World Rugby Women’s Sevens Series (2016/2017)

World Rugby Women’s Sevens Series 2016/2017

2015/2016 2017/2018
Szczegóły turnieju
Termin	1 grudnia 2016 - 25 czerwca 2017
Liczba drużyn	12 (z 6 konfederacji)
Stadiony	7 (w 6 miastach)
I miejsce	Nowa Zelandia
II miejsce	Australia
III miejsce	Kanada
Statystyki turnieju
Najwięcej punktów	Ghislaine Landry (269)
Najwięcej przyłożeń	Michaela Blyde (40)
Strona internetowa

World Rugby Women’s Sevens Series (2016/2017) (od nazwy sponsora, HSBC – HSBC Women’s World Rugby Sevens Series) – piąta edycja World Rugby Women’s Sevens Series, organizowanej przez World Rugby corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Była jednocześnie jedną z kwalifikacji do Pucharu Świata 2018.

W sierpniu 2016 roku World Rugby ogłosiła, że sezon będzie się składać z sześciu turniejów – w Dubaju, Sydney, Kitakyūshū, Langford, Clermont-Ferrand i jeszcze jednej lokalizacji, która miała zostać podana w późniejszym terminie – rozegranych w okresie od grudnia 2016 do czerwca 2017 roku^[1][2]. Jeszcze przed rozpoczęciem sezonu ujawniono, że do grona organizatorów zawodów dołączy Las Vegas^[3][4]. Połowa z nich odbyła się łącznie z turniejami męskimi, pozostałe zaś stanowiły odrębne zawody. Liczbę drużyn w każdym z turniejów ustalono na dwanaście, z których jedenaście brało udział we wszystkich zawodach sezonu, dwunasty uczestnik był zaś ogłaszany przez każdymi zawodami^[2].

Sezon zdominowały reprezentantki Nowej Zelandii, które pomimo wprowadzenia wielu debiutantek przegrały zaledwie jedno spotkanie z trzydziestu sześciu, z Amerykankami w Australii. Turniej w Sydney wygrały wówczas Kanadyjki, które zajęły w klasyfikacji generalnej ostatecznie trzecią lokatę ze stratą dwóch punktów do Australijek, z którymi pięciokrotnie spotykały się w półfinałach. Pozostałe reprezentacje skupiły się w trzech grupach – cztery kolejne dzieliło między sobą zaledwie sześć punktów, dwie następne łatwo odskoczyły od strefy spadkowej, natomiast zakończoną niepowodzeniem walkę z Hiszpankami o utrzymanie w gronie elity stoczyły Brazylijki^{[5][6][7][8][9][10][11]}. Najwięcej punktów w sezonie zdobyła Kanadyjka Ghislaine Landry, zaś w klasyfikacji przyłożeń zwyciężyła Nowozelandka Michaela Blyde^[12], ta druga otrzymała też Impact Player Series Award dla zawodniczki, która uzyskała największą w sezonie liczbę punktów za szarże w obronie, przełamania linii obronnej przeciwnika, ponadtrzymetrowe ataki z piłką w ręku oraz jej oddania "na kontakcie"^[13]. Prócz tych dwóch zawodniczek do najlepszej siódemki sezonu wybrano także Brittany Benn, Ruby Tui, Sharni Williams, Alev Kelter i Portia Woodman, zaś najlepszą debiutantką uznano Raijieli Daveua^[14]. Awans na Puchar Świata 2018 uzyskały Australia, Fidżi, Francja i Rosja^[15].

Panel sędziowski, podobnie jak w poprzednich dwóch sezonach, składał się z kobiet uzupełnionych o dwóch mężczyzn^[16][17]. Sponsorem tytularnym cyklu, tak jak w przypadku zawodów męskich, był HSBC^[18].

Zawody były transmitowane w telewizji w ponad stu państwach i terytoriach (m.in. w Sky Sports, Fox Sports, NBC, SuperSport, OSN Sports czy CNN), na pozostałym obszarze globu dostępne były w postaci strumieniowej w Internecie^[19][20]. Zarówno w zawodach żeńskich, jak i męskich została wprowadzona technologia Hawk-Eye, która wspomóc miała ona w podejmowaniu decyzji meczowych komisarzy odpowiedzialnych za karanie zawodników grających sprzecznie z fair play oraz personel medyczny monitorujący urazy głowy^[21].

Kalendarz

Turniej	Kraj	Miasto	Stadion	Data
Dubai Women’s Sevens 2016	Zjednoczone Emiraty Arabskie	Dubaj	The Sevens	1–2 grudnia 2016
Australia Women’s Sevens 2017	Australia	Sydney	Sydney Football Stadium / Kippax Oval	3–4 lutego 2017
USA Women’s Sevens 2017	Stany Zjednoczone	Las Vegas	Sam Boyd Stadium	3–4 marca 2017
Japan Women’s Sevens 2017	Japonia	Kitakyūshū	Honjō Athletic Stadium	22–23 kwietnia 2017
Canada Women’s Sevens 2017	Kanada	Langford	Westhills Stadium	27–28 maja 2017
France Women’s Sevens 2017	Francja	Clermont-Ferrand	Stade Gabriel-Montpied	24–25 czerwca 2017

System rozgrywek

Podobnie jak w przypadku męskich rozgrywek zwycięzcą cyklu zostanie zespół, który podczas całego sezonu zdobędzie najwięcej punktów przyznawanych za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym turnieju. Każde z zawodów gromadzą dwanaście reprezentacji, z których jedenaście jest stałymi uczestnikami cyklu (core teams), a ostatni uczestnik będzie ogłaszany przed poszczególnymi turniejami. Status core teams otrzymała najlepsza dziewiątka poprzedniego sezonu (Anglia, Australia, Fidżi, Francja, Hiszpania, Kanada, Nowa Zelandia, Rosja i USA), kolejne dwa miejsca zarezerwowano dla najlepszego zespołu – spośród tych, które nie były stałymi uczestnikami cyklu – światowego turnieju kwalifikacyjnego do IO 2016 oraz samego turnieju olimpijskiego. Wywalczyły je odpowiednio zawodniczki z Irlandii i Brazylii^{[22][23][24][25]}.

core teams		Zaproszone zespoły
WSS 2015/2016	eliminacje
Anglia	Irlandia	DUB:  Południowa Afryka[26]
Australia	Brazylia	AUS:  Papua-Nowa Gwinea[27]
Fidżi		USA:  Argentyna[28]
Francja		JPN:  Japonia[29]
Hiszpania		CAN:  Holandia[30]
Kanada		FRA:  Japonia[31]
Nowa Zelandia
Rosja
Stany Zjednoczone

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogą liczyć maksymalnie dwanaście zawodniczek. W fazie grupowej spotkania toczone są bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługuje odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Po jej zakończeniu ustalany jest ranking – pierwsze osiem zespołów awansuje do ćwierćfinałów, pozostała czwórka walczy zaś o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty są ustalane kolejno na podstawie^[32][33]:

1. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
4. większej liczby zdobytych punktów;
5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana jest dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecz finałowy składa się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmuje siedem minut^[32].

Za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym z turniejów przyznawane są punkty liczone do klasyfikacji generalnej^[32]:

W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn są ustalane kolejno na podstawie^[32]:

1. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
2. większej liczby zdobytych przyłożeń;
3. drużyny są klasyfikowane ex aequo.

Zawody stanowiły także jedną z kwalifikacji na Puchar Świata 2018. Status core teams w tymże sezonie WSS posiadało jedenaście reprezentacji, z których cztery miały już zapewniony awans do turnieju finałowego (półfinalistki poprzedniej edycji). Cztery kolejne miejsca były przeznaczone dla najwyżej sklasyfikowanych w punktacji generalnej sezonu zespołów spośród pozostałych siedmiu^[34][35].

Turnieje

Miejsce Reprezentacja 1  Nowa Zelandia 2  Australia 3  Rosja 4  Anglia 5  Fidżi 6  Kanada 7  Francja 8  Południowa Afryka 9  Irlandia 10  Hiszpania 11  Stany Zjednoczone 12  Brazylia

Półfinały Finał               2 grudnia 2016   Nowa Zelandia 24     Rosja 5     2 grudnia 2016       Nowa Zelandia 17     Australia 5     Mecz o 3. miejsce 2 grudnia 2016 2 grudnia 2016   Anglia 10   Rosja  17   Australia 31     Anglia  14

Miejsce Reprezentacja 1  Kanada 2  Stany Zjednoczone 3  Nowa Zelandia 4  Australia 5  Fidżi 6  Francja 7  Rosja 8  Irlandia 9  Brazylia 10  Anglia 11  Hiszpania 12  Papua-Nowa Gwinea

Półfinały Finał               4 lutego 2017   Nowa Zelandia 12     Stany Zjednoczone 19     4 lutego 2017       Stany Zjednoczone 17     Kanada 21     Mecz o 3. miejsce 4 lutego 2017 4 lutego 2017   Australia 7   Nowa Zelandia  19   Kanada 12     Australia  0

Miejsce Reprezentacja 1  Nowa Zelandia 2  Australia 3  Kanada 4  Stany Zjednoczone 5  Fidżi 6  Rosja 7  Francja 8  Irlandia 9  Hiszpania 10  Anglia 11  Brazylia 12  Argentyna

Półfinały Finał               4 marca 2017   Kanada 17     Australia 26     4 marca 2017       Australia 5     Nowa Zelandia 28     Mecz o 3. miejsce 4 marca 2017 4 marca 2017   Stany Zjednoczone 7   Kanada  31   Nowa Zelandia 12     Stany Zjednoczone  7

Miejsce Reprezentacja 1  Nowa Zelandia 2  Kanada 3  Australia 4  Fidżi 5  Rosja 6  Anglia 7  Stany Zjednoczone 8  Francja 9  Irlandia 10  Hiszpania 11  Brazylia 12  Japonia

Półfinały Finał               23 kwietnia 2017   Australia 0     Kanada 33     23 kwietnia 2017       Kanada 14     Nowa Zelandia 17     Mecz o 3. miejsce 23 kwietnia 2017 23 kwietnia 2017   Fidżi 0   Australia  19   Nowa Zelandia 21     Fidżi  17

Miejsce Reprezentacja 1  Nowa Zelandia 2  Kanada 3  Australia 4  Francja 5  Rosja 6  Stany Zjednoczone 7  Irlandia 8  Anglia 9  Fidżi 10  Hiszpania 11  Brazylia 12  Holandia

Półfinały Finał               28 maja 2017   Kanada 17     Australia 10     28 maja 2017       Kanada 7     Nowa Zelandia 17     Mecz o 3. miejsce 28 maja 2017 28 maja 2017   Francja 5   Australia  26   Nowa Zelandia 28     Francja  12

Miejsce Reprezentacja 1  Nowa Zelandia 2  Australia 3  Kanada 4  Francja 5  Fidżi 6  Stany Zjednoczone 7  Rosja 8  Irlandia 9  Hiszpania 10  Japonia 11  Brazylia 12  Anglia

Półfinały Finał               25 czerwca 2017   Kanada 14     Australia 19     25 czerwca 2017       Australia 7     Nowa Zelandia 22     Mecz o 3. miejsce 25 czerwca 2017 25 czerwca 2017   Francja 7   Kanada  36   Nowa Zelandia 21     Francja  7

Klasyfikacja generalna^[36]

Miejsce	Reprezentacja	Punkty
		DUB	AUS	USA	JPN	CAN	FRA	Ogółem
1	Nowa Zelandia	20	16	20	20	20	20	116
2	Australia	18	14	18	16	16	18	100
3	Kanada	10	20	16	18	18	16	98
4	Fidżi	12	12	12	14	4	12	66
5	Rosja	16	8	10	12	12	8	66
6	Stany Zjednoczone	2	18	14	8	10	10	62
7	Francja	8	10	8	6	14	14	60
8	Anglia	14	3	3	10	6	1	37
9	Irlandia	4	6	6	4	8	6	34
10	Hiszpania	3	2	4	3	3	4	19
11	Brazylia	1	4	2	2	2	2	13
12	Południowa Afryka	6	–	–	–	–	–	6
13	Japonia	–	–	–	1	–	3	4
14	Papua-Nowa Gwinea	–	1	–	–	–	–	1
15	Holandia	–	–	–	–	1	–	1
16	Argentyna	–	–	1	–	–	–	1

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona (ang.)