World Rugby Women’s Sevens Series (2014/2015)
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Termin | 4 grudnia 2014 - 23 maja 2015 | ||
---|---|---|---|
Liczba drużyn | 12 (z 6 konfederacji) | ||
Stadiony | 7 (w 6 miastach) | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Statystyki turnieju | |||
Najlepszy zawodnik | |||
Najwięcej przyłożeń | |||
Strona internetowa |
World Rugby Women’s Sevens Series (2014/2015) – trzecia edycja World Rugby Women’s Sevens Series (dawniej IRB Women’s Sevens World Series), organizowanej przez World Rugby corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Była jedną z kwalifikacji do turnieju rugby 7 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016.
Pod koniec lipca 2014 roku IRB ogłosiła, że sezon będzie się składać z sześciu turniejów – w Dubaju, Atlancie, São Paulo, Langford, Londynie i Amsterdamie – rozegranych w okresie od grudnia 2014 do maja 2015 roku. Dwa z nich odbędą się łącznie z turniejami męskimi, pozostałe zaś stanowiły odrębne zawody. Liczbę drużyn w każdym z turniejów ustalono na dwanaście, z których jedenaście brało udział we wszystkich zawodach sezonu, dwunasty uczestnik był zaś ogłaszany przez każdymi zawodami[1].
W pierwszych czterech turniejach same zwycięstwa odniosły Nowozelandki, w finałach pokonując dwukrotnie Australię, USA i debiutującą na tym etapie turnieju Rosję[2][3][4][5]. Pierwszej porażki, przerywającej passę 37 kolejnych meczów, doznały w fazie grupowej w Londynie[6], a trzecie miejsce w tych zawodach dało im kwalifikację olimpijską i niemal pewny triumf w klasyfikacji generalnej cyklu, potwierdzony już pierwszym grupowym zwycięstwem w Amsterdamie[7]. W finałach dwóch ostatnich turniejów zmierzyły się reprezentacje Kanady i Australii, które podzieliły się wygranymi – w przypadku Kanadyjek pierwszą w historii – i zajęły ostatecznie w całym sezonie odpowiednio drugą i trzecią lokatę[8][9]. O czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej będące jednocześnie ostatnią premiowaną awansem na igrzyska lokatą walczyły do końca Amerykanki z Angielkami, a w bezpośrednim pojedynku o w Amsterdamie lepsze okazały się Europejki dając kwalifikację Wielkiej Brytanii[9]. Czołowa dziewiątka tego sezonu zyskała status core teams na kolejny sezon[9]. Najwięcej punktów w sezonie zdobyła Kanadyjka Ghislaine Landry, zaś w klasyfikacji przyłożeń zwyciężyła Nowozelandka Portia Woodman[10][11][12], ta druga utrzymała też prowadzenie w obu tych statystykach w klasyfikacji wszech czasów[13]. World Rugby opublikowała następnie podsumowanie statystyczno-analityczne tej edycji[14].
Panel sędziowski, podobnie jak w poprzednim sezonie, składał się z kobiet uzupełnionych o dwóch mężczyzn (Rasta Rasivhenge i James Bolabiu)[15][16].
Kalendarz
Turniej | Kraj | Miasto | Stadion | Data |
---|---|---|---|---|
Dubai Women’s Sevens 2014 | Zjednoczone Emiraty Arabskie | Dubaj | The Sevens | 4–5 grudnia 2014 |
Brasil Women’s Sevens 2015 | Brazylia | São Paulo | Arena Barueri | 7–8 lutego 2015 |
USA Women’s Sevens 2015 | Stany Zjednoczone | Atlanta | Fifth Third Bank Stadium | 14–15 marca 2015 |
Canada Women’s Sevens 2015 | Kanada | Langford | Westhills Stadium | 18–19 kwietnia 2015 |
London Women’s Sevens 2015 | Anglia | Londyn | Twickenham Stoop, Twickenham Stadium | 15–16 maja 2015 |
Amsterdam Women’s Sevens 2015 | Holandia | Amsterdam | Nationaal Rugby Centrum Amsterdam | 22–23 maja 2015 |
System rozgrywek
Podobnie jak w przypadku męskich rozgrywek zwycięzcą cyklu zostanie zespół, który podczas całego sezonu zdobędzie najwięcej punktów przyznawanych za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym turnieju. Każde z zawodów gromadzą dwanaście reprezentacji, z których jedenaście jest stałymi uczestnikami cyklu (core teams), a ostatni uczestnik będzie ogłaszany przed poszczególnymi turniejami[15][17]. Status core teams otrzymała najlepsza siódemka poprzedniego sezonu (Anglia, Australia, Hiszpania, Kanada, Nowa Zelandia, Rosja i USA), kolejne cztery miejsca zarezerwowano dla czołowych zespołów rozegranego po raz pierwszy turnieju kwalifikacyjnego[15][18]. Wywalczyły je zawodniczki z Fidżi, Chin, Francji i RPA[19].
core teams | Zaproszone zespoły | |
---|---|---|
WSWS 2013/2014 | eliminacje | |
Anglia | Chiny | DUB: Brazylia[20] |
Australia | Fidżi | BRA: Brazylia[21] |
Hiszpania | Francja | USA: Brazylia[22] |
Kanada | Południowa Afryka | CAN: Brazylia[23] |
Nowa Zelandia | LON: Brazylia[24] | |
Rosja | AMS: Holandia[25] | |
Stany Zjednoczone |
Oficjalne ogłoszenie przez IRB procedury kwalifikacyjnej do turnieju olimpijskiego nastąpiło na początku lutego 2014 roku po zatwierdzeniu przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski. Zgodnie z nią IRB Women’s Sevens World Series był pierwszą z żeńskich kwalifikacji i na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 zagra czołowa czwórka sezonu 2014/2015[26][27].
Turnieje
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Klasyfikacja generalna[28]
Miejsce | Reprezentacja | Punkty | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
DUB | BRA | USA | CAN | LON | AMS | Ogółem | ||
1 | Nowa Zelandia | 20 | 20 | 20 | 20 | 16 | 12 | 108 |
2 | Kanada | 16 | 16 | 16 | 10 | 18 | 20 | 96 |
3 | Australia | 18 | 18 | 12 | 8 | 20 | 18 | 94 |
4 | Anglia | 12 | 12 | 8 | 16 | 12 | 16 | 76 |
5 | Stany Zjednoczone | 8 | 10 | 18 | 12 | 14 | 14 | 76 |
6 | Francja | 14 | 14 | 10 | 14 | 10 | 10 | 72 |
7 | Rosja | 6 | 8 | 14 | 18 | 8 | 6 | 60 |
8 | Fidżi | 10 | 4 | 4 | 6 | 4 | 4 | 32 |
9 | Hiszpania | 2 | 3 | 3 | 4 | 6 | 8 | 26 |
10 | Brazylia | 4 | 6 | 6 | 3 | 1 | – | 20 |
11 | Chiny | 1 | 2 | 2 | 2 | 3 | 3 | 13 |
12 | Południowa Afryka | 3 | 1 | 1 | 1 | 2 | 1 | 9 |
13 | Holandia | – | – | – | – | – | 2 | 2 |
Przypisy
- ↑ Host cities announced for Women’s series (ang.). wsws.irb.com. [dostęp 2014-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-10)].
- ↑ New Zealand clinch title with last-minute winner (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-09)].
- ↑ New Zealand win in style in São Paulo (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)].
- ↑ New Zealand beat hosts to win in Atlanta (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-16)].
- ↑ New Zealand close in on Rio 2016 (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-20)].
- ↑ New Zealand survive shock defeat to qualify for Rio 2016 (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)].
- ↑ New Zealand crowned Series champions in Amsterdam (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-22)].
- ↑ Australia's women claim London 7s title (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)].
- ↑ a b c Team GB secure Olympic qualification as Canada claim Amsterdam Sevens (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-25)].
- ↑ Player Points (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-26)].
- ↑ Player Tries (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-26)].
- ↑ BEST PERFORMERS - WWS III (2014-15) (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-03)].
- ↑ BEST PERFORMERS - ALL-TIME (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-03)].
- ↑ 2014-15 World Rugby Women’s Sevens Series – Game Analysis Statistical Report (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-27)].
- ↑ a b c Women’s Sevens Series places up for grabs (ang.). wsws.irb.com. [dostęp 2014-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-12)].
- ↑ World Rugby Women's Sevens Series 2014-15 Female Elite Panel (ang.). officiating.worldrugby.org. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)].
- ↑ Women's Sevens Series: Core team focus (ang.). world.rugby. [dostęp 2021-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-19)].
- ↑ WSWS core expands for 2014/5 (ang.). scrumqueens.com. [dostęp 2021-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-13)].
- ↑ Fiji, China, France and SA qualify for Series (ang.). wsws.irb.com. [dostęp 2014-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-08)].
- ↑ Draw made for Women’s Sevens in Dubai (ang.). wsws.irb.com. [dostęp 2015-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)].
- ↑ Top teams face tough pools in Brazil (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-05)].
- ↑ Schedule set for Women’s Sevens round in Atlanta (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-12)].
- ↑ Draw made for next round of women’s series in Canada (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-05)].
- ↑ Twickenham to host Women’s final at London Sevens (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-04)].
- ↑ New Zealand on track to claim series title in Amsterdam (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)].
- ↑ Olympic Rugby Sevens qualification confirmed (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].
- ↑ Women’s sevens set for Olympic qualification kick-off in Dubai (ang.). world.rugby. [dostęp 2021-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-07)].
- ↑ World Series Standings (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-26)].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii