Wulkany Islandii

Położenie Islandii na Grzbiecie Śródatlantyckim
Strefy wulkaniczne Islandii: RR – Grzbiet Reykjanes, RVB – Pas Wulkaniczny Reykjanes, WVZ – Zachodnia Strefa Wulkaniczna, MIB – Pas Śródislandzki, SISZ – Strefa Sejsmiczna Południowej Islandii, EVZ – Wschodnia Strefa Wulkaniczna, NVZ – Północna Strefa Wulkaniczna, KR – Kolbeinsey Ridge, ÖVB – Pas Wulkaniczny Öræfi, SVB – Pas Wulkaniczny Snæfellsnes, TFZ – Strefa Spękań Tjörnes; okrąg przerywaną linią oznacza przybliżony środek pióropusz płaszcza – plamę gorąca

Wulkany Islandii – lista wulkanów leżących na Islandii.

Ze względu na szczególne położenie geologiczne na Grzbiecie Śródatlantyckim – na granicy między płytami tektonicznymi: północnoamerykańską (na zachodzie) i euroazjatycką (na wschodzie), Islandię cechuje wysoka aktywność wulkaniczna[1]. Aktywność ta wynika również z istnienia pod wyspą tzw. plamy gorąca[1].

Według Thordarsona i Höskuldssona (2008) strefy neowulkaniczne zajmują 30 tys. km³, tworząc pasy wulkaniczne o szerokości 15–50 km[1]. Główne strefy to: RR – Grzbiet Reykjanes (ang. Reykjanes Ridge, RR), Pas Wulkaniczny Reykjanes (ang. Reykjanes Volcanic Belt, RVB), Zachodnia Strefa Wulkaniczna (ang. West Volcanic Zone, WVZ), Pas Śródislandzki (ang. Mid-Iceland Belt, MIB), Strefa Sejsmiczna Południowej Islandii (ang. South Iceland Seismic Zon, SISZ), Wschodnia Strefa Wulkaniczna (ang. East Volcanic Zone, EVZ), Północna Strefa Wulkaniczna (ang. North Volcanic Zone, NVZ), Kolbeinsey Ridge, KR, Pas Wulkaniczny Öræfi (ang. Öræfi Volcanic Belt, ÖVB), Pas Wulkaniczny Snæfellsnes (ang. Snæfellsnes Volcanic Bel, SVB) i Strefa Spękań Tjörnes (ang. Tjörnes Fracture Zone, TFZ)[1].

Strefy dzielą się na ponad 30 systemów wulkanicznych[1][a]. Największym systemem jest Bárðarbunga-Veidivötn, a najmniejszym Hrómundartindur[1]. Struktury wulkaniczne charakteryzują się obecnością wulkanów szczelinowych (wydłużonych struktur o szerokości 5–20 km i długości 50–200 km) lub wulkanu centralnego (centrum aktywności) albo też obydwu tych form[1]. 19 systemów ma wulkan centralny, a 4 systemy (Hofsjökull, Tungnafellsjökull, Bárðarbunga-Veidivötn i Grímsvötn) mają po dwa wulkany centralne[1].

Pod względem morfologicznym wyróżnia się tarcze lawowe (Skjaldbreiður), stożki aglutinatowe i tefrowe oraz rzędy kraterów (Laki)[3][4]. Ponadto występują tu m.in. wulkany tarczowe (m.in. Eyjafjallajökull), stratowulkany (m.in. Hekla), kaldery (m.in. Öskjuvatn), wulkany stożkowe (m.in. Eldfell), szpalty wulkaniczne (m.in. Eldgjá)[1]. Na Islandii znajdują się również jaskinie lawowe, m.in. Surtshellir i Stefánshellir[5].

Na Islandii znajduje się około 200 wulkanów[6]. Większość z nich skoncentrowana jest wzdłuż granicy płyt tektonicznych, ciągnącej się z południowego zachodu wyspy na północny wschód. Część aktywnych wulkanów znajduje się pod grubą pokrywą lodowców – 60% lodowców zajmuje tereny aktywne wulkanicznie[7]. Eksplozje wulkanów podlodowcowych powodują topienie się lodu i tworzenie ogromnych fal powodziowych – zwanych jökulhlaup[1]. Na drodze do morza tworzą one olbrzymie piaszczysto-żwirowe równiny – sandry[7].

Do ważniejszych islandzkich wulkanów należą:

Wulkany

Poniższa tabela przedstawia listę wulkanów Islandii według zestawienia zamieszczonego u Sieberta (2011), który klasyfikuje wulkany Islandii w jednej grupie z wulkanami Oceanu Arktycznego i przyległych mórz[8]:

Nazwa – polska nazwa (tożsama z nazwą islandzką);
Położenie – współrzędne geograficzne;
Wysokość – wysokość w m n.p.m. (w przypadku wulkanów aktywnych może się zmieniać);
Aktywność – data ostatniej erupcji dla wulkanów aktywnych;
Opis – krótki opis.
ZdjęcieNazwaPołożenieWysokość[b]Aktywność[c]Opis
Islandia zachodnia
Snæfellsjökull in the Morning (7622876302).jpgSnæfellsjökull64°48′00″N 23°47′00″W/64,800000 -23,7833331448200Stratowulkan, którego szczyt przykryty jest lodowcem, na półwyspie Snæfellsnes w Parku Narodowym Snæfellsjökull[4].
Helgrindur 2012-08.JPGHelgrindur64°52′12″N 23°15′00″W/64,870000 -23,250000986nieznanaJeden z najmniejszych systemów wulkanicznych Islandii – łańcuch stożków żużlowych w poprzek środkowej części półwyspu Snæfellsnes[9].
Grábrók-pjt.jpgLjósufjöll64°52′12″N 22°13′48″W/64,870000 -22,2300001063960Szpalty wulkaniczne w środkowej części półwyspu Snæfellsnes[10].
Islandia południowo-zachodnia
Grábrók-pjt.jpgReykjanes63°51′00″N 22°33′58″W/63,850000 -22,5660001401926System wulkaniczny (rząd kraterów) na południowo-zachodnim krańcu półwyspu Reykjanes[11].
Krisuvik.jpgKrísuvík63°56′00″N 22°06′00″W/63,933333 -22,1000003601340System wulkaniczny (rząd kraterów) w środkowej części półwyspu Reykjanes[12].
Rauðhólar (4).JPGBrennisteinsfjöll63°55′59″N 21°46′59″W/63,933000 -21,7830006101341System wulkaniczny (rząd kraterów) w środkowej części półwyspu Reykjanes[13].
Hengill behind Hveragerdi.jpgHengill64°11′00″N 21°20′00″W/64,183333 -21,333333803150System wulkaniczny (rząd kraterów) na półwyspie Reykjanes[14].
Hengill 24.05.2006 15-16-02.jpgHrómundartindur64°04′00″N 21°13′00″W/64,066667 -21,216667550nieznanaNiewielki system wulkaniczny na południe od Þingvallavatn, sąsiaduje z systemem Hengill[15].
Iceland2009-BradWeber-Kerid.jpgGrímsnes64°02′00″N 20°52′00″W/64,033333 -20,8666672003500 p.n.e.Mały system wulkaniczny (rząd kraterów) na południowy zachód od Þingvallavatn[16].
Islande Kaldidalur montagne.jpgPrestahnúkur64°35′00″N 20°40′00″W/64,583333 -20,66666713853350 p.n.e.Wulkan podlodowcowy na południowo-zachodnim krańcu Langjökull[17].
Hveravellir 01.jpgHveravellir64°51′00″N 19°42′00″W/64,850000 -19,7000001100950Główny system wulkaniczny pod lodowcem Langjökull[18].
Hofsjökull in summer 2009 (2).jpgHofsjökull64°49′59″N 18°45′58″W/64,833000 -18,7660001765nieznanaWulkan tarczowy pod lodowcem Hofsjökull[19].
Islandia południowa
Vestmannaeyjar026.JPGVestmannaeyjar63°24′58″N 20°15′58″W/63,416000 -20,2660002831973W większości podwodny system wulkaniczny na południe od Islandii[20].
Eyjafjallajökull 17-4-2010.jpgEyjafjallajökull63°37′59″N 19°37′59″W/63,633000 -19,63300016512010Stratowulkan pod lodowcem Eyjafjallajökull[21].
Katla 1918.jpgKatla63°37′59″N 19°04′59″W/63,633000 -19,08300014901918Wulkan pod lodowcem Mýrdalsjökull[22].
Tindfjallajökull from aeroplane.jpgTindfjallajökull63°46′59″N 19°42′58″W/63,783000 -19,7160001464nieznanaStratowulkan pod lodowcem Tindfjallajökull[23].
Kaldaklofsfjöll (13).jpgTorfajökull63°53′31″N 19°07′19″W/63,892000 -19,12200012801477Stratowulkan pod lodowcem Torfajökull[24].
Hekla 2004.jpgHekla63°58′59″N 19°39′58″W/63,983000 -19,66600014902000Jeden z najbardziej aktywnych wulkanów wyspy[25].
Islandia północno-wschodnia
Iceland Grimsvoetn 1972-B.jpgGrímsvötn64°24′58″N 17°18′58″W/64,416000 -17,31600017192011Kaldera pod lodowcem Vatnajökull[26].
Eruption at Bardarbunga, Iceland (16379784571).jpgBárðarbunga64°37′59″N 17°30′58″W/64,633000 -17,51600020002015Stratowulkan pod lodowcem Vatnajökull[27].
Tungnafellsjökull.JPGTungnafellsjökull64°45′00″N 17°54′58″W/64,750000 -17,9160001523nieznanaStratowulkan pod lodowcem Tungnafellsjökull[28].
Vatnajökull - Kverkfjöll.jpgKverkfjöll64°39′11″N 16°38′49″W/64,653000 -16,64700019301968Stratowulkan na północny wschód od lodowca Vatnajökull[29].
Askja.jpgAskja65°01′59″N 16°46′59″W/65,033000 -16,78300010801961Stratowulkan, w którego kalderze znajdują się jeziora Öskjuvatn i Viti[30].
Fremrinámar65°24′58″N 16°39′58″W/65,416000 -16,6660009701200 p.n.e.Stratowulkan na północny wschód od wulkanu Askja[31].
Lava flow at Krafla, 1984.jpgKrafla65°42′54″N 16°43′41″W/65,715000 -16,7280008001984Kaldera na północny wschód od jeziora Mývatn[32].
Þeistareykjarbunga65°49′59″N 17°09′58″W/65,833000 -17,166000540900 p.n.e.Wulkan tarczowy na północ od jeziora Mývatn[33].
Tjoernes.jpgStrefa Spękań Tjörnes65°42′54″N 16°43′41″W/65,715000 -16,728000-751868Podwodna strefa szczelin wulkanicznych na północ od półwyspu Tjörnes[34].
Islandia południowo-wschodnia
OeraefajoekullMorning.jpgÖræfajökull64°03′00″N 16°37′59″W/64,050000 -16,63300021101728Stratowulkan otoczony lodowcami Vatnajökull, Skeiðarárjökull i Skaftafellsjökull[35].
Jökulsarlon113.JPGEsjufjöll64°15′00″N 16°34′59″W/64,250000 -16,5830001620nieznanaStratowulkan na zachód od wulkanu Katla[36].
Na północ od Islandii
Kolbeinsøy 2.jpgKolbeinsey Ridge66°40′12″N 18°30′00″W/66,670000 -18,50000051755Wulkan podwodny koło wyspy Grimsey[37].
Na Oceanie Arktycznym[d]
Jan Mayen71°05′13″N 8°08′46″W/71,087000 -8,14600020851985Stratowulkan 650 km na północ od Islandii; terytorium zależne od Norwegii[38].
bez nazwy88°16′12″N 65°36′00″W/88,270000 -65,600000-1500nieznanaWulkan podwodny na Grzbiecie Łomonosowa.
bez nazwy85°34′48″N 85°00′00″W/85,580000 -85,000000-3800nieznanaWulkan podwodny na Grzbiecie śródoceanicznym.

Erupcje

Na terenie Islandii znajduje się najwięcej wulkanów holoceńskich o udokumentowanych erupcjach, co zawdzięczane jest pracy islandzkiego pioniera tefrochronologii Sigurðura Þórarinssona (1912–1983)[8]. Pierwsze wzmianki o erupcjach pochodzą z roku 1000 - wówczas wybuch wulkanu miał miejsce podczas debaty Althingu w Thingvellir[8]. W XII i XIII w. odnotowano 12 erupcji rocznie, w XV w. – 9, w XVII w. – 15[8]. Do jednej z największych erupcji lawy doszło podczas trwającej 8 miesięcy erupcji wulkanu Laki w latach 1783–1784 – wydostało się wówczas ponad 14 km³ lawy, która utworzyła pole lawowe o powierzchni ok. 600 km²[39]. Wskutek klęski głodu jaka nastąpiła po wybuchu Laki, zmarła jedna trzecia ówczesnej populacji Islandii[8].

Wiele erupcji miało miejsce w latach 1974–1984; wybuchła m.in. Katla[8]. Kolejne erupcje to: Hekla (1991, 2000), Grímsvötn (1996, 1998 i 2004)[8]. W 2010 roku doszło do wybuchu wulkanu Eyjafjallajökull pod lodowcem o tej samej nazwie, który wyniósł ogromne masy pyłu co spowodowało problemy w transporcie powietrznym na całym świecie[40].

Szacuje się, że od roku 1500 z islandzkich wulkanów wydostała się ilość lawy równa ok. jednej trzeciej ilości lawy ze wszystkich innych erupcji w tym okresie na całym świecie[6]. Częstotliwość erupcji wulkanicznych to ponad 20 na sto lat, a produktywność to 5 km³ magmy na sto lat[1].

Energia geotermalna

Na Islandii znajduje się wiele obszarów aktywności geotermalnej, m.in. Hengill, Haukadalur czy Hveravellir[41]. W związku z tym kraj wykorzystuje ten rodzaj energii do ogrzewania większości budynków, sieci basenów czy szklarni[41].

Wulkany Islandii w kulturze

Na Islandii Juliusz Verne (1828–1905) umieścił akcję swojej książki Podróż do wnętrza Ziemi[42][43], której główni bohaterowie schodzą do wnętrza Ziemi poprzez Snæfellsjökull na zachodzie wyspy[43].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Inne źródła wyróżniają 32 systemy[2].
  2. ↑ Podana za Global Volcanism Program.
  3. ↑ Podana za Global Volcanism Program.
  4. ↑ Siebert klasyfikuje wulkany na Islandii razem z wulkanami Oceanu Arktycznego i przyległych mórz[8].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Thorvaldur Thordarson, Ármann Höskuldsson. Postglacial volcanism in Iceland. „JÖKULL”, s. 197–228, 2008. 58. ISSN 0449-0576. (ang.). 
  2. ↑ lyinskaya, Larsen and Gudmundsson (eds.): Catalogue of Icelandic Volcanoes. IMO, UI, CPD-NCIP, 2015. [dostęp 2018-11-30]. (ang.).
  3. ↑ Jan Koziar, Ryszard Kryza, Andrzej Muszyński. Wyniki badań petrograficznych wulkanitów Islandii a współczesne koncepcje budowy skorupy i płaszcza Ziemi. „Przegląd Geologiczny”, s. 77-82, 1984. 32. (pol.). 
  4. ↑ a b Global Volcanism Program: Snaefellsjökull. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  5. ↑ Insight Guides: Insight Guides Iceland. Apa Publications (UK) Limited, 2007. ISBN 978-1-78671-691-0. [dostęp 2018-11-30]. (ang.).
  6. ↑ a b Iceland, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2018-11-30] (ang.).
  7. ↑ a b Helgi Björnsson, Finnur Pálsson. Icelandic glaciers. „JÖKULL”, s. 365–386, 2008. 58. ISSN 0449-0576. (ang.). 
  8. ↑ a b c d e f g h Lee Siebert, Tom Simkin, Paul Kimberly: Volcanoes of the World. University of California Press, 2011, s. 199–206. ISBN 978-0-520-94793-1. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  9. ↑ Global Volcanism Program: Helgrindur. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  10. ↑ Global Volcanism Program: Ljósufjöll. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  11. ↑ Global Volcanism Program: Reykjanes. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  12. ↑ Global Volcanism Program: Krýsuvík. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  13. ↑ Global Volcanism Program: Brennisteinsfjöll. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  14. ↑ Global Volcanism Program: Hengill. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  15. ↑ Global Volcanism Program: Hrómundartindur. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  16. ↑ Global Volcanism Program: Grímsnes. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  17. ↑ Global Volcanism Program: Prestahnúkur. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  18. ↑ Global Volcanism Program: Langjökull. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  19. ↑ Global Volcanism Program: Hofsjökull. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  20. ↑ Global Volcanism Program: Vestmannaeyjar. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  21. ↑ Global Volcanism Program: Eyjafjallajökull. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  22. ↑ Global Volcanism Program: Katla. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  23. ↑ Global Volcanism Program: Tindfjallajökull. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  24. ↑ Global Volcanism Program: Torfajökull. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  25. ↑ Global Volcanism Program: Hekla. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  26. ↑ Global Volcanism Program: Grímsvötn. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  27. ↑ Global Volcanism Program: Bárðarbunga. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  28. ↑ Global Volcanism Program: Tungnafellsjökull. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  29. ↑ Global Volcanism Program: Kverkfjöll. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  30. ↑ Global Volcanism Program: Askja. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  31. ↑ Global Volcanism Program: Fremrinámar. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  32. ↑ Global Volcanism Program: Krafla. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  33. ↑ Global Volcanism Program: Þeistareykir. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  34. ↑ Global Volcanism Program: Tjörnes Fracture Zone. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  35. ↑ Global Volcanism Program: Öraefajökull. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  36. ↑ Global Volcanism Program: Esjufjöll. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  37. ↑ Global Volcanism Program: Kolbeinsey Ridge. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  38. ↑ Global Volcanism Program: Jan Mayen. [dostęp 2018-11-30]. (ang.).
  39. ↑ Morpholofy, surface structures, and emplacement of lava produced by Laki, A.D. 1783–1784. W: Michael Manga, Guido Ventura: Kinematics and Dynamics of Lava Flows. Geological Society of America, 2005. ISBN 978-0-8137-2396-9. [dostęp 2018-11-30]. (ang.).Sprawdź autora rozdziału:1.
  40. ↑ Helgi Björnsson: The Glaciers of Iceland: A Historical, Cultural and Scientific Overview. Springer, 2016, s. 209–274. ISBN 978-94-6239-207-6. [dostęp 2018-11-27]. (ang.).
  41. ↑ a b Anna Drabik, Anna Sowiżdżał, Barbara Tomaszewska. Doświadczenia Islandii w zakresie wykorzystania niskotemperaturowych zasobów energii geotermalnej. „Technika Poszukiwań Geologicznych Geotermia, Zrównoważony Rozwój”. s. 111–119. 1/2016. OCLC 2016. (pol.). 
  42. ↑ Lonely Planet, Carolyn Bain, Alexis Averbuck: Lonely Planet Iceland. Lonely Planet, 2015. ISBN 978-1-74360-539-4. [dostęp 2018-11-30]. (ang.).
  43. ↑ a b Helgi Björnsson: The Glaciers of Iceland: A Historical, Cultural and Scientific Overview. Springer, 2016, s. 359–373. ISBN 978-94-6239-207-6. [dostęp 2018-11-30]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Wulkany Islandii

Media użyte na tej stronie

Iceland Grimsvoetn 1972-B.jpg
Autor: Roger McLassus, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Grimsvötn in Vatna Jökull glacier in Iceland on 29 Jul 1972. Picture taken and uploaded by Roger McLassus.
Jökulsarlon113.JPG
Autor: Hansueli Krapf (User:Simisa), Licencja: CC BY-SA 2.5
Jökulsárlón, Iceland
Hengill behind Hveragerdi.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Reykholt (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0

Hengill, Iceland, GNU-FDL

I took the picture by my-self in september 2004.
Eruption at Bardarbunga, Iceland (16379784571).jpg
The main caldera of Bardarbunga volcano is tucked beneath Iceland’s largest glacier, Vatnajökull. Beginning in August, 2014, red-hot basaltic lava originating from Bardarbunga has been pouring from fissures just north of Vatnajökull, creating the massive Holuhraun lava field. As of January 6, 2015, the Holuhraun lava field had spread across more than 84 square kilometers (32 square miles), making it larger than the island of Manhattan. Holuhraun is Iceland’s largest basaltic lava flow since the Laki eruption in 1783–84, an event that killed 20 percent of the island’s population.

Scientists from the University of Iceland’s Institute of Earth Sciences have estimated the thickness of the lava field based on data from surveillance flights. On average, the eastern part was about 10 meters (33 feet) thick, the center was 12 meters, and the western part was 14 meters. Their preliminary analysis put the volume of lava at 1.1 cubic kilometers, enough for the eruption to be considered a flood basalt.

While Holuhraun continues to spew copious amounts of lava and sulfur dioxide, some observations suggest the eruption may be slowing down. As Edinburgh University volcanologist John Stevenson noted on his blog, Icelandic scientists have shown that the sinking (subsidence) of the caldera has declined from 80 centimeters (31 inches) to 25 centimeters per day—a sign that less magma is moving toward the surface. In addition, magnitude 5 or higher earthquakes that used to occur daily are now happening about once a week. Meanwhile, satellite observations of heat flux show a decline from more than 20 gigawatts in early September to fewer than 5 gigawatts by the end of November. As reported by Volcano Discovery, one bold scientist has even suggested that it is reasonable to forecast that the eruption may be over by March, 2015.

The Moderate Resolution Imaging Spectrometer (MODIS) aboard NASA’s Aqua satellite flew over Iceland on January 18, 2015 and captured a false-color image of the lava field. In this image, clouds are bright white, cold snow is electric blue, and the North Atlantic Ocean is inky blue-black. Fresh lava appears bright red, while newly formed basaltic rock in the lava field, cooler than the fresh lava, appears black.

Credit: NASA/GSFC/Jeff Schmaltz/MODIS Land Rapid Response Team

NASA image use policy. NASA Goddard Space Flight Center enables NASA’s mission through four scientific endeavors: Earth Science, Heliophysics, Solar System Exploration, and Astrophysics. Goddard plays a leading role in NASA’s accomplishments by contributing compelling scientific knowledge to advance the Agency’s mission. Follow us on Twitter Like us on Facebook

Find us on Instagram
Islande Kaldidalur montagne.jpg
Autor: Johann Dréo (User:Nojhan), Licencja: CC-BY-SA-3.0
The side of a glacier seen from Kaldidalur track, Iceland.
Katla 1918.jpg
Photograph of Katla volcano erupting through Mýrdalsjökull ice cap in 1918
Tjoernes.jpg
Autor: Christian Bickel fingalo, Licencja: CC BY-SA 2.0 de
Küste von Tjörnes
Tungnafellsjökull.JPG
Autor: Christian Wirth, Licencja: CC BY-SA 2.5
Tungnafellsjökull in Iceland, photographed from the west
Hekla 2004.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Reykholt (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0

GNU FDL

The photo shows mount Hekla in Iceland seen from the Þjórsárdalur. Picture taken by my-self in september 2004.
Askja.jpg
Photo of caldera of Askja Volcano
Volcanic zones of Iceland.svg
Autor: Lanredec, Licencja: CC BY-SA 3.0
Delimitations of the eleven volcanic zones of Iceland. The dotted circle is the position of the hypothetical Iceland hotspot.
Grábrók-pjt.jpg
Autor: Pjt56 --- If you use the picture outside Wikipedia I would appreciate a short e-mail to pjt56@gmx.net or a message on my discussion page, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grábrók crater, West Iceland
Tindfjallajökull from aeroplane.jpg
Autor: Martin Barth, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Tindfjallajökull seen from aeroplane
Vestmannaeyjar026.JPG
Autor: Hansueli Krapf, Licencja: CC BY-SA 3.0
Islandia Islandia, Helgafell on Heimaey
Helgrindur 2012-08.JPG
Autor: Zinneke, Licencja: CC BY-SA 3.0
View of Helgrindur Mountains on Snaefellsnes Peninsula near Stykkisholmur in Iceland.
Lava flow at Krafla, 1984.jpg
Lava flow during a rift eruption at Krafla volcano, northern Iceland, in 1984.
Krisuvik.jpg
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Reykholt z angielskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0

Krýsuvík, Iceland, GNU-FDL

I took the photo my-self in april 2004, no other copyrights involved.

Reykholt 08:53, 23 May 2004 (UTC)
Snæfellsjökull in the Morning (7622876302).jpg
Autor: Axel Kristinsson from Reykjavík, Iceland, Licencja: CC BY 2.0
Snæfellsjökull in the Morning
Kaldaklofsfjöll (13).jpg
Autor: Chmee2/Valtameri, Licencja: CC BY 3.0
Ten plik został załadowany za pomocą narzędzia Commonist.
OeraefajoekullMorning.jpg
Autor: Andreas Tille, Licencja: CC BY-SA 4.0
Öraefajökull (part of Vatnajökull) at morning, Iceland
Hofsjökull in summer 2009 (2).jpg
Autor: Chmee2, Licencja: CC BY 3.0
Hofsjökull glacier, Iceland.
Hveravellir 01.jpg
Autor: Christian Bickel fingalo, Licencja: CC BY-SA 2.0 de
Hveravellir
Rauðhólar (4).JPG
Autor: Roman Z, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rauðhólar (icelandic Red hills) - remnants of a cluster of pseudocraters in Elliðaárhraun lava fields on the south-eastern outskirts of Reykjavík, Iceland.

The age of Rauðhólar is about 4600 years.

Originally there were over 80 craters but the gravel from them was taken and used in constructions. Most of the material was taken around World War II for constructions such as Reykjavík airport and road building.
Iceland Mid-Atlantic Ridge Fig16.gif
Map showing the Mid-Atlantic Ridge splitting Iceland and separating the North American and Eurasian Plates. The map also shows Reykjavik, the capital of Iceland, the Thingvellir area, and the locations of some of Iceland's active volcanoes (red triangles), including Krafla.
Iceland2009-BradWeber-Kerid.jpg
Autor: Progresschrome, Licencja: CC BY 3.0
Panoramic photo of Kerið, taken in early October, 2009.
Kolbeinsøy 2.jpg
Autor: Sindre Skrede, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kolbeinsøy, 105 km north of Iceland.
Eyjafjallajökull 17-4-2010.jpg
Autor: Bjarki Sigursveinsson, Licencja: CC BY-SA 3.0
The 2010 eruption at Eyjafjallajökull in Southern Iceland.