Wróblowice (województwo małopolskie)

Wróblowice

wieś
Szkoła
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Powiat	tarnowski
Gmina	Zakliczyn
Liczba ludności (30.06.2009)	690[1]
Strefa numeracyjna	14
Kod pocztowy	32-840[2]
Tablice rejestracyjne	KTA
SIMC	0837376
Położenie na mapie gminy Zakliczyn Wróblowice
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Wróblowice
Położenie na mapie województwa małopolskiego Wróblowice
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego Wróblowice
49°52′25″N 20°51′32″E/49,873611 20,858889
Strona internetowa

Wróblowice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Zakliczyn.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnowskiego.

W 1385 roku Spytek Melsztyński (zm. 1399), który był rzecznikiem następstwa na tronie polskim Jadwigi Andegaweńskiej i jej małżeństwa z Władysławem Jagiełłą, uzyskał od niej jako królowej prawo przeniesienia swoich dóbr na prawo magdeburskie. Wśród nich wymieniono m.in. Wróblowice. Dawniej Wróblowice dzieliły się na Wróblowice Górne (Superior) i Wróblowice Dole (Inferior), ale wspólnie należące do parafii Opatkowice (później Zakliczyn). W 1419 roku ich właścicielem był Mikołaj Rogalec z Wróblowic herbu Strzemię. Natomiast w połowie XV wieku wieś Wróblowice Górne była własnością Jakuba i Jana herbu Strzemię. Miała zagrody z rolą i 2 folwarki rycerskie. Wróblowice Dolne, których właścicielem był p. Tasicki herbu Pierzchała, miały 5 łanów kmiecych, folwarki rycerski. Ok. XVI wieku obie wsie zostały połączone. Wówczas w 1581 roku ich właścicielem był Stanisław Kowalewski.

Integralne części wsi

Bitwa pod Wróblowicami w 1939 r.

W ramach wojny obronnej we wrześniu 1939 r. 24 Dywizja Piechoty pod dowództwem płk dypl. Bolesława Marii Krzyżanowskiego w początkowym okresie wojny pozostawała w odwodzie Naczelnego Wodza. 3 września 1939 r. przydzielono ją do odwodu południowego "Tarnów" Armii "Karpaty" (GO "Jasło") i skierowano do rejonów wyładowczych w Tarnowie i Dębicy. Miała obsadzić linię Pilzno-Szynwałd-Tuchów.

6 września 1939 r. dywizja jeszcze koncentrowała się w rejonie Tarnowa. Za zadanie miała obronę dolnego Dunajca po Zakliczyn w celu utworzenia drugiej linii obronnej, na zapleczu wycofującej się Armii "Kraków". Od samego rana 6 września dywizja prowadziła ciężkie walki, odrzucając natarcie niemieckiej 4 Dywizji Lekkiej pod Wróblowicami. Pod wieczór do dywizji dotarł rozkaz dowódcy Armii gen. Kazimierza Fabrycego odwrotu nad odległą o 40 km Wisłokę, osłaniając główny szlak komunikacyjny na Lwów, który był osią działania niemieckich wojsk XXII Korpusu gen. Ewalda von Kleista.

Przypisy