Wrona lśniąca

Wrona lśniąca
	Corvus sinaloae
	L. I. Davis, 1958
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	krukowate
Rodzaj	Corvus
Gatunek	wrona lśniąca
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania

Wrona lśniąca^[4] (Corvus sinaloae) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Ptak osiadły, występujący w północno-zachodnim Meksyku. Gatunek niezagrożony wyginięciem.

Występowanie

Wrona lśniąca występuje w północno-zachodnim Meksyku od Pacyfiku przez północną Sonorę i na południe do południowo-zachodniego Nayarit^[5]^[6]^[7].

Systematyka

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy opisany przez L. I. Davisa w 1958 roku na łamach czasopisma „The Wilson Bulletin”^[2]. Jako miejsce typowe autor wskazał Escuinapa w Sinaloa w Meksyku^[2]. Tworzy nadgatunek z wroną meksykańską (C. imparatus) lub ewentualnie tworzy z nią jeden gatunek^[5]^[8]. Wstępna analiza genetyczna sugeruje, że mogą występować dwie grupy siostrzane (2% rozbieżności) w obrębie kladu taksonów azjatyckich/pacyficznych, które obejmują również wronę rybożerną (C. ossifragus)^[9]. Takson monotypowy, nie wyróżniono podgatunków^[5]^[6]^[10].

Etymologia

Nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskiego słowa corvus – „kruk”^[11]. Epitet gatunkowy pochodzi od słowa Sinaloa, nazwy stanu w zachodnim Meksyku^[12].

Morfologia

Długość ciała 34–38 cm, masa ciała dwóch ptaków 229 g i 258 g^[5]. Mała, szczupła wrona o błyszczącym upierzeniu oraz stosunkowo niewielkim dziobie. Upierzenie koloru czarnego z intensywnym fioletowym, niebieskim i zielonym połyskiem. Tęczówki ciemnobrązowe, dziób i nogi czarne. Różni się od niemal identycznej wrony meksykańskiej posiadaniem nieco dłuższego ogona. Płci podobne, samce większe od samic^[5]. Osobniki młodociane są ciemniejsze niż dorosłe, z nie tak intensywnym połyskiem, dziób i nogi koloru matowo szarego^[5].

Głos

Głos słabo poznany. Wyraźne, delikatne i harmonijnie skonstruowane „keow”, najbardziej podobny do głosu wrony amerykańskiej (C. brachyrhynchos). Odnotowano również wysokie, puste „kaow” lub „kwaa”^[5].

Ekologia

Siedlisko i pokarm

Gatunek osiadły. Wrona lśniąca zamieszkuje nadbrzeżne niziny, otwarte i półotwarte lasy, lasy cierniste, obszary krzewiaste z kaktusami z gatunku Pachycereus pecten-aboriginum, plaże pływowe, pola, łąki, zakola rzek, gospodarstwa rolne, rancza, miasta i wsie, do 400 m n.p.m., sporadycznie do 1000 m n.p.m.^[5] Była obserwowana w parach lub w dużych stadach, ale prawdopodobnie jest mniej towarzyska od wrony meksykańskiej^[5].

Ptak ten jest gatunkiem wszystkożernym. W strefie pływów morskich odżywia się bezkręgowcami, włącznie z dziesięcionogami (Decapoda) i innymi skorupiakami^[5]. W innych miejscach żeruje na ziemi i na drzewach, polując na owady oraz zjadając owoce i orzechy^[5]. W Sonorze wrona lśniąca spotykana jest na śmietnikach, obserwowano ją także zjadającą pisklęta innych ptaków, w tym srokala czarnogardłego (Cyanocorax colliei)^[5]. Ma w zwyczaju odwracać małe kamienie, poszukując pod nimi roślinności i różnych pozostałości^[5]. Może korzystać również z zasobów morskich, w ten sam sposób, jak robi to lepiej poznana wrona alaskańska (C. caurinus).

Rozród

Rozród słabo poznany. W luźnej kolonii obserwowanej w Sonorze, gniazdo budowane od końca maja do początku czerwca, pisklęta zwykle wykluwały się na początku lipca (po rozpoczęciu czerwcowych, letnich deszczy), pierzenie następowało od początku sierpnia do początku września^[5]. Gniazdo, zbudowane na zewnątrz z szorstkiej roślinności, wewnątrz wyłożone drobnym materiałem roślinnym, umieszczone było na ciernistych mimozach (Mimosa), na wysokim kokosie właściwym (Cocos nucifera) lub na wysokości 3 m, w rozwidleniu utworzonym w pionowym ramieniu kaktusa z gatunku Pachycereus pecten-aboriginum^[5]. Samica składa 4–5 jaj. Brak informacji na temat inkubacji i okresów wychowania młodych^[5].

Status i ochrona

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody został zaliczony do kategorii LC (najmniejszej troski)^[3]. Globalna populacja nie jest zagrożona wyginięciem^[7]. Partners in Flight szacuje (2019) całość populacji na 50 000 – 499 999 dorosłych osobników^[3]. Gatunek tolerancyjny na działalność człowieka, pomimo niewielkiego zasięgu występowania. Wykorzystuje śmieci wyrzucane przez człowieka i jest ściśle związany z pastwiskami, gospodarstwami, ranczami, wsiami i miastami^[5].

Przypisy

↑ Corvus sinaloae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ ^a ^b ^c L. I. Davis. Acoustic Evidence of Relationship in North American Crows. „The Wilson Bulletin”. 70 (2), s. 163, 1958. (ang.).
↑ ^a ^b ^c BirdLife International, Corvus sinaloae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2020-3 [dostęp 2021-01-16] (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 - krukowate - Crows and Jays (wersja: 2020-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-16].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q J. Marzluff: Sinaloa Crow (Corvus sinaloae). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2009. [dostęp 2015-10-24]. (ang.).
↑ ^a ^b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-16]. (ang.).
↑ ^a ^b Species factsheet: Corvus sinaloae. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-12-28]. (ang.).
↑ M. R. Blake, Ch. Vaurie: Family Corvidae, Crows and Jays. W: E. Mayr, J. C. Greenway, Jr: Check-list of birds of the world. Cz. 15. Cambridge, Massachusetts: Museum of Comparative Zoology, 1962, s. 269. (ang.).
↑ E. Haring, B. Daubl, W. Pinsker, A. Kryukov, A. Gamauf. Genetic divergences and intraspecific variation in corvids of the genus Corvus (Aves: Passeriformes: Corvidae) – a first survey based on museum specimens. „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 50 (3), s. 230–246, 2012. DOI: 10.1111/j.1439-0469.2012.00664.x. (ang.).
↑ D. Lepage: Wrona lśniąca Corvus sinaloae Davis, LI, 1958. Avibase. [dostęp 2015-10-24]. (pol.).
↑ Corvus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-28] (ang.).
↑ sinaloae, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-28] (ang.).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i nagrania głosów. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Corvus sinaloae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Davis-2] L. I. Davis. Acoustic Evidence of Relationship in North American Crows. „The Wilson Bulletin”. 70 (2), s. 163, 1958. (ang.).

[iucn-3] BirdLife International, Corvus sinaloae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2020-3 [dostęp 2021-01-16] (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 - krukowate - Crows and Jays (wersja: 2020-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-16].

[hbwalive-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q J. Marzluff: Sinaloa Crow (Corvus sinaloae). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2009. [dostęp 2015-10-24]. (ang.).

[ioc-6] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-16]. (ang.).

[birdlife-7] Species factsheet: Corvus sinaloae. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-12-28]. (ang.).

[Mayr&Greenway-8] M. R. Blake, Ch. Vaurie: Family Corvidae, Crows and Jays. W: E. Mayr, J. C. Greenway, Jr: Check-list of birds of the world. Cz. 15. Cambridge, Massachusetts: Museum of Comparative Zoology, 1962, s. 269. (ang.).

[Haring&etal-9] E. Haring, B. Daubl, W. Pinsker, A. Kryukov, A. Gamauf. Genetic divergences and intraspecific variation in corvids of the genus Corvus (Aves: Passeriformes: Corvidae) – a first survey based on museum specimens. „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 50 (3), s. 230–246, 2012. DOI: 10.1111/j.1439-0469.2012.00664.x. (ang.).

[avibase-10] D. Lepage: Wrona lśniąca Corvus sinaloae Davis, LI, 1958. Avibase. [dostęp 2015-10-24]. (pol.).

[11] Corvus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-28] (ang.).

[12] sinaloae, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-28] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne