Wyżnia Magura
Od lewej: Raczkowa Czuba, Wyżnia Magura, Pośrednia Magura | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość | 2095 m n.p.m. |
49°11′10″N 19°47′46″E/49,186111 19,796111 |
Wyżnia Magura (słow. Vyšná Magura) – szczyt o wysokości 2095 m n.p.m. w słowackich Tatrach Zachodnich w grani Otargańców oddzielających Dolinę Raczkową od Doliny Jamnickiej. Znajduje się w tej grani pomiędzy Pośrednią Magurą (2050 m), od której oddziela go Rysia Przełęcz, a Raczkową Czubą (2194 m), najwyższym szczytem tej grani. Pomiędzy Raczkową Czubą a Wyżnią Magurą znajduje się Jakubińska Przełęcz (2069 m). W zachodnim kierunku (w stronę Doliny Jamnickiej) od Wyżniej Magury odchodzi krótka grzęda, poniżej której spływa potok u podnóży Wyżniej Magury tworzący wodospad zwany Jamnicką Siklawą[1].
Wyżnia Magura zbudowana jest z granodiorytów rohackich, jej wierzchołek jest skalisto-trawiasty, zbocza strome i przeważnie gołe, zawalone złomami szarożółtych głazów[2]. Słowo magura występuje w języku rumuńskim i słowackim i oznacza górę, szczyt, wzgórze, ale czasami także polanę, las, osiedle. Rozpowszechnione zostało w nazewnictwie Karpat przez pasterski lud Wołochów. Istnieje więcej gór posiadających nazwę Magura[3].
Z Wyżniej Magury i całej grani Otargańców szczególnie dobre widoki na Barańce, Smrek, Rohacze, Starorobociański Wierch i grań Bystrej. Szlak prowadzący granią Otargańców nie sprawia trudności technicznych, jest jednak dość wyczerpujący ze względu na liczne podejścia (suma wzniesień 1440 m)[1][2].
Szlaki turystyczne
- – niebieski szlak z autokempingu „Raczkowa” dnem Doliny Wąskiej na Niżnią Łąkę, potem zielony biegnący granią Otargańców[4]:
- Czas przejścia z autokempingu na Niżnią Łąkę: 30 min w obie strony
- Czas przejścia z Niżniej Łąki na Jarząbczy Wierch: 4:10 h, ↓ 3:15 h.
Przypisy
- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ a b Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7.
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Tatry mapa 2.png: ToSter 2 września 2008
- Poland location map white.svg:
- Poland location map.svg: NordNordWest
- derivative work: Mareklug
Mapa Tatr
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
- Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
- Geographic limits of the map:
- N: 50.0° N
- S: 44.25° N
- W: 16.0° E
- E: 27.5° E
- GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
- GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- Relief: SRTM30plus.
- Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Stripe-marked trail on the trail in the Czech Republic - blue.
Stripe-marked trail on the trail in the Czech Republic - green.
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Otargańce (Tatry Zachodnie). Od lewej: Niżnia Magura, Pośrednia Magura, Wyżnia Magura
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Otargańce (Tatry Zachodnie). Od lewej: Raczkowa Czuba, Wyżnia Magura, Pośrednia Magura, Niżnia Magura