Wyścig Pokoju

58. WP, 6. etap w Dippoldiswalde (18 maja 2006)
(c) Bundesarchiv, Bild 183-00209-0033 / CC-BY-SA 3.0
Trasa 30. WP (1977)
17. Wyścig Pokoju we Wrocławiu (1964)
(c) Bundesarchiv, Bild 183-82750-0039 / CC-BY-SA 3.0
14. WP, przygotowania do startu 6. etapu Szczecin-Rostock (8 maja 1961)
(c) Bundesarchiv, Bild 183-30053-0004 / CC-BY-SA 3.0
Plakat 8. WP (1955)
Znaczek 5. WP (1952)

Wyścig Pokoju (czes. Závod Míru, słow. Preteky mieru, ros. Велогонка Мира, niem. Friedensfahrt, fr. Course de la Paix) – największy amatorski wyścig kolarski po II wojnie w Europie Wschodniej, organizowany od 1948 do 2006 roku (43 edycje). W 2006 otrzymał kategorię 2.HC UCI.

Organizowany w maju, od 1948, początkowo na trasie Warszawa – Praga i Praga – Warszawa, przez dzienniki-organy partii komunistycznych: „Trybunę Ludu” (PRL, wcześniej przez „Głos Ludu”) i „Rudé právo” (CSRS) oraz związki kolarskie Polski i Czechosłowacji. Od 1952 współorganizatorem został dziennik-organ SED „Neues Deutschland” i związek kolarski NRD, odtąd wyścig odbywał się na trasie Warszawa – Berlin – Praga (co rok rozpoczynał się w jednym z tych miast). W latach 1985–1986 współorganizatorem wyścigu był także dziennik „Prawda” i związek kolarski ZSRR (1985 wyścig był także rozgrywany w Moskwie, a 1986 – w Kijowie, przy czym w Kijowie zmuszono kolarzy do uczestnictwa w wyścigu etapowym, pomimo że kilka dni wcześniej wydarzyła się katastrofa w Czarnobylu, i wszyscy – zarówno uczestnicy, jak kibice – narażeni byli na opad promieniotwórczy)[1].

Po upadku bloku wschodniego w 1989 wyścig stopniowo tracił na znaczeniu głównie w związku z profesjonalizacją kolarstwa w krajach Europy Środkowo-Wschodniej i tym samym odejściem od amatorstwa. Od 1993 organizowany tylko w Czechach (część etapów w Polsce i Niemczech). W 2005 wyścig się nie odbył z powodu braku środków finansowych i sponsorów. W 2006 trasa wyścigu po raz pierwszy przebiegała przez Austrię – start odbył się 13 maja w Linzu, meta – 20 maja w Hanowerze (była to ostatnia edycja wyścigu). Od 2007 wyścig nie jest rozgrywany z powodów finansowych.

Do 1958 trasa wyścigu w Polsce biegła przez Wrocław, Katowice i Łódź. Od 1959 miastem etapowym był także Kraków. W 1961 wyścig zaplanowano przez Bydgoszcz i Poznań, a w l. 70. z uwagi na dobrą bazę lokalową miastem etapowym był często Toruń[2].

Zwycięzcy

Zwycięzcy indywidualni

RokTrasaDługośćEtapyZwycięzca
1948Warszawa – Praga842 km5August Prosenik Jugosławia
1948Praga – Warszawa1144 km8Aleksandar Zorić Jugosławia
1949Praga – Warszawa1259 km8Jan Veselý  Czechosłowacja
1950Warszawa – Praga1539 km9Willy Emborg  Dania
1951Praga – Warszawa1544 km9Kaj Allan Olsen  Dania
1952Warszawa – Berlin – Praga2135 km12Ian Steel  Wielka Brytania
1953Bratysława – Berlin – Warszawa2231 km12Christian Pedersen  Dania
1954Warszawa – Berlin – Praga2051 km13Eluf Dalgaard  Dania
1955Praga – Berlin – Warszawa2214 km13Gustav-Adolf Schur  Niemcy Wschodnie
1956Warszawa – Berlin – Praga2212 km12Stanisław Królak  Polska
1957Praga – Berlin – Warszawa2220 km12Nenczo Christow  Bułgaria
1958Warszawa – Berlin – Praga2210 km12Piet Damen  Holandia
1959Berlin – Praga – Warszawa2057 km13Gustav-Adolf Schur  Niemcy Wschodnie
1960Praga – Warszawa – Berlin2290 km13Erich Hagen  Niemcy Wschodnie
1961Warszawa – Berlin – Praga2435 km13Jurij Mielichow  Związek Radziecki
1962Berlin – Praga – Warszawa2407 km14Gajnan Sajdchużyn  Związek Radziecki
1963Praga – Warszawa – Berlin2568 km15Klaus Ampler  Niemcy Wschodnie
1964Warszawa – Berlin – Praga2246 km14Jan Smolík  Czechosłowacja
1965Berlin – Praga – Warszawa2318 km15Giennadij Lebiediew  Związek Radziecki
1966Praga – Warszawa – Berlin2340 km15Bernard Guyot  Francja
1967Warszawa – Berlin – Praga2307 km16Marcel Maes  Belgia
1968Berlin – Praga – Warszawa2352 km14Axel Peschel  Niemcy Wschodnie
1969Warszawa – Berlin2036 km15Jean-Pierre Danguillaume  Francja
1970Praga – Warszawa – Berlin1976 km15Ryszard Szurkowski  Polska
1971Warszawa – Berlin – Praga1895 km14Ryszard Szurkowski  Polska
1972Berlin – Praga – Warszawa2025 km14Vlastimil Moravec  Czechosłowacja
1973Praga – Warszawa – Berlin2076 kmP, 16, ERyszard Szurkowski  Polska
1974Warszawa – Berlin – Praga1806 km14Stanisław Szozda  Polska
1975Berlin – Praga – Warszawa1930 kmP, 13Ryszard Szurkowski  Polska
1976Praga – Warszawa – Berlin1974 kmP, 14Hans-Joachim Hartnick  Niemcy Wschodnie
1977Warszawa – Berlin – Praga1648 km13Aavo Pikkuus  Związek Radziecki
1978Berlin – Praga – Warszawa1796 kmP, 12Aleksandr Awierin  Związek Radziecki
1979Praga – Warszawa – Berlin1942 kmP, 14Siergiej Suchoruczenkow  Związek Radziecki
1980Warszawa – Berlin – Praga2089 kmP, 14Jurij Barinow  Związek Radziecki
1981Berlin – Praga – Warszawa1890 kmP, 14Szachit Zagretdinow  Związek Radziecki
1982Praga – Warszawa – Berlin1946 kmP, 12Olaf Ludwig  Niemcy Wschodnie
1983Warszawa – Berlin – Praga1899 kmP, 12Falk Boden  Niemcy Wschodnie
1984Berlin – Praga – Warszawa1689 kmP, 11Siergiej Suchoruczenkow  Związek Radziecki
1985Praga – Moskwa – Warszawa – Berlin1712 kmP, 12Lech Piasecki  Polska
1986Kijów – Warszawa – Berlin – Praga2138 kmP, 15Olaf Ludwig  Niemcy Wschodnie
1987Berlin – Praga – Warszawa1987 kmP, 14Uwe Ampler  Niemcy Wschodnie
1988Bratysława – Katowice – Berlin2013 kmP, 13Uwe Ampler  Niemcy Wschodnie
1989Warszawa – Berlin – Praga1927 km12Uwe Ampler  Niemcy Wschodnie
1990Berlin – Slušovice – Bielsko-Biała1595 kmP, 11Ján Svorada  Czechosłowacja
1991Praga – Warszawa1261 kmP, 9Wiktor Rżaksinski  Związek Radziecki
1992Berlin – Karpacz – Mladá Boleslav1348 kmP, 9Steffen Wesemann  Niemcy
1993Tabor – Nový Bor1342 kmP, 9Jaroslav Bílek  Czechy
1994Tábor – Trutnov1354 kmP, 9Jens Voigt  Niemcy
1995Czeskie Budziejowice – Oberwiesenthal – Brno1379 kmP, 10Pavel Padrnos  Czechy
1996Brno – Żywiec – Lipsk1703 kmP, 10Steffen Wesemann  Niemcy
1997Poczdam – Żywiec – Brno1629 kmP, 10Steffen Wesemann  Niemcy
1998Poznań – Karlowe Wary – Erfurt1591 km10Uwe Ampler  Niemcy
1999Znojmo – Polkowice – Magdeburg1613 km10Steffen Wesemann  Niemcy
2000Hanower – Kudowa-Zdrój – Praga1608 km10Piotr Wadecki  Polska
2001Łódź – Pilzno – Poczdam1611 km10Jakob Piil  Dania
2002České Budějovice – Chemnitz – Warszawa1470 km10Ondřej Sosenka  Czechy
2003Ołomuniec – Wałbrzych – Erfurt1552 km9Steffen Wesemann  Niemcy
2004Bruksela – Wrocław – Praga1580 km9Michele Scarponi  Włochy
2005wyścig nie odbył się
2006Linz – Karlowe Wary – Hanower1297 km8Giampaolo Cheula  Włochy
Legenda
  • P = Prolog
  • E = Epilog

Zwycięzcy drużynowi

Rekordziści Wyścigu Pokoju (1948-2006)

uwaga: wszystkie dane zaczerpnięto z niemieckiego portalu poświęconego temu wyścigowi[3]

Najwięcej zwycięstw w klasyfikacji generalnej (indywidualnie)

Najwięcej zwycięstw w klasyfikacji generalnej (drużynowo)

Najwięcej zwycięstw etapowych (indywidualnie)

Najwięcej zwycięstw etapowych (w jednej edycji)

Najwięcej kolejnych zwycięstw etapowych (w jednej edycji)

Najwięcej etapów w koszulce lidera klasyfikacji indywidualnej

Najwięcej etapów w koszulce lidera klasyfikacji sprinterskiej

Najwięcej etapów w koszulce lidera klasyfikacji górskiej

Najwięcej etapów w koszulkach liderów klasyfikacji drużynowej (1951-1989)

Przypisy

  1. ↑ Łukasz Karolewski, Propagandowe techniki ukrywania katastrofy w Czarnobylu przez władze polskie, „Dzieje Najnowsze, rocznik 43, tom II”, 2011 [dostęp 2019-01-07] (pol.).
  2. ↑ Krzysztof Błażejewski. Nasze etapy wyścigu pokoju. „Express Bydgoski”, 2018-05-07. 
  3. ↑ Statistiken zur Friedensfahrt (Statystyki Wyścigu Pokoju) (niem.). [dostęp 2009-11-03].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of SFR Yugoslavia.svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Bulgaria (1948-1967).svg
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 4.0
National Flag of the People's Republic of Bulgaria (1948-1967). Tha flag has got the coat-of-arms from 1948
Flag of Bulgaria (1948–1967).svg
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 4.0
National Flag of the People's Republic of Bulgaria (1948-1967). Tha flag has got the coat-of-arms from 1948
Bundesarchiv Bild 183-30053-0004, Plakat, VIII. Internationalen Radfernfahrt für den Frieden 1955.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-30053-0004 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Plakat, VIII. Internationalen Radfernfahrt für den Frieden 1955 Zentralbild CAF-V 21.4.1955 - Vor der Internationalen Friedensfahrt (Polen) - Für die Teilnehmer der VIII. Internationalen Radfernfahrt für den Frieden Prag-Berlin-Warschau werden von den Studenten im 5. Studienjahr an der Staatlichen Kunsthochschule in Sopot Halstücher entworfen. W. Gorka entwarf ein Plakat für die Friedensfahrt. UBz: Das Plakat der VIII. Internationalen Radfernfahrt für den Frieden Prag-Berlin-Warschau vom 2. - 17.5.1955, ein Entwurf von W. Gorka.
Wroclaw Wyscig Pokoju.jpg
Dekoracja pl. PKWN (Legionów) we Wrocławiu z okazji Wyścigu Pokoju.
Friedensfahrt 2006.jpg
Autor: Fotograf: Harald Weber; User Hawedi on de.wikipedia, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ehrenstart der 6. Etappe der 58. Friedensfahrt am 18. Mai 2006 in Dippoldiswalde.
Bundesarchiv Bild 183-00209-0033, Friedensfahrt, Karte, Streckenführung.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-00209-0033 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Friedensfahrt, Karte, Streckenführung ADN-ZB 9.2.77 Berlin: Die Streckenführung der 30.Internationalen Friedensfahrt Warschau-Berlin-Prag vom 8.-21.Mai 1977. Das Jubiläumsrennen führt in 13 Etappen über insgesamt 1704 Kilometer. Es wird am 7.Mai 1977 auf dem Altmarkt in Warschau feierlich eröffnet. Die Reise von Poznan nach Szozecin legen die Friedendsfahrer per Flugzeug zurück.
Bundesarchiv Bild 183-82750-0039, Friedensfahrt, Szczecin, Zuschauer.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-82750-0039 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Friedensfahrt, Szczecin, Zuschauer Zentralbild Wendorf 8.5.1961 XIV. Internationale Friedensfahrt Warschau-Berlin-Prag 1961. 6. Etappe von Szczecin nach Rostock am 8.5.1961. UBz: Erstmalig in der Geschichte der Friedensfahrt konnten die Einwohner Szczecins den Friedensfahrern zujubeln. Tritz strömenden Regens säumten sie in den frühen Morgenstunden des 8.5.1961 die Straßen der Stadt und warteten mit Spannung auf den Startschuß der 6. Etappe.