Wyżnia Basztowa Przełęcz

Wyżnia Basztowa Przełęcz
Ilustracja
Wyżnia Basztowa Przełęcz, widok z Dolinki Szataniej
Państwo Słowacja
Wysokość2293 m n.p.m.
PasmoTatry, Karpaty
Sąsiednie szczytyMała Capia Turnia, Zadnia Baszta
Data zdobycia23 sierpnia 1905 r.
Pierwsze wejścieZ. Klemensiewicz, J. Maślanka
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się punkt z opisem „Wyżnia Basztowa Przełęcz”
Ziemia49°10′05,6″N 20°02′57,9″E/49,168222 20,049417

Wyżnia Basztowa Przełęcz (słow. Vyšné Baštové sedlo, niem. Gemsenseescharte, węg. Zerge-tavi-csorba) – wybitna przełęcz w Grani Baszt w słowackich Tatrach Wysokich[1]. Znajduje się na wysokości 2293 m[2] między północnym wierzchołkiem Zadniej Baszty (2354 m) a Capim Rogiem (2306 m) – turnią w masywie Małej Capiej Turni. Po stronie wschodniej (Dolinka Szatania) pod przełęczą znajduje się system zacięć, który około 80 m niżej łączy się z urwistą rynną opadającą z Capiego Karbu. Od miejsca ich połączenia opada głęboko wcięty i częściowo przewieszony komin. Końcowy odcinek komina przekształca się w piarżysty żleb z niewielkimi progami. Ma on wylot na wysokości około 1915 m, czyli prawie 400 m poniżej przełęczy. Od strony zachodniej, z Doliny Młynickiej, z przełęczy do Koziego Kotła w Dolinie Młynickiej opada względnie łatwy do przejścia żleb o deniwelacji około 100 m[3].

Taternictwo

Przejście granią od Zadniej Baszty na Małą Capią Turnię nie nastręcza taternikom większych trudności, natomiast przejście dzikim wschodnim kominem pod przełęcz było kiedyś uważane za spory sukces taternicki. W latach 1929-1930 drogę tę przeszli polscy taternicy Stanisław Motyka i Jan Sawicki[4].

Pierwsze wejścia
Drogi wspinaczkowe
  1. Południowo-wschodnią granią z Basztowej Przełęczy Wyżniej; 0+ w skali tatrzańskiej, czas przejścia na Wielką Capią Turnię 30 min
  2. Wschodnim kominem; V, 4 godz.
  3. Zachodnim żlebem, z Młynickiego Kotła; II, 45 min[3].
Wyżnia Basztowa Przełęcz po lewej stronie Małej Capiej Turni
Widok z Doliny Młynickiej

Przypisy

  1. Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska. Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ​ISBN 83-7104-009-1
  2. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
  3. a b Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ​ISBN 978-83-7104-041-2
  4. Jan Alfred Szczepański. Tatry lat dawnych: Odkrycie i zdobycie Tatr. „Wołanie”. 27 (31), listopad 2002. Kraków. [dostęp 2014-08-11]. 
  5. Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część V. Cubrynka – Skrajna Baszta. Warszawa: Sport i Turystyka, 1954

Media użyte na tej stronie

Grań Baszt a10.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grań Baszt (Tatry Wysokie)
Mountain pass 12x12 ne.svg
oriented mountain pass symbol : n ne e se
Capie Turnie a1.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Capie Turni, Basztowa Przełęcz i Hlińska Turnia
Zadnia Baszta Diablovina T32.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok z Doliny Młynickiej