Wszebora
Wszebora, Świebora, Siabora, Szabora – staropolskie imię żeńskie, złożone z członu Wsze- ("wszystek, każdy, zawsze") w różnych wersjach nagłosowych, oraz członu -bora ("walczyć, zmagać się")[1]. Mogło oznaczać "ta, która zawsze podejmuje walkę".
Wszebora po raz pierwszy została odnotowana w dokumentach w 1409, forma Świebora – w 1442, zaś Szabora||Siabora – w 1443[2]. Zdrobnieniem od tego imienia mogła być Świechna[1].
Wszebora imieniny obchodzi 21 października.
Męskie odpowiedniki: Wszebor, Wszabor, Wświebor, Świebor, Śwsiebor, Siebor, Siabor, Szabor, Szebor.
Przypisy
- ↑ a b A.Cieślikowa (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t.1, Kraków 2000, ISBN 83-87623-23-7
- ↑ W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych, T. 6, z. 2 (Wojsław–Zimnowodski), Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1982
| ||||||||||||||