Wyżnica (Ukraina)

Wyżnica

Вижниця

Herb Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	czerniowiecki
Rejon	wyżnicki
Powierzchnia	9 km²
Wysokość	356 m n.p.m.
Populacja (2019) • liczba ludności	3976[1]
Nr kierunkowy	+380 3730
Kod pocztowy	59200
Położenie na mapie obwodu czerniowieckiego Wyżnica
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Wyżnica
48°14′43″N 25°10′56″E/48,245278 25,182222
Strona internetowa
Portal Ukraina

Wyżnica (ukr. Ви́жниця, trb. Wyżnycia) – miasto na Ukrainie, w obwodzie czerniowieckim, nad rzeką Czeremosz, siedziba władz rejonu wyżnickiego.

Znajduje się tu stacja kolejowa Wyżnica, położona na linii Zawale – Wyżnica^[2].

Historia

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1158, od 1855 siedziba powiatu.

Od 1918 do 1939 r. rumuńska miejscowość przy granicy z Polską na wysokości Kut.

Od 1940 r. wraz z całą Besarabią i częścią Bukowiny pod okupacją radziecką, status miasta od 1940^[2]. Od 1941 r. do 1944 ponownie w granicach Rumunii.

W 1968 liczyła 4,6 tys. mieszkańców^[2], w 1989 – 5708 mieszkańców^[3], a w 2013 – 4207 mieszkańców^[4].

Osoby związane z Wyżnicą

• Filip Kochański (ur. 1875 w Wyżnicy) – polski oficer,
• Eustachy Chmielewski (ur. 1900 w Wyżnicy) – polski architekt,
• Otto Preminger (ur. 1905 w Wyżnicy) – hollywoodzki reżyser^[5],
• Gerard Ciołek (ur. 1909 w Wyżnicy) – polski historyk sztuki ogrodowej i planista ogrodów.
• Nazarij Jaremczuk (ur. 1951 w Wyżnicy) – ukraiński śpiewak estradowy (tenor).

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Wyżnica na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
• Wyżnica, miasto powiatowe, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 165 .
• Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona