Wrocławski Tygodnik Katolików
| ||
| Częstotliwość | tygodnik | |
|---|---|---|
| Państwo |  PRL | |
| Adres | Wrocław, Warszawa (od października 1958) | |
| Wydawca | Stowarzyszenie PAX | |
| Pierwszy numer | 1953 | |
| Ostatni numer | 1981 | |
| Redaktor naczelny | Aleksander Rogalski i Tadeusz Mazowiecki (1953-1955) – (równocześnie) Maciej Józef Kononowicz | |
| ISSN | 0509-531X | |
„Wrocławski Tygodnik Katolików” („WTK”) – społeczno-historyczny tygodnik Stowarzyszenia PAX. Wydawany we Wrocławiu od 1953 do 1958 przez Katolickie Wydawnictwo Wrocławskie, do 1957 pod nazwą „Wrocławski Tygodnik Katolicki”.
Głównymi inicjatorami wydawania tygodnika byli: rządca archidiecezji wrocławskiej, wikariusz kapitulny, ks. infułat Kazimierz Lagosz i przewodniczący Stowarzyszenia PAX, Bolesław Piasecki[1].
W październiku 1958 redakcję pisma przeniesiono do Warszawy, a od 1961 jako wydawcę podawano Stowarzyszenie PAX.
W okresie wrocławskim redaktorem naczelnym pisma był m.in. Tadeusz Mazowiecki (usunięty w 1955), a w skład jego redakcji wchodzili m.in. Ignacy Rutkiewicz, Stanisław Grochowiak, Jacek Łukasiewicz, Jan Turnau.
Pierwotny nakład „WTK” wynosił 6.951 egzemplarzy, a w roku 1963 już 54.460 egzemplarzy. W latach późniejszych limitowany nakład tygodnika liczył 55.000 egzemplarzy. Był jedynym tytułem prasowym Stowarzyszenia PAX, który nie został wznowiony po stanie wojennym, choć na jesieni 1983 roku podjęto starania o reaktywowanie pisma we Wrocławiu[2].
Numery specjalne
Z okazji 20. rocznicy zakończenia II wojny światowej i przypadających rok później obchodów 1000-lecia Chrztu Polski wydano trzy numery specjalne WTK.
W październiku 1965 r. ukazał się numer w języku niemieckim i polskim, skierowany do czytelników w Niemczech Zachodnich. Numer zawierał m.in. list pasterski biskupów polskich z okazji 20-lecia polskiego życia kościelnego na Ziemiach Odzyskanych, fragmenty przemówień wygłoszonych przez biskupów polskich we wrześniu 1965 r. podczas uroczystości kościelnych we Wrocławiu oraz teksty uzasadniające historycznie i prawnie przynależność Ziem Odzyskanych do Polski. Wersja w języku niemieckim została przesłana wszystkim biskupom, wielu duchownym, a także organizacjom i redakcjom katolickim w RFN. Część nakładu została skonfiskowana przez władze celne w Hamburgu na polecenie prokuratury niemieckiej.
W dniu 13 lutego 1966 r. ukazał się kolejny numer specjalny, będący źródłową dokumentacją historyczną. Poświęcony był postawie biskupów i duchowieństwa niemieckiego w czasie II wojny światowej oraz rewizjonizmowi zachodnioniemieckiemu.
Trzeci numer specjalny WTK wydany został 3 kwietnia 1966 r. Przedstawiał martyrologię duchowieństwa polskiego w okresie II wojny światowej[3].
Przypisy
Bibliografia
- Encyklopedia Wrocławia, wyd. Dolnośląskie, Wrocław 2006 (wyd. III).
- Stowarzyszenie PAX 1945-1985, informator, Warszawa 1985.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).