Wyżnie
Wyżnie lub Wyżnie Małołąckie – pochyła rówień w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich[1]. Dawniej był to cyrk lodowcowy, który z czasem został zapełniony przez osady denudacyjne zniesione z gór przez wodę. Znajduje się na wysokości 1230–1270 m n.p.m., u podnóży Małego Giewontu, powyżej Wielkiej Polany Małołąckiej. Dawniej całkowicie trawiasta rówień była wypasana, wchodziła w skład Hali Mała Łąka, po zaprzestaniu wypasu stopniowo zarasta świerkowym lasem[2]. Na zachodnim zboczu znajdują się Piargi pod Zagonem, do których spod Zagonnej Przełęczy opada szeroki żleb (a raczej zachód) zwany Zagonem[1]. Z Małego Giewontu do Wyżniego uchodzą dwa żleby: Żleb z Progiem i Żleb Śpiących Rycerzy, a do górnej części Wyżniego Głazisty Żleb[3]. Powyżej Wyżniego w dnie doliny, wzdłuż szlaku turystycznego, znajdują się duże bloki skał wapiennych, tzw. Kolebiska („skamieniałe szałasy”)[2].
Ciekawa flora. M.in. stwierdzono tutaj występowanie przymiotna alpejskiego – bardzo rzadkiej rośliny, w Polsce występującej tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach[4].
Szlaki turystyczne
– żółty przez całą długość doliny z Gronika przez Wielką Polanę Małołącką, Wyżnie i Kondracką Przełęcz na Kopę Kondracką. Czas przejścia z Polany Małołąckiej na Kopę Kondracką: 2:35 h, ↓ 1:50 h
Przypisy
- ↑ a b Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ a b Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Władysław Cywiński: Giewont. Przewodnik szczegółowy, tom 1. Poronin: Wyd. Górskie, 1994. ISBN 83-7104-002-3.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
Media użyte na tej stronie
Żółty szlak turystyczny.
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dolina Małej Łąki, Grzybowiec i Łysanki. Widok z Czerwonego Grzbietu