Wrony (film)

Ten artykuł od 2020-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wrony – polski film psychologiczny z 1994 roku w reżyserii i według scenariusza Doroty Kędzierzawskiej. Tematem filmu są losy dziewczynki imieniem Wrona (Karolina Ostrożna), która dręczona poczuciem niższości wobec koleżanek oraz potrzebą miłości porywa trzyletnią dziewczynkę (Kasia Szczepanik).

Fabuła

Wrona, dziewczynka w wieku około dziesięciu lat, mieszka z matką w zaniedbanej kamienicy w mieście na wybrzeżu. Nie jest akceptowana przez rówieśników, a matka ją zaniedbuje. Na lekcji wychowania fizycznego dziewczynka pojawia się bez wymaganego kostiumu. Nauczycielka zmusza ją, by rozebrała się do bielizny i tak przystąpiła do ćwiczeń, co budzi śmiech koleżanek. Ośmieszone dziecko sięga po przekleństwo, którym obrzuca nauczycielkę^[1].

Wrona, wiedząc, że matka nie okazuje jej jakiejkolwiek czułości, ucieka w świat wyobraźni. Błądząc po malowniczym mieście, zagląda między innymi do okien willi, w której zauważa małżeństwo opiekujące się trzyletnią córeczką. Po godzinach spędzonych na mieście dziewczynka orientuje się jednak, że nic w jej życiu się nie zmieniło. Ucieka z domu, po czym odnajduje willę, gdzie znajdowało się trzyletnie dziecko. Korzystając ze stosownej chwili, Wrona porywa małą dziewczynkę z ogrodu. Stara się troszczyć o nią najlepiej jak umie, udając matczyną więź^[1].

Dziewczynki udają się nad brzeg morza, a podczas wędrówki Wrona dzieli się z małą marzeniami o ucieczce. Gdy obie docierają na kuter rybacki, planuje odcumować i ruszyć w morze. Nieopatrznie jednak wpycha dziewczynkę do wody, po czym natychmiast rusza na ratunek. W poczuciu winy Wrona zabiera trzyletnią dziewczynkę z powrotem do willi tejże, po czym wraca do domu. Gdy matka się budzi, znajduje skuloną córkę, po czym odzywa się do niej słowami: „Co ty wyrabiasz, dziewczyno?". Wrona kilkakrotnie powtarza: „Mamo, przytul”, nie uzyskuje jednak odpowiedzi^[1].

Obsada

• Karolina Ostrożna – jako Wrona
• Kasia Szczepanik – jako Maleństwo
• Anna Prucnal – jako nauczycielka wf-u
• Małgorzata Hajewska-Krzysztofik – jako matka Wrony
• Ewa Bukowska – jako matka Maleństwa
• Krzysztof Grabarczyk – jako ojciec Maleństwa
• Agnieszka Pilaszewska – jako matka Piotrusia
• Antoni Majak – jako starszy pan
• Paul Verkade – jako cudzoziemiec
• Bartłomiej Topa – jako policjant
• Marek Bukowski – jako pan młody
• Katarzyna Gajewska – jako piekareczka
• Kazimierz Rabski – jako mężczyzna

Nagrody filmowe

• 1994:
  • Festiwal Filmowy w Gdyni
    • dla Doroty Kędzierzawskiej: nagroda specjalna jury, nagroda Radia Gdańsk „Złoty Klakier” dla reżysera najdłużej oklaskiwanego filmu oraz nagroda dziennikarzy
    • dla Artura Reinharta nagroda „Non Stop Servis”
  • Polska Federacja Dyskusyjnych Klubów Filmowych – dla Doroty Kędzierzawskiej nagroda „Don Kichot” dla najlepszego polskiego filmu ostatniego sezonu^[2]
  • Międzynarodowy Festiwal Autorów Obrazu „Camerimage” w Łodzi – za zdjęcia dla Artura Reinharta nagroda „Złota Żaba”
  • Międzynarodowy Festiwal Filmowy dla Dzieci i Młodzieży w Bellinzona – dla Doroty Kędzierzawskiej Grand Prix Bronze
  • Międzynarodowy Festiwal Filmów Komediowych w Vevey – dla Doroty Kędzierzawskiej nagroda „Charlie Chaplin”
  • Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes – dla Doroty Kędzierzawskiej nagroda „Coup de Coeur”
• 1995:
  • Lubuskie Lato Filmowe w Łagowie – dla Doroty Kędzierzawskiej Dyplom Stowarzyszenia Filmowców Polskich
• 1996:
  • Festiwal Filmów dla Dzieci w Poznaniu
    • dla Doroty Kędzierzawskiej Grand Prix „Poznańskie Złote Koziołki” w ramach konkursu międzynarodowego (Za harmonijne współbrzmienie wszystkich elementów filmu i sugestywne potwierdzenie idei, że kino jest sztuką), nagroda CIFEJ w konkursie międzynarodowym, nagroda „Poznańskie Koziołki” w kategorii fabularnych filmów aktorskich oraz „Poznańskie Koziołki” za reżyserię
    • dla Artura Reinharta nagroda „Poznańskie Koziołki” za zdjęcia w konkursie międzynarodowym oraz „Poznańskie Koziołki” za zdjęcia
    • dla Włodzimierza Pawlika nagroda „Poznańskie Koziołki” za muzykę w konkursie międzynarodowym
    • dla Karoliny Ostrożnej nagroda „Poznańskie Koziołki” dla najlepszego odtwórcy roli dziecięcej w konkursie międzynarodowym oraz „Poznańskie Koziołki” dla najlepszego aktora
    • dla Kasi Szczepanik nagroda „Poznańskie Koziołki” dla najlepszego aktora oraz Nagroda Jury Dziecięcego „Marcinek” za najlepszą rolę dziecięcą (Jury Dziecięce stwierdziło, że najlepszym filmem festiwalu były „Wrony”, ale uznało go za film przeznaczony nie dla dzieci)

Muzyka

• Johann Sebastian Bach Partita e-moll, wyk. Włodzimierz Pawlik
• Christoph Willibald Gluck Orfeusz i Eurydyka (aria), wyk. Jadwiga Kotnowska, Włodzimierz Pawlik
• Wolfgang Amadeus Mozart Zaide (aria), wyk. Jolanta Żmurko, Warszawska Symphonietta pod dyr. Rubena Silvy
• piosenka Bajka iskierki do słów Janiny Porazińskiej

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Plakat
• Wrony w bazie IMDb (ang.)
• Wrony w bazie Filmweb
• Wrony w bazie filmpolski.pl
• Zdjęcia z filmu Wrony w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”