Wyścigowe Samochodowe Mistrzostwa Polski 1975

Sezon 1975 był dziewiętnastym sezonem Wyścigowych Samochodowych Mistrzostw Polski^[1].

Sezon liczył cztery eliminacje, rozgrywane w Poznaniu, Toruniu, Szczecinie i Ornecie. Punkty przyznawano według klucza 50-46-43-41-40-39-38-37-36-35 etc.^[2].

Kategorie

Samochody były podzielone na następujące kategorie:

• Grupa I – seryjne samochody turystyczne, których produkcja w ciągu 12 miesięcy przekraczała pięć tysięcy egzemplarzy. Modyfikowanie tych samochodów pod kątem poprawy osiągów było niemal całkowicie zabronione. Ponadto w przypadku, jeżeli pojemność silnika przekraczała 700 cm³, to samochód musiał być przynajmniej czteromiejscowy;
• Grupa II – specjalne samochody turystyczne, których produkcja w ciągu 12 miesięcy przekraczała tysiąc egzemplarzy. Dozwolony był duży zakres przeróbek pod kątem poprawy osiągów. Ponadto w przypadku, jeżeli pojemność silnika przekraczała 700 cm³, to samochód musiał być przynajmniej czteromiejscowy;
• Grupa III – seryjne samochody GT, których produkcja w ciągu 12 miesięcy przekraczała tysiąc egzemplarzy. Modyfikowanie tych samochodów pod kątem poprawy osiągów było niemal całkowicie zabronione. Samochód musiał być przynajmniej dwumiejscowy;
• Grupa IV – specjalne samochody GT, których produkcja w ciągu 12 miesięcy przekraczała pięćset egzemplarzy. Dozwolony był duży zakres przeróbek pod kątem poprawy osiągów;
• Grupa V – prototypy sportowe oraz samochodowy sportowe grup II i IV z modyfikacjami przekraczającymi granice określone przepisami tych grup;
• Grupa VII – dwumiejscowe samochody wyścigowe;
• Grupa VIII – samochody wyścigowe formuły międzynarodowych (1, 2, 3);
• Grupa IX – samochody wyścigowe formuły wolnej oraz Formuły Polonia.

Samochody były dodatkowo podzielone na następujące klasy:

• Klasa 10 – gr. I, wyłącznie samochody Polski Fiat 126p;
• Klasa 11 – gr. I, poj. do 850 cm³;
• Klasa 12 – gr. I, wyłącznie samochody Polski Fiat 125p o poj. 1300 cm³;
• Klasa 13 – gr. I, wyłącznie samochody Polski Fiat 125p o poj. 1500 cm³;
• Klasa 14 – gr. I, poj. pow. 1600 cm³;
• Klasa 21 – gr. II, poj. do 850 cm³;
• Klasa 22 – gr. II, poj. do 1300 cm³;
• Klasa 23 – gr. II, poj. do 1600 cm³;
• Klasa 35 – gr. II, III, IV i V bez ograniczenia pojemności;
• Klasa 50 – krajowe samochody gr. V
• Klasa C-IX – Formuła Polonia (napędzane silnikami Polskiego Fiata 125p 1,3).

Ponadto rozgrywano wszechklasy, czyli handicapowe wyścigi samochodów klas 10–50. Rozgrywano także zawodu o Puchar „Motoru”, w którym klasyfikowani byli zawodnicy startujący samochodami turystycznymi polskiej produkcji w wyścigach wszechklas^[2].

Zwycięzcy

Data	Tor	Klasa	Zwycięzca (kierowcy)	Samochód	Zwycięzca (zespoły)
20 kwietnia	Poznań[3]	wszechklasy	Adam Smorawiński	Porsche Carrera RS	KM Winogrady - Poznań
		C-IX	Otto Bartkowiak	Rak Promot	Automobilklub Świętokrzyski
22 czerwca	Szczecin[4]	wszechklasy	Adam Smorawiński	Porsche Carrera RS	KM Winogrady - Poznań
		C-IX	Ulli Melkus[a]
6–7 września	Toruń[5]	wszechklasy	Jerzy Landsberg	Renault 5 TS	Automobilklub Warszawski
		C-IX	Józef Kiełbania	Rak Promot	Automobilklub Świętokrzyski
21 września	Orneta[6]	wszechklasy	Jerzy Landsberg	Renault 5 TS	Automobilklub Warszawski
		C-IX	Stefan Jagielski	Rak Promot	Automobilklub Warszawski

Mistrzowie

Uwagi

Przypisy