Współrzędne galaktyczne

Artystyczna koncepcja Drogi Mlecznej, pokazująca długości galaktyczne wychodzące od Słońca. Wykonana przez NASA.
Niejednorodność rozkładu gwiazd i pyłu na nocnym niebie powoduje, że współrzędne galaktyczne są bardzo użyteczne z punktu widzenia przeglądów nieba, które na przykład wymagają dużej gęstości gwiazd, gdy badamy gwiazdy, lub przeciwnie, małej gęstości gwiazd i gazu, gdy celem przeglądu są obiekty pozagalaktyczne. Wtedy odpowiednio wybieramy obszary nieba o małej lub dużej szerokości galaktycznej. Ilustracja pokazuje rozkład gwiazd w katalogu obiektów punktowych przeglądu 2MASS.

Układ współrzędnych galaktycznych – jeden z astronomicznych sferycznych układów współrzędnych. Jego centrum stanowi Słońce, zaś początkowym punktem odniesienia jest radioźródło Sagittarius A* (będące prawdopodobnie supermasywną czarną dziurą), znajdujące się w centrum Drogi Mlecznej. Równikiem dla tego układu jest płaszczyzna Galaktyki. Podobnie jak geograficzny układ współrzędnych, pozycja obiektu podawana jest jako szerokość i długość galaktyczna.

Definicja

Międzynarodowa Unia Astronomiczna wprowadziła układ współrzędnych galaktycznych w 1958 roku, w odniesieniu do układu współrzędnych równikowych podanych na rok 1950. Biegun galaktyczny północny ma współrzędne rektascencję 12h 49m 00s, deklinację +27° 24′ 00″ (B1950), a zero długości galaktycznej to koło wielkie zaczepione w tym punkcie i nachylone pod kątem 123° do koła wielkiego przechodzącego przez biegun układu równikowego. Długość galaktyczna rośnie w tę samą stronę co rektascensja. Szerokość galaktyczna jest dodatnia w kierunku północnego bieguna galaktycznego.

W równoważnym systemie, odniesionym do epoki J2000, północny biegun galaktyczny ma współrzędne: 12h 51m 26,282s +27° 07′ 42,01″ (J2000), a zero długości przy kącie pozycyjnym 122,932°.

Oznaczenia

Symbole l i b zwyczajowo oznaczają długość i szerokość galaktyczną.

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Artist's impression of the Milky Way (updated - annotated).jpg
This detailed annotated map shows the structure of the Milky Way, including the location of the spiral arms and other components such as the bulge. This version of the image has been updated to include the most recent mapping of the shape of the central bulge deduced from survey data from ESO’s VISTA telescope at the Paranal Observatory. The original image was published in 2008 by NASA/JPL-Caltech (author R. Hurt).