Wyżnie Baranie Wrótka

Wyżnie Baranie Wrótka
Ilustracja
Wyżnie Baranie Wrótka wśród podpisanych obiektów
Państwo Słowacja
PasmoKarpaty, Tatry
Sąsiednie szczytyBarani Kopiniaczek, Niżni Barani Zwornik
Data zdobycia27 sierpnia 1907 r.
Pierwsze wejścieZ. Klemensiewicz, R. Kordys
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wyżnie Baranie Wrótka”
Ziemia49°12′11,2″N 20°11′34,6″E/49,203111 20,192944

Wyżnie Baranie Wrótka (słow. Vyšné baranie vrátka[1]) – przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w ich grani głównej. Znajduje się w długiej północno-zachodniej grani Baranich Rogów i oddziela od siebie Baraniego Kopiniaczka na południowym zachodzie i Niżni Barani Zwornik na północnym wschodzie[2].

Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Północne stoki opadają z niej do Śnieżnego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej, południowe natomiast zbiegają do Baranich Pól w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich[3]. Możliwe drogi dla taterników prowadzą na Wyżnie Baranie Wrótka od północnego wschodu z Wyżniej Baraniej Szczerbiny w sąsiedniej Baraniej Grani oraz od południa przez Baranie Pola i dalej stromą rynną[2].

Pierwsze wejścia (przy przejściu granią):

Przypisy

  1. ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 405. ISBN 83-01-13184-5.
  2. ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 6–7.
  3. ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.

Media użyte na tej stronie