World Rugby Women’s Sevens Series (2015/2016)
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Termin | 3 grudnia 2015 - 29 maja 2016 | ||
---|---|---|---|
Liczba drużyn | 14 (z 6 konfederacji) | ||
Stadiony | 5 (w 5 miastach) | ||
![]() | |||
![]() | |||
![]() | |||
Statystyki turnieju | |||
Najwięcej punktów | |||
Najwięcej przyłożeń | |||
Strona internetowa |
World Rugby Women’s Sevens Series (2015/2016) (od nazwy sponsora, HSBC – HSBC Women’s World Rugby Sevens Series) – czwarta edycja World Rugby Women’s Sevens Series (dawniej IRB Women’s Sevens World Series), organizowanej przez World Rugby corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7.
W połowie listopada 2015 roku – wraz z losowaniem grup pierwszych zawodów – World Rugby ogłosił, że sezon będzie się składać z czterech turniejów – w Dubaju, São Paulo, Atlancie i Langford rozegranych w okresie od grudnia 2015 do kwietnia 2016 roku. Tylko pierwszy z nich odbył się łącznie z turniejem męskim, pozostałe zaś stanowiły odrębne zawody. Liczbę drużyn w każdym z turniejów ustalono na dwanaście, z których jedenaście brało udział we wszystkich zawodach sezonu, dwunasty uczestnik był zaś ogłaszany przez każdymi zawodami[1]. Ostatecznie w gronie gospodarzy z zawodami zaplanowanymi na koniec maja 2016 roku znalazł się dodatkowo Clermont-Ferrand[2][3].
W pierwszych dwóch turniejach – w słonecznym Dubaju i deszczowym São Paulo – niepokonane były Australijki[4][5][6]. Dobrą passę kontynuowały w kolejnych zawodach, zwyciężając w Atlancie pomimo porażki w fazie grupowej z Anglią[7]. W drugim turnieju północnoamerykańskiego tournée Angielki zakończyły zaś trzyletni okres bez turniejowego zwycięstwa w fazie pucharowej pokonując kolejno reprezentantki Australii i Nowej Zelandii[8][9]. Australijki, którym do końcowego triumfu – pierwszego w historii – wystarczało zajęcie w ostatnich zawodach szóstego miejsca[10], zagwarantowały go sobie wygraną w ćwierćfinałach[11], w finale francuskich zawodów uległy zaś Kanadyjkom[12]. Te z kolei zajęły w klasyfikacji generalnej trzecią lokatę wyprzedzając Angielki lepszym bilansem punktów, drugą pozycję na podium zajęły zaś Nowozelandki[13][14]. Czołowa dziewiątka tej edycji uzyskała status core teams na kolejny sezon[15]. Prowadząca po czterech rundach w klasyfikacjach punktowej i przyłożeń Emilee Cherry[16] ostatecznie zajęła w obu drugie lokaty[17], a triumfowały w nich odpowiednio Kanadyjka Ghislaine Landry[18] i Nowozelandka Portia Woodman[19]. Ta druga utrzymała też prowadzenie w obu tych statystykach w klasyfikacji wszech czasów[20].
Panel sędziowski, podobnie jak w poprzednich dwóch sezonach, składał się z kobiet uzupełnionych o dwóch mężczyzn (Rasta Rasivhenge i James Bolabiu)[21][22][23]. Sponsorem tytularnym cyklu z czteroletnią umową, podobnie jak w przypadku zawodów męskich, został HSBC[24].
Kalendarz
Turniej | Kraj | Miasto | Stadion | Data |
---|---|---|---|---|
Dubai Women’s Sevens 2015 | ![]() | Dubaj | The Sevens | 3–4 grudnia 2015 |
Brasil Women’s Sevens 2016 | ![]() | São Paulo | Arena Barueri | 20–21 lutego 2016 |
USA Women’s Sevens 2016 | ![]() | Atlanta | Fifth Third Bank Stadium | 8–9 kwietnia 2016 |
Canada Women’s Sevens 2016 | ![]() | Langford | Westhills Stadium | 16–17 kwietnia 2016 |
France Women’s Sevens 2016 | ![]() | Clermont-Ferrand | Stade Gabriel-Montpied | 28–29 maja 2016 |
System rozgrywek
Podobnie jak w przypadku męskich rozgrywek zwycięzcą cyklu zostanie zespół, który podczas całego sezonu zdobędzie najwięcej punktów przyznawanych za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym turnieju. Każde z zawodów gromadzą dwanaście reprezentacji, z których jedenaście jest stałymi uczestnikami cyklu (core teams), a ostatni uczestnik będzie ogłaszany przed poszczególnymi turniejami. Status core teams otrzymała najlepsza dziewiątka poprzedniego sezonu (Anglia, Australia, Fidżi, Francja, Hiszpania, Kanada, Nowa Zelandia, Rosja i USA)[25], kolejne dwa miejsca zarezerwowano dla czołowych zespołów turnieju kwalifikacyjnego[26][27]. Wywalczyły je zawodniczki z Japonii i Irlandii[28].
core teams | Zaproszone zespoły | |
---|---|---|
WSS 2014/2015 | eliminacje | |
![]() | ![]() | DUB: ![]() |
![]() | ![]() | BRA: ![]() |
![]() | USA: ![]() | |
![]() | CAN: ![]() | |
![]() | FRA: ![]() | |
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() |
Przystępujące do turnieju reprezentacje mogą liczyć maksymalnie dwanaście zawodniczek. W fazie grupowej spotkania toczone są bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługuje odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Po jej zakończeniu ustalany jest ranking – pierwsze osiem zespołów awansuje do ćwierćfinałów, pozostała czwórka walczy zaś o Bowl. W przypadku tej samej ilości punktów ich lokaty są ustalane kolejno na podstawie[33]:
- wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
- większej ilości zdobytych punktów;
- większej ilości zdobytych przyłożeń;
- rzutu monetą.
W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana jest dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecz finałowy składa się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmuje siedem minut[33].
Za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym z turniejów przyznawane są punkty liczone do klasyfikacji generalnej[33]:
Miejsce | Punktacja |
---|---|
1 | 20 |
2 | 18 |
3 | 16 |
4 | 14 |
5 | 12 |
6 | 10 |
7 | 8 |
8 | 6 |
9 | 4 |
10 | 3 |
11 | 2 |
12 | 1 |
W przypadku tej samej ilości punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn są ustalane kolejno na podstawie[33]:
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- większej ilości zdobytych przyłożeń;
- drużyny są klasyfikowane ex aequo.
Turnieje
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Klasyfikacja generalna[34]
Miejsce | Reprezentacja | Punkty | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
DUB | BRA | USA | CAN | FRA | Ogółem | ||
1 | ![]() | 20 | 20 | 20 | 16 | 18 | 94 |
2 | ![]() | 12 | 16 | 18 | 18 | 16 | 80 |
3 | ![]() | 10 | 18 | 14 | 12 | 20 | 74 |
4 | ![]() | 16 | 8 | 16 | 20 | 14 | 74 |
5 | ![]() | 14 | 12 | 8 | 14 | 12 | 60 |
6 | ![]() | 2 | 14 | 12 | 8 | 10 | 46 |
7 | ![]() | 18 | 4 | 10 | 6 | 4 | 42 |
8 | ![]() | 8 | 10 | 6 | 4 | 6 | 34 |
9 | ![]() | 6 | 2 | 2 | 10 | 8 | 28 |
10 | ![]() | 3 | 6 | – | 3 | – | 12 |
11 | ![]() | 4 | 3 | 3 | 1 | 1 | 12 |
12 | ![]() | 1 | 1 | 4 | 2 | 3 | 11 |
13 | ![]() | – | – | – | – | 2 | 2 |
14 | ![]() | – | – | 1 | – | – | 1 |
Przypisy
- ↑ a b Draws announced for HSBC World Rugby Sevens Series opener in Dubai (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-15)].
- ↑ Clermont-Ferrand confirmed as HSBC World Rugby Women’s Sevens Series host (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-15)].
- ↑ About the Women’s Sevens Series (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-15)].
- ↑ Australia lift women's trophy in Dubai (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-06)].
- ↑ Olympic excitement in Brazil as Australia win Sao Paulo 7s (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-22)].
- ↑ Women's Series: The story so far (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)].
- ↑ Australia beat New Zealand to win in Atlanta (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)].
- ↑ England beat New Zealand to win in Canada (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-18)].
- ↑ Women's Series: The story so far (ang.). worldrugby.org @ web.archive.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-23)].
- ↑ Australia seek to make history in Clermont-Ferrand (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-26)].
- ↑ Australia claim their first Women’s Sevens Series title (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-29)].
- ↑ Australia win series as Canada claim Clermont-Ferrand title (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-30)].
- ↑ Australia tops Women’s Sevens Series (ang.). americasrugbynews.com. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-02)].
- ↑ HSBC WORLD RUGBY WOMEN'S SEVENS SERIES IV (2015-2016) – STANDINGS (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)].
- ↑ Fixtures announced for series finale in Clermont-Ferrand (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-05)].
- ↑ Cherry on top of the scoring charts (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-27)].
- ↑ BEST PERFORMERS - WWSIV (2015-16) (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)].
- ↑ Most points scored (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-02)].
- ↑ Most tries scored (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-02)].
- ↑ BEST PERFORMERS - ALL-TIME (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)].
- ↑ Joubert to join sevens next season (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-25)].
- ↑ 2015-16 HSBC World Rugby Sevens referees announced (ang.). rugby.com.au. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-15)].
- ↑ World Rugby Women's Sevens Series 2015-16 Female Elite Panel (ang.). officiating.worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)].
- ↑ HSBC partners with World Rugby for record-breaking sevens properties (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-01)].
- ↑ Team GB secure Olympic qualification as Canada claim Amsterdam Sevens (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-25)].
- ↑ Ireland to host Women’s Sevens Series qualifier (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
- ↑ Fixtures announced for Women’s Sevens Series qualifier in Dublin (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-29)].
- ↑ Japan and Ireland qualify for Women’s Sevens Series (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-24)].
- ↑ Draw made for next round of Women’s Series in Brazil (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-10)].
- ↑ Pools announced for Atlanta Sevens (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-26)].
- ↑ Draw made for next round of women’s series in Canada (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-10)].
- ↑ Fixtures announced for series finale in Clermont-Ferrand (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-05)].
- ↑ a b c d Women’s Sevens Series Tournament Rules (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
- ↑ 2015/16 Series Standings (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-30)].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.