Wrocławski Klub Wysokogórski
| ||
| Państwo |  Polska | |
| Siedziba | Wrocław | |
| Data założenia | 1951 (jako Koło Wrocławskie Klubu Wysokogórskiego PTTK we Wrocławiu) | |
| Rodzaj stowarzyszenia | Stowarzyszenie kultury fizycznej | |
| Status | Stowarzyszenie rejestrowe | |
| Profil działalności | klub wspinaczkowy | |
| Zasięg | województwo dolnośląskie | |
| Nr KRS | 0000056875 | |
| Powiązania | Polski Związek Alpinizmu | |
| Strona internetowa | ||
Wrocławski Klub Wysokogórski – istniejący od 1951 r. Klub Wysokogórski, zrzeszony w Polskim Związku Alpinizmu, z siedzibą we Wrocławiu, gromadzący osoby, których pasją są góry, turystyka górska i wspinaczka.
Historia
Współczesny Wrocławski Klub Wysokogórski rozpoczął swoją działalność w 1951 r. jako Koło Wrocławskie Klubu Wysokogórskiego PTTK we Wrocławiu. W 1974 r. w ramach przekształcenia ogólnopolskiego Klubu Wysokogórskiego w Polski Związek Alpinizmu Wrocławski klub przybrał nazwę Klub Wysokogórski Wrocław i został członkiem PZA. Już rok później członkowie wyprawy KW Wrocław: Kazimierz Głazek, Janusz Kuliś, Marek Kęsicki, Andrzej Sikorski i Bohdan Nowaczyk dokonali pierwszego wejścia na Broad Peak Środkowy. Podczas schodzenia z wierzchołka śmierć ponieśli Nowaczyk, Sikorski i Kęsicki. Było to pierwsze w historii wejście Polaków na szczyt ośmiotysięczny[1].
Członkami wrocławskiego klubu byli m.in.: Kazimierz Głazek, Bogdan Jankowski, Roman Bebak, Janusz Fereński, Janusz Kuliś, Marek Kęsicki, Wanda Rutkiewicz, Wojciech Kurtyka, Agnieszka Bielecka.
