World Rugby Women’s Sevens Series (2014/2015)

World Rugby Women’s Sevens Series 2014/2015
2013/20142015/2016
Szczegóły turnieju
Termin

4 grudnia 2014 - 23 maja 2015

Liczba drużyn

12 (z 6 konfederacji)

Stadiony

7 (w 6 miastach)

Gold medal blank.svg I miejsce

 Nowa Zelandia

Silver medal blank.svg II miejsce

 Kanada

Bronze medal blank.svg III miejsce

 Australia

Statystyki turnieju
Najlepszy zawodnik

Kanada Ghislaine Landry (301)

Najwięcej przyłożeń

Nowa Zelandia Portia Woodman (52)

Strona internetowa

World Rugby Women’s Sevens Series (2014/2015) – trzecia edycja World Rugby Women’s Sevens Series (dawniej IRB Women’s Sevens World Series), organizowanej przez World Rugby corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Była jedną z kwalifikacji do turnieju rugby 7 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016.

Pod koniec lipca 2014 roku IRB ogłosiła, że sezon będzie się składać z sześciu turniejów – w Dubaju, Atlancie, São Paulo, Langford, Londynie i Amsterdamie – rozegranych w okresie od grudnia 2014 do maja 2015 roku. Dwa z nich odbędą się łącznie z turniejami męskimi, pozostałe zaś stanowiły odrębne zawody. Liczbę drużyn w każdym z turniejów ustalono na dwanaście, z których jedenaście brało udział we wszystkich zawodach sezonu, dwunasty uczestnik był zaś ogłaszany przez każdymi zawodami[1].

W pierwszych czterech turniejach same zwycięstwa odniosły Nowozelandki, w finałach pokonując dwukrotnie Australię, USA i debiutującą na tym etapie turnieju Rosję[2][3][4][5]. Pierwszej porażki, przerywającej passę 37 kolejnych meczów, doznały w fazie grupowej w Londynie[6], a trzecie miejsce w tych zawodach dało im kwalifikację olimpijską i niemal pewny triumf w klasyfikacji generalnej cyklu, potwierdzony już pierwszym grupowym zwycięstwem w Amsterdamie[7]. W finałach dwóch ostatnich turniejów zmierzyły się reprezentacje Kanady i Australii, które podzieliły się wygranymi – w przypadku Kanadyjek pierwszą w historii – i zajęły ostatecznie w całym sezonie odpowiednio drugą i trzecią lokatę[8][9]. O czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej będące jednocześnie ostatnią premiowaną awansem na igrzyska lokatą walczyły do końca Amerykanki z Angielkami, a w bezpośrednim pojedynku o w Amsterdamie lepsze okazały się Europejki dając kwalifikację Wielkiej Brytanii[9]. Czołowa dziewiątka tego sezonu zyskała status core teams na kolejny sezon[9]. Najwięcej punktów w sezonie zdobyła Kanadyjka Ghislaine Landry, zaś w klasyfikacji przyłożeń zwyciężyła Nowozelandka Portia Woodman[10][11][12], ta druga utrzymała też prowadzenie w obu tych statystykach w klasyfikacji wszech czasów[13]. World Rugby opublikowała następnie podsumowanie statystyczno-analityczne tej edycji[14].

Panel sędziowski, podobnie jak w poprzednim sezonie, składał się z kobiet uzupełnionych o dwóch mężczyzn (Rasta Rasivhenge i James Bolabiu)[15][16].

Kalendarz

TurniejKrajMiastoStadionData
Dubai Women’s Sevens 2014 Zjednoczone Emiraty ArabskieDubajThe Sevens4–5 grudnia 2014
Brasil Women’s Sevens 2015 BrazyliaSão PauloArena Barueri7–8 lutego 2015
USA Women’s Sevens 2015 Stany ZjednoczoneAtlantaFifth Third Bank Stadium14–15 marca 2015
Canada Women’s Sevens 2015 KanadaLangfordWesthills Stadium18–19 kwietnia 2015
London Women’s Sevens 2015 AngliaLondynTwickenham Stoop, Twickenham Stadium15–16 maja 2015
Amsterdam Women’s Sevens 2015 HolandiaAmsterdamNationaal Rugby Centrum Amsterdam22–23 maja 2015

System rozgrywek

Podobnie jak w przypadku męskich rozgrywek zwycięzcą cyklu zostanie zespół, który podczas całego sezonu zdobędzie najwięcej punktów przyznawanych za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym turnieju. Każde z zawodów gromadzą dwanaście reprezentacji, z których jedenaście jest stałymi uczestnikami cyklu (core teams), a ostatni uczestnik będzie ogłaszany przed poszczególnymi turniejami[15][17]. Status core teams otrzymała najlepsza siódemka poprzedniego sezonu (Anglia, Australia, Hiszpania, Kanada, Nowa Zelandia, Rosja i USA), kolejne cztery miejsca zarezerwowano dla czołowych zespołów rozegranego po raz pierwszy turnieju kwalifikacyjnego[15][18]. Wywalczyły je zawodniczki z Fidżi, Chin, Francji i RPA[19].

core teamsZaproszone zespoły
WSWS 2013/2014eliminacje
 Anglia ChinyDUB:  Brazylia[20]
 Australia FidżiBRA:  Brazylia[21]
 Hiszpania FrancjaUSA:  Brazylia[22]
 Kanada Południowa AfrykaCAN:  Brazylia[23]
 Nowa ZelandiaLON:  Brazylia[24]
 RosjaAMS:  Holandia[25]
 Stany Zjednoczone

Oficjalne ogłoszenie przez IRB procedury kwalifikacyjnej do turnieju olimpijskiego nastąpiło na początku lutego 2014 roku po zatwierdzeniu przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski. Zgodnie z nią IRB Women’s Sevens World Series był pierwszą z żeńskich kwalifikacji i na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 zagra czołowa czwórka sezonu 2014/2015[26][27].

Turnieje

MiejsceReprezentacja
1 Nowa Zelandia
2 Australia
3 Kanada
4 Francja
5 Anglia
6 Fidżi
7 Stany Zjednoczone
8 Rosja
9 Brazylia
10 Południowa Afryka
11 Hiszpania
12 Chiny
 PółfinałyFinał
       
5 grudnia 2014
  Australia29 
  Kanada7 
 
5 grudnia 2014
    Australia17
   Nowa Zelandia19
 
 
Mecz o 3. miejsce
5 grudnia 20145 grudnia 2014
  Francja10  Kanada 10
  Nowa Zelandia31   Francja 5
MiejsceReprezentacja
1 Nowa Zelandia
2 Australia
3 Kanada
4 Francja
5 Anglia
6 Stany Zjednoczone
7 Rosja
8 Brazylia
9 Fidżi
10 Hiszpania
11 Chiny
12 Południowa Afryka
 PółfinałyFinał
       
8 lutego 2015
  Nowa Zelandia12 
  Francja5 
 
8 lutego 2015
    Nowa Zelandia17
   Australia10
 
 
Mecz o 3. miejsce
8 lutego 20158 lutego 2015
  Kanada7  Francja 0
  Australia12   Kanada 19
MiejsceReprezentacja
1 Nowa Zelandia
2 Stany Zjednoczone
3 Kanada
4 Rosja
5 Australia
6 Francja
7 Anglia
8 Brazylia
9 Fidżi
10 Hiszpania
11 Chiny
12 Południowa Afryka
 PółfinałyFinał
       
15 marca 2015
  Nowa Zelandia24 
  Kanada22 
 
15 marca 2015
    Nowa Zelandia50
   Stany Zjednoczone12
 
 
Mecz o 3. miejsce
15 marca 201515 marca 2015
  Stany Zjednoczone19  Kanada 28
  Rosja14   Rosja 17
MiejsceReprezentacja
1 Nowa Zelandia
2 Rosja
3 Anglia
4 Francja
5 Stany Zjednoczone
6 Kanada
7 Australia
8 Fidżi
9 Hiszpania
10 Brazylia
11 Chiny
12 Południowa Afryka
 PółfinałyFinał
       
19 kwietnia 2015
  Rosja14 
  Francja12 
 
19 kwietnia 2015
    Rosja10
   Nowa Zelandia29
 
 
Mecz o 3. miejsce
19 kwietnia 201519 kwietnia 2015
  Anglia14  Francja 7
  Nowa Zelandia24   Anglia 19
MiejsceReprezentacja
1 Australia
2 Kanada
3 Nowa Zelandia
4 Stany Zjednoczone
5 Anglia
6 Francja
7 Rosja
8 Hiszpania
9 Fidżi
10 Chiny
11 Południowa Afryka
12 Brazylia
 PółfinałyFinał
       
16 maja 2015
  Kanada17 
  Stany Zjednoczone14 
 
16 maja 2015
    Kanada17
   Australia20
 
 
Mecz o 3. miejsce
16 maja 201516 maja 2015
  Nowa Zelandia5  Stany Zjednoczone 19
  Australia24   Nowa Zelandia 24
MiejsceReprezentacja
1 Kanada
2 Australia
3 Anglia
4 Stany Zjednoczone
5 Nowa Zelandia
6 Francja
7 Hiszpania
8 Rosja
9 Fidżi
10 Chiny
11 Holandia
12 Południowa Afryka
 PółfinałyFinał
       
23 maja 2015
  Australia26 
  Anglia0 
 
23 maja 2015
    Australia17
   Kanada20
 
 
Mecz o 3. miejsce
23 maja 201523 maja 2015
  Stany Zjednoczone14  Anglia 15
  Kanada19   Stany Zjednoczone 14

Klasyfikacja generalna[28]

MiejsceReprezentacjaPunkty
DUBBRAUSACANLONAMSOgółem
1 Nowa Zelandia202020201612108
2 Kanada16161610182096
3 Australia1818128201894
4 Anglia1212816121676
5 Stany Zjednoczone8101812141476
6 Francja14141014101072
7 Rosja6814188660
8 Fidżi104464432
9 Hiszpania23346826
10 Brazylia4663120
11 Chiny12223313
12 Południowa Afryka3111219
13 Holandia22

Przypisy

  1. Host cities announced for Women’s series (ang.). wsws.irb.com. [dostęp 2014-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-10)].
  2. New Zealand clinch title with last-minute winner (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-09)].
  3. New Zealand win in style in São Paulo (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)].
  4. New Zealand beat hosts to win in Atlanta (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-16)].
  5. New Zealand close in on Rio 2016 (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-20)].
  6. New Zealand survive shock defeat to qualify for Rio 2016 (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)].
  7. New Zealand crowned Series champions in Amsterdam (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-22)].
  8. Australia's women claim London 7s title (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)].
  9. a b c Team GB secure Olympic qualification as Canada claim Amsterdam Sevens (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-25)].
  10. Player Points (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-26)].
  11. Player Tries (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-26)].
  12. BEST PERFORMERS - WWS III (2014-15) (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-03)].
  13. BEST PERFORMERS - ALL-TIME (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-03)].
  14. 2014-15 World Rugby Women’s Sevens Series – Game Analysis Statistical Report (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-27)].
  15. a b c Women’s Sevens Series places up for grabs (ang.). wsws.irb.com. [dostęp 2014-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-12)].
  16. World Rugby Women's Sevens Series 2014-15 Female Elite Panel (ang.). officiating.worldrugby.org. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)].
  17. Women's Sevens Series: Core team focus (ang.). world.rugby. [dostęp 2021-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-19)].
  18. WSWS core expands for 2014/5 (ang.). scrumqueens.com. [dostęp 2021-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-13)].
  19. Fiji, China, France and SA qualify for Series (ang.). wsws.irb.com. [dostęp 2014-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-08)].
  20. Draw made for Women’s Sevens in Dubai (ang.). wsws.irb.com. [dostęp 2015-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)].
  21. Top teams face tough pools in Brazil (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-05)].
  22. Schedule set for Women’s Sevens round in Atlanta (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-12)].
  23. Draw made for next round of women’s series in Canada (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-05)].
  24. Twickenham to host Women’s final at London Sevens (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-04)].
  25. New Zealand on track to claim series title in Amsterdam (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)].
  26. Olympic Rugby Sevens qualification confirmed (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].
  27. Women’s sevens set for Olympic qualification kick-off in Dubai (ang.). world.rugby. [dostęp 2021-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-07)].
  28. World Series Standings (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-26)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Gold medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A gold medal
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Silver medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A silver medal
Bronze medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A bronze medal
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of Fiji.svg
Autor: unknown, Licencja: CC0