Wyścig Pokoju 1986
| |||
Radziecki znaczek pocztowy | |||
Data | |||
---|---|---|---|
Etapów | 15 + prolog | ||
Dystans | 2138 km | ||
Czas zwycięzcy | 50h 51’12’’ (41,330 km/h) | ||
Zgłoszenia | 64 kolarzy | ||
Ukończyło wyścig | 58 kolarzy | ||
Podium | |||
Pierwsze miejsce | |||
Drugie miejsce | |||
Trzecie miejsce | |||
Pozostałe klasyfikacje | |||
Górska | |||
Punktowa | |||
Najaktywniejszych | |||
Najwszechstronniejszych | |||
Drużynowa |
XXXIX Wyścig Pokoju odbył się na trasie Kijów – Warszawa – Berlin – Praga w dniach 6–22 maja 1986. Do 15-etapowego wyścigu (plus prolog), którego trasa wynosiła 2138 km, wystartowało 64 zawodników z 10 drużyn.
Lista startowa[1]
POLSKA | FINLANDIA[2] | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
11 | Zdzisław Wrona | 14 | Leszek Stępniewski | 141 | Matti Pietilä | 143 | Jouni Hakala |
12 | Zenon Jaskuła | 15 | Paweł Bartkowiak | 142 | Jouni Karhunen | 144 | Markku Salmijärvi |
13 | Marek Szerszyński | 16 | Sławomir Krawczyk | ||||
CZECHOSŁOWACJA | WĘGRY | ||||||
21 | Radovan Fort | 24 | Anton Novosad | 151 | Gyula Pommer | 154 | János Csikós |
22 | Milan Jurčo | 25 | Jozef Regec | 152 | György Zámbori | 155 | József Hirth |
23 | Roman Kreuziger | 26 | Jiří Škoda | 153 | Péter Jávor | 156 | Sándor Végvári |
NIEMIECKA REPUBLIKA DEMOKRATYCZNA | FRANCJA | ||||||
61 | Uwe Ampler | 64 | Olaf Ludwig | 161 | Eric Chanton | 164 | Bernard Jousselin |
62 | Thomas Barth | 65 | Uwe Raab | 162 | Patrick Hossotte | 165 | Richard Vivien |
63 | Mario Kummer | 66 | Dan Radtke | 163 | Jean-Luc Garnier | 166 | Jean-François Laffillé |
ZSRR | KUBA | ||||||
71 | Wiktor Klimow | 74 | Wasilij Żdanow | 171 | Juan Pérez Pérez | 174 | Francisco Martínez Ortega |
72 | Władimir Pulnikow | 75 | Asiat Saitow | 172 | Oriol Alonso González | 175 | Ricardo Salazar Gómez |
73 | Siergiej Usłamin | 76 | Iwan Romanow | 173 | Israel Torres Díaz | 176 | Tomás Prado Sánchez |
MONGOLIA | SYRIA | ||||||
111 | Daszdżamcyn Mönchbat[3] | 114 | Agwannamdżilyn Gansüch | 191 | Ibrahim Safrani | 194 | Abdelnaser Hnedi |
112 | Szamirangijn Öldzij-Orszich | 115 | Cedendambyn Ganbold | 192 | Dżamal Machrus | 195 | Hassan Dergachly |
113 | Dardżaagijn Ench-Od | 116 | Batsuchijn Chajanchjarwaa | 193 | Hassan Nadżar | 196 | Haled Kokach |
BUŁGARIA | |||||||
121 | Walentin Żiwkow | 124 | Petar Petrow | ||||
122 | Christo Zajkow | 125 | Jordan Penczew | ||||
123 | Bojko Angełow | 126 | Nenczo Stajkow |
Wyniki
Prolog, (6 maja 1986), Kijów (7 km), jazda indywidualna na czas
I etap, (7 maja 1986), ulicami Kijowa (138 km)
II etap, (8 maja 1986), Kijów (48 km), jazda drużynowa na czas
L.p. | Drużyna | Czas/strata |
---|---|---|
1. | ZSRR | 53,56 |
2. | Niemiecka Republika Demokratyczna | +1,23 |
3. | Polska | +1,51 |
4. | Czechosłowacja | +2,55 |
5. | Bułgaria | +3,44 |
6. | Francja | +6,54 |
III etap, (9 maja 1986), ulicami Kijowa (152 km)
IV etap, (10 maja 1986), ulicami Warszawy (65 km)
V etap, (11 maja 1986), Kutno - Poznań (196 km)
VI etap, (12 maja 1986), Poznań - Gorzów Wielkopolski (174 km)
VII etap, (13 maja 1986), Gorzów Wielkopolski - Szczecin (148 km)
VIII etap, (14 maja 1986), Szczecin - Berlin (205 km)
IX etap, (15 maja 1986), Berlin - Halle (200 km)
X etap, (17 maja 1986), Halle (35 km), jazda indywidualna na czas
XI etap, (18 maja 1986), Halle/Saale - Karl-Marx-Stadt (176 km)
XII etap, (19 maja 1986), Karl-Marx-Stadt - Karlowe Wary (130 km)
XIII etap, (20 maja 1986), Karlowe Wary - Pilzno (152 km)
XIV etap, (21 maja 1986), Pilzno - Mladá Boleslav (181 km)
XIII etap, (22 maja 1986), Mladá Boleslav - Praga (131 km)
Klasyfikacja indywidualna
Koszulka żółta
Klasyfikacja drużynowa
Koszulka błękitna. Na wynik składa się rzeczywista suma czasów - bez bonifikat - trzech pierwszych zawodników drużyny na każdym etapie oraz prologu.
Klasyfikacje dodatkowe
Górska
Koszulka zielona. O kolejności decyduje suma punktów zgromadzonych na górskich premiach pierwszej i drugiej kategorii.
Najaktywniejszych
Koszulka fioletowa. O kolejności decyduje suma punktów zgromadzonych na lotnych i górskich premiach.
L.p. | Zawodnik | Punkty |
---|---|---|
1. | Olaf Ludwig | 41 |
2. | Zdzisław Wrona | 35 |
3. | Uwe Raab | 24 |
4. | Milan Jurčo | 23 |
5. | Sławomir Krawczyk | 20 |
6. | Iwan Romanow | 18 |
7. | Anton Novosad | 13 |
8. | Wasilij Żdanow | 12 |
9. | Jozef Regec | 11 |
10. | Asiat Saitow | 11 |
Najwszechstronniejszych
Koszulka różowa. O kolejności decyduje suma punktów zgromadzonych na metach etapów oraz na lotnych i górskich premiach.
L.p. | Zawodnik | Punkty |
---|---|---|
1. | Olaf Ludwig | 155 |
2. | Uwe Raab | 96 |
3. | Zdzisław Wrona | 95 |
4. | Anton Novosad | 73 |
5. | Asiat Saitow | 72 |
6. | Petar Petrow | 72 |
7. | Uwe Ampler | 66 |
8. | Iwan Romanow | 61 |
9. | Sławomir Krawczyk | 58 |
10. | Władimir Pulnikow | 48 |
Punktowa
Koszulka biała. O kolejności decyduje suma punktów zgromadzonych na metach etapów i prologu.
Przypisy
- ↑ Ze względu na katastrofę elektrowni jądrowej w Czarnobylu reprezentacje Rumunii oraz krajów zachodnich (oprócz Finlandii i Francji) wycofały się ze startu w wyścigu.
- ↑ Drużyna Finlandii została dopuszczona do udziału w wyścigu już po prologu.
- ↑ Transkrypcja imion i nazwisk mongolskich na podstawie: Rogala, J., Podręcznik do nauki współczesnego języka mongolskiego, Wydawnictwo Dialog, Warszawa 2015, s. 38.
Bibliografia
- Bogdan Tuszyński: Wyścig Pokoju 1948-1988, Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa 1989, s. 506-523.
- Jan Rogala: Podręcznik do nauki współczesnego języka mongolskiego, Wydawnictwo Dialog, Warszawa 2015, s. 38.
Linki zewnętrzne
- Serwis poświęcony Wyścigowi Pokoju (niem.)
- Memoire du cyclisme (fr.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Cycling (road). This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Bulgaria (1971-1990). Flag of Bulgaria with Bulgarian coat from 1971.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Finlandii
Flag of People's Republic of Mongolia 1945-1992
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1986-0511-014 / CC-BY-SA 3.0
Почтовая марка СССР. 1986. XXXIX велогонка мира