World Rugby Women’s Sevens Series (2015/2016)

World Rugby Women’s Sevens Series 2015/2016
2014/20152016/2017
Szczegóły turnieju
Termin

3 grudnia 2015 - 29 maja 2016

Liczba drużyn

14 (z 6 konfederacji)

Stadiony

5 (w 5 miastach)

Gold medal blank.svg I miejsce

 Australia

Silver medal blank.svg II miejsce

 Nowa Zelandia

Bronze medal blank.svg III miejsce

 Kanada

Statystyki turnieju
Najwięcej punktów

Kanada Ghislaine Landry (158)

Najwięcej przyłożeń

Nowa Zelandia Portia Woodman (24)

Strona internetowa

World Rugby Women’s Sevens Series (2015/2016) (od nazwy sponsora, HSBCHSBC Women’s World Rugby Sevens Series) – czwarta edycja World Rugby Women’s Sevens Series (dawniej IRB Women’s Sevens World Series), organizowanej przez World Rugby corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7.

W połowie listopada 2015 roku – wraz z losowaniem grup pierwszych zawodów – World Rugby ogłosił, że sezon będzie się składać z czterech turniejów – w Dubaju, São Paulo, Atlancie i Langford rozegranych w okresie od grudnia 2015 do kwietnia 2016 roku. Tylko pierwszy z nich odbył się łącznie z turniejem męskim, pozostałe zaś stanowiły odrębne zawody. Liczbę drużyn w każdym z turniejów ustalono na dwanaście, z których jedenaście brało udział we wszystkich zawodach sezonu, dwunasty uczestnik był zaś ogłaszany przez każdymi zawodami[1]. Ostatecznie w gronie gospodarzy z zawodami zaplanowanymi na koniec maja 2016 roku znalazł się dodatkowo Clermont-Ferrand[2][3].

W pierwszych dwóch turniejach – w słonecznym Dubaju i deszczowym São Paulo – niepokonane były Australijki[4][5][6]. Dobrą passę kontynuowały w kolejnych zawodach, zwyciężając w Atlancie pomimo porażki w fazie grupowej z Anglią[7]. W drugim turnieju północnoamerykańskiego tournée Angielki zakończyły zaś trzyletni okres bez turniejowego zwycięstwa w fazie pucharowej pokonując kolejno reprezentantki Australii i Nowej Zelandii[8][9]. Australijki, którym do końcowego triumfu – pierwszego w historii – wystarczało zajęcie w ostatnich zawodach szóstego miejsca[10], zagwarantowały go sobie wygraną w ćwierćfinałach[11], w finale francuskich zawodów uległy zaś Kanadyjkom[12]. Te z kolei zajęły w klasyfikacji generalnej trzecią lokatę wyprzedzając Angielki lepszym bilansem punktów, drugą pozycję na podium zajęły zaś Nowozelandki[13][14]. Czołowa dziewiątka tej edycji uzyskała status core teams na kolejny sezon[15]. Prowadząca po czterech rundach w klasyfikacjach punktowej i przyłożeń Emilee Cherry[16] ostatecznie zajęła w obu drugie lokaty[17], a triumfowały w nich odpowiednio Kanadyjka Ghislaine Landry[18] i Nowozelandka Portia Woodman[19]. Ta druga utrzymała też prowadzenie w obu tych statystykach w klasyfikacji wszech czasów[20].

Panel sędziowski, podobnie jak w poprzednich dwóch sezonach, składał się z kobiet uzupełnionych o dwóch mężczyzn (Rasta Rasivhenge i James Bolabiu)[21][22][23]. Sponsorem tytularnym cyklu z czteroletnią umową, podobnie jak w przypadku zawodów męskich, został HSBC[24].

Kalendarz

TurniejKrajMiastoStadionData
Dubai Women’s Sevens 2015 Zjednoczone Emiraty ArabskieDubajThe Sevens3–4 grudnia 2015
Brasil Women’s Sevens 2016 BrazyliaSão PauloArena Barueri20–21 lutego 2016
USA Women’s Sevens 2016 Stany ZjednoczoneAtlantaFifth Third Bank Stadium8–9 kwietnia 2016
Canada Women’s Sevens 2016 KanadaLangfordWesthills Stadium16–17 kwietnia 2016
France Women’s Sevens 2016 FrancjaClermont-FerrandStade Gabriel-Montpied28–29 maja 2016

System rozgrywek

Podobnie jak w przypadku męskich rozgrywek zwycięzcą cyklu zostanie zespół, który podczas całego sezonu zdobędzie najwięcej punktów przyznawanych za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym turnieju. Każde z zawodów gromadzą dwanaście reprezentacji, z których jedenaście jest stałymi uczestnikami cyklu (core teams), a ostatni uczestnik będzie ogłaszany przed poszczególnymi turniejami. Status core teams otrzymała najlepsza dziewiątka poprzedniego sezonu (Anglia, Australia, Fidżi, Francja, Hiszpania, Kanada, Nowa Zelandia, Rosja i USA)[25], kolejne dwa miejsca zarezerwowano dla czołowych zespołów turnieju kwalifikacyjnego[26][27]. Wywalczyły je zawodniczki z Japonii i Irlandii[28].

core teamsZaproszone zespoły
WSS 2014/2015eliminacje
 Anglia IrlandiaDUB:  Brazylia[1]
 Australia JaponiaBRA:  Brazylia[29]
 FidżiUSA:  Kolumbia[30]
 FrancjaCAN:  Brazylia[31]
 HiszpaniaFRA:  Kenia[32]
 Kanada
 Nowa Zelandia
 Rosja
 Stany Zjednoczone

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogą liczyć maksymalnie dwanaście zawodniczek. W fazie grupowej spotkania toczone są bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługuje odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Po jej zakończeniu ustalany jest ranking – pierwsze osiem zespołów awansuje do ćwierćfinałów, pozostała czwórka walczy zaś o Bowl. W przypadku tej samej ilości punktów ich lokaty są ustalane kolejno na podstawie[33]:

  1. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
  2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
  4. większej ilości zdobytych punktów;
  5. większej ilości zdobytych przyłożeń;
  6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana jest dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecz finałowy składa się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmuje siedem minut[33].

Za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym z turniejów przyznawane są punkty liczone do klasyfikacji generalnej[33]:

MiejscePunktacja
120
218
316
414
512
610
78
86
94
103
112
121

W przypadku tej samej ilości punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn są ustalane kolejno na podstawie[33]:

  1. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  2. większej ilości zdobytych przyłożeń;
  3. drużyny są klasyfikowane ex aequo.

Turnieje

MiejsceReprezentacja
1 Australia
2 Rosja
3 Anglia
4 Francja
5 Nowa Zelandia
6 Kanada
7 Fidżi
8 Hiszpania
9 Japonia
10 Brazylia
11 Stany Zjednoczone
12 Irlandia
 PółfinałyFinał
       
4 grudnia 2015
  Rosja19 
  Anglia12 
 
4 grudnia 2015
    Rosja12
   Australia31
 
 
Mecz o 3. miejsce
4 grudnia 20154 grudnia 2015
  Francja0  Anglia 10
  Australia26   Francja 5
MiejsceReprezentacja
1 Australia
2 Kanada
3 Nowa Zelandia
4 Stany Zjednoczone
5 Francja
6 Fidżi
7 Anglia
8 Brazylia
9 Rosja
10 Japonia
11 Hiszpania
12 Irlandia
 PółfinałyFinał
       
21 lutego 2016
  Australia34 
  Stany Zjednoczone0 
 
21 lutego 2016
    Australia29
   Kanada0
 
 
Mecz o 3. miejsce
21 lutego 201621 lutego 2016
  Nowa Zelandia10  Stany Zjednoczone 0
  Kanada19   Nowa Zelandia 28
MiejsceReprezentacja
1 Australia
2 Nowa Zelandia
3 Anglia
4 Kanada
5 Stany Zjednoczone
6 Rosja
7 Francja
8 Fidżi
9 Irlandia
10 Japonia
11 Hiszpania
12 Kolumbia
 PółfinałyFinał
       
9 marca 2016
  Anglia19 
  Nowa Zelandia24 
 
9 marca 2016
    Nowa Zelandia19
   Australia24
 
 
Mecz o 3. miejsce
9 marca 20169 marca 2016
  Kanada14  Anglia 26
  Australia26   Kanada 14
MiejsceReprezentacja
1 Anglia
2 Nowa Zelandia
3 Australia
4 Francja
5 Kanada
6 Hiszpania
7 Stany Zjednoczone
8 Rosja
9 Fidżi
10 Brazylia
11 Irlandia
12 Japonia
 PółfinałyFinał
       
17 kwietnia 2016
  Australia5 
  Anglia15 
 
17 kwietnia 2016
    Anglia31
   Nowa Zelandia14
 
 
Mecz o 3. miejsce
17 kwietnia 201617 kwietnia 2016
  Nowa Zelandia12  Australia 19
  Francja7   Francja 12
MiejsceReprezentacja
1 Kanada
2 Australia
3 Nowa Zelandia
4 Anglia
5 Francja
6 Stany Zjednoczone
7 Hiszpania
8 Fidżi
9 Rosja
10 Irlandia
11 Kenia
12 Japonia
 PółfinałyFinał
       
29 maja 2016
  Anglia10 
  Kanada31 
 
29 maja 2016
    Kanada29
   Australia19
 
 
Mecz o 3. miejsce
29 maja 201629 maja 2016
  Nowa Zelandia5  Anglia 5
  Australia14   Nowa Zelandia 22

Klasyfikacja generalna[34]

MiejsceReprezentacjaPunkty
DUBBRAUSACANFRAOgółem
1 Australia202020161894
2 Nowa Zelandia121618181680
3 Kanada101814122074
4 Anglia16816201474
5 Francja14128141260
6 Stany Zjednoczone2141281046
7 Rosja184106442
8 Fidżi81064634
9 Hiszpania62210828
10 Brazylia36312
11 Japonia4331112
12 Irlandia1142311
13 Kenia22
14 Kolumbia11

Przypisy

  1. a b Draws announced for HSBC World Rugby Sevens Series opener in Dubai (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-15)].
  2. Clermont-Ferrand confirmed as HSBC World Rugby Women’s Sevens Series host (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-15)].
  3. About the Women’s Sevens Series (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-15)].
  4. Australia lift women's trophy in Dubai (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-06)].
  5. Olympic excitement in Brazil as Australia win Sao Paulo 7s (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-22)].
  6. Women's Series: The story so far (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)].
  7. Australia beat New Zealand to win in Atlanta (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)].
  8. England beat New Zealand to win in Canada (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-18)].
  9. Women's Series: The story so far (ang.). worldrugby.org @ web.archive.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-23)].
  10. Australia seek to make history in Clermont-Ferrand (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-26)].
  11. Australia claim their first Women’s Sevens Series title (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-29)].
  12. Australia win series as Canada claim Clermont-Ferrand title (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-30)].
  13. Australia tops Women’s Sevens Series (ang.). americasrugbynews.com. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-02)].
  14. HSBC WORLD RUGBY WOMEN'S SEVENS SERIES IV (2015-2016) – STANDINGS (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)].
  15. Fixtures announced for series finale in Clermont-Ferrand (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-05)].
  16. Cherry on top of the scoring charts (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-27)].
  17. BEST PERFORMERS - WWSIV (2015-16) (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)].
  18. Most points scored (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-02)].
  19. Most tries scored (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-02)].
  20. BEST PERFORMERS - ALL-TIME (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)].
  21. Joubert to join sevens next season (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-25)].
  22. 2015-16 HSBC World Rugby Sevens referees announced (ang.). rugby.com.au. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-15)].
  23. World Rugby Women's Sevens Series 2015-16 Female Elite Panel (ang.). officiating.worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)].
  24. HSBC partners with World Rugby for record-breaking sevens properties (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-01)].
  25. Team GB secure Olympic qualification as Canada claim Amsterdam Sevens (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-25)].
  26. Ireland to host Women’s Sevens Series qualifier (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
  27. Fixtures announced for Women’s Sevens Series qualifier in Dublin (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-29)].
  28. Japan and Ireland qualify for Women’s Sevens Series (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-24)].
  29. Draw made for next round of Women’s Series in Brazil (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-10)].
  30. Pools announced for Atlanta Sevens (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-26)].
  31. Draw made for next round of women’s series in Canada (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-10)].
  32. Fixtures announced for series finale in Clermont-Ferrand (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-05)].
  33. a b c d Women’s Sevens Series Tournament Rules (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
  34. 2015/16 Series Standings (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-30)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Gold medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A gold medal
Silver medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A silver medal
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Bronze medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A bronze medal
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
IRFU flag.svg
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.
Flag of Fiji.svg
Autor: unknown, Licencja: CC0