- ↑ Gordon Tietjens inducted to IRB Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2012-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)]. (ang.).
- ↑ Chilean Rugby giants added to Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)]. (ang.).
- ↑ IRB inducts Japanese legend into Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2012-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-29)]. (ang.).
- ↑ Pioneering Romanians added to Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2012-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-03)]. (ang.).
- ↑ USA Olympic teams inducted into Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2012-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-04)]. (ang.).
- ↑ Tsimba brothers enter IRB Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2012-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-27)]. (ang.).
- ↑ a b c Kieran Read named IRB Player of the Year. irb.com. [dostęp 2013-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (ang.).
- ↑ Sam Davies is IRB Junior Player of the Year. irb.com. [dostęp 2013-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-25)]. (ang.).
- ↑ Tim Mikkelson named IRB Sevens Player of Year. irb.com. [dostęp 2013-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (ang.).
- ↑ McAlister the Women’s Sevens Player of Year. irb.com. [dostęp 2013-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-04)]. (ang.).
- ↑ a b c IRB Awards recognise Game changers. irb.com. [dostęp 2013-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (ang.).
- ↑ Lamoulie receives IRB Referee Award. irb.com. [dostęp 2013-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-05)]. (ang.).
- ↑ Barrett wins IRPA Try of the Year Award 2013. worldrugby.org. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-25)]. (ang.).
- ↑ Hamersley inducted into IRB Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2013-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-16)]. (ang.).
- ↑ Ilyushin first Russian in IRB Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2013-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-16)]. (ang.).
- ↑ Sevens great Serevi enters IRB Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2013-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-16)]. (ang.).
- ↑ Legends set for induction at #IRBConfEx. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-25)]. (ang.).
- ↑ IRB Hall of Fame 2013 Induction “The British & Irish Lions and Australia”. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ Legends inducted into IRB Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2013-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-22)]. (ang.).
- ↑ a b c Retallick World Rugby Player of the Year 2014. worldrugby.org. [dostęp 2014-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-05)]. (ang.).
- ↑ Pollard named IRB Junior Player of the Year. irb.com. [dostęp 2014-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-26)]. (ang.).
- ↑ Samisoni Viriviri IRB Sevens Player of Year. irbsevens.com. [dostęp 2014-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ang.).
- ↑ Magali Harvey the Women’s Player of the Year. irb.com. [dostęp 2014-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)]. (ang.).
- ↑ Cherry named Women’s Sevens Player of Year. irb.com. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-07)]. (ang.).
- ↑ a b c IRB Hall of Fame welcomes 15 new inductees. worldrugby.org. [dostęp 2014-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-05)]. (ang.).
- ↑ Ray Williams wins prestigious IRB Award. irb.com. [dostęp 2014-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-24)]. (ang.).
- ↑ Former ref given Distinguished Service Award. irb.com. [dostęp 2014-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ang.).
- ↑ Hougaard wins IRPA Try of the Year 2014. worldrugby.org. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-07)]. (ang.).
- ↑ Eleven NZ greats inducted into Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)]. (ang.).
- ↑ World Rugby Awards to recognise top performances across the game in 2015. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-17)]. (ang.).
- ↑ Daniel Carter named World Rugby Player of the Year 2015. worldrugby.org. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)]. (ang.).
- ↑ Legends inducted into World Rugby Hall of Fame at Rugby World Cup 2015. rugbyworldcup.com. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-21)]. (ang.).
- ↑ Nelson Mandela inducted into World Rugby Hall of Fame. rugbyworldcup.com. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-05)]. (ang.).
- ↑ Time running out to impress ahead of World Rugby Awards. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-21)]. (ang.).
- ↑ Barrett and Hunter named World Rugby Players of the Year 2016. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-17)]. (ang.).
- ↑ Innovative World Rugby Hall of Fame opens in Rugby. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-18)]. (ang.).
- ↑ World Rugby Awards prepare to dazzle in Monaco. worldrugby.org. [dostęp 2017-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-04)]. (ang.).
- ↑ Barrett and Woodman named World Rugby Players of the Year 2017. worldrugby.org. [dostęp 2017-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-27)]. (ang.).
- ↑ Five legends inducted into World Rugby Hall of Fame. worldrugby.org. [dostęp 2017-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-15)]. (ang.).
- ↑ Fans urged to have their say on World Rugby Men’s and Women’s 15s Player of the Year awards. worldrugby.org. [dostęp 2018-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-26)]. (ang.).
- ↑ Sexton and Trémoulière named World Rugby Players of the Year 2018. world.rugby. [dostęp 2018-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-26)]. (ang.).
- ↑ Five new inductees to the World Rugby Hall of Fame presented by Tudor. worldrugby.org. [dostęp 2018-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-10)]. (ang.).
- ↑ Larkham inducted into World Rugby Hall of Fame presented by Tudor. worldrugby.org. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-21)]. (ang.).
- ↑ Legends inducted into World Rugby Hall of Fame. worldrugby.org. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-13)]. (ang.).
- ↑ Stars join new-look World Rugby Awards panels. world.rugby. [dostęp 2019-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-20)]. (ang.).
- ↑ Du Toit and Scarratt named World Rugby Players of the Year 2019. world.rugby. [dostęp 2019-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-04)]. (ang.).
- ↑ Six legends to be inducted into World Rugby Hall of Fame. world.rugby. [dostęp 2019-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-13)]. (ang.).
- ↑ A week of celebration planned for the return of the World Rugby Awards in 2021. world.rugby. [dostęp 2021-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-03)]. (ang.).
- ↑ World Rugby Awards 2021 Winners. world.rugby. [dostęp 2021-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-13)]. (ang.).
- ↑ Six legends to be inducted into World Rugby Hall of Fame. world.rugby. [dostęp 2021-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-27)]. (ang.).
- ↑ World Rugby Awards returns to Monaco for a star-studded edition in November. world.rugby. [dostęp 2022-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-29)]. (ang.).
- ↑ Josh van der Flier and Ruahei Demant named World Rugby Players of the Year 2022. world.rugby. [dostęp 2022-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-21)]. (ang.).
- ↑ World Rugby Hall of Fame to recognise pioneering women and recent stars at New Zealand induction. world.rugby. [dostęp 2022-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-29)]. (ang.).
Bibliografia
- Past winners. world.rugby. [dostęp 2022-12-05]. (ang.).
- World Rugby Awards Voting Criteria. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-24)]. (ang.).
- World Rugby Awards Voting Criteria 2017. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2017-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-30)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona (ang.)
Media użyte na tej stronie
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Senegal
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.