Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR
| KC PZPR | |
 | |
 | |
| Data założenia | 1957 |
|---|---|
| Data likwidacji | 1984 |
| Typ | państwowa uczelnia niepubliczna, uczelnia partyjna PZPR |
| Państwo | |
| Adres | Warszawa |
| Rektor | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°12′49,176″N 21°01′25,475″E/52,213660 21,023743 | |
Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR – istniejąca w latach 1957–1984 uczelnia Komitetu Centralnego PZPR o statusie akademickim, z prawem do nadawania stopni doktora i doktora habilitowanego.
Historia
Jej twórcą był Adam Schaff. Była szkołą wyższą, w której kształcono przyszłe kadry partyjne i pracowników naukowych w duchu założeń marksizmu i w oparciu o sprawdzone wzory radzieckie.
Składała się z dwóch wydziałów. W skład Wydziału Historyczno-Socjologicznego weszły dwie katedry historyczne:
- Katedra Historii Polski (następnie Historii Polski i Polskiego Ruchu Robotniczego), kierownik – Stanisław Arnold, od 1967 Marian Żychowski.
- Katedra Historii Powszechnej (następnie Historii Powszechnej i Stosunków Międzynarodowych), kierownik – Karol Lapter.
Program uczelni był nastawiony na szkolenie pracowników politycznych aparatu partyjnego i państwowego. Uczelnia prowadziła też Podyplomowe Studium Służby Zagranicznej. W maju 1968 Sekretariat KC PZPR podjął decyzję o likwidacji uczelni. Decyzja ta oznaczała zmianę systemu kształcenia kadr partyjnych i rezygnację z prowadzenia przez PZPR wyższej szkoły przeznaczonej dla kadr partyjnych i administracji. W latach 1968–1971 w miejsce WSNS działała Centralna Szkoła Partyjna przy KC PZPR[1]. W 1971 w miejsce zlikwidowanych Centralnej Szkoły Partyjnej i Zakładu Historii Partii przy KC PZPR powołano ponownie Wyższą Szkołę Nauk Społecznych przy KC PZPR. Została ona w 1984 przekształcona w Akademię Nauk Społecznych PZPR[2].
Rektorzy[3]
gen. bryg. doc. dr hab. Norbert Michta, rektor WSNS przy KC PZPR w latach 1981-1984
- 10 kwietnia 1957 – 30 września 1968: Maksymilian Pohorille (szkoła została zlikwidowana 8 września)
- 16 marca 1971 – 30 września 1981: Władysław Zastawny
- 21 maja 1981 – 25 maja 1984: Norbert Michta
Wykładowcy
Znani absolwenci
- Kazimierz Barcikowski
- Józef Barecki
- Stanisław Bejger
- Jan Bijak
- Ryszard Frelek
- Zdzisław Góralczyk
- Stanisław Kania
- Barbara Koziej-Żukowa
- Jerzy Łukaszewicz
- Jerzy Majka
- Norbert Michta
- Leszek Miller
- Józef Ozga-Michalski
- Teodor Palimąka
- Jan Pietrzak
- Marian Renke
- Kazimierz Rokoszewski
- Mieczysław Róg-Świostek
- Piotr Stefański
- Józef Tejchma
- Stanisław Trepczyński
- Emil Wojtaszek
- Andrzej Żabiński
Osoby, którym nadano stopień doktora
- Antoni Jarosz
- Roman Malinowski
- Longin Pastusiak
- Dionizy Tanalski
- Janusz Zemke
Osoby którym nadano stopień doktora habilitowanego
- Andrzej Andrusiewicz
- Tadeusz Iwiński
- Antoni Jarosz
- Dionizy Tanalski
- Danuta Waniek
Siedziba
Od 1959 Szkoła mieściła się w obecnym gmachu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Bibliografia
- Podstawowe przepisy dotyczące Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR (wydane w okresie od dnia 18.VI.1957 r. do dnia 26.IX.1960 r.), Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR Warszawa 1961.
- Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański: Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR, 1948–1990, Instytut Studiów Politycznych PAN Warszawa 2000, s. 166, ISBN 83-88490-03-6
- Jan Sobczak: Warszawski epizod w życiu profesora Antoniego Czubińskiego. Z kart dziennika 1971-1974, Wydawnictwo Poznańskie Poznań 2005
- Tadeusz Rutkowski: Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 545–548, ISBN 978-83-235-0318-7
- Ryszard Gradowski: Szkolnictwo partyjne w Polsce Ludowej, „Zeszyty Naukowe WSNS” 7 (1982), nr 3/4, s. 100–127
Przypisy
- ↑ Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 545–548, ISBN 978-83-235-0318-7
- ↑ Szerzej o zmianach pisze Jan Sobczak, Warszawski epizod w życiu profesora Antoniego Czubińskiego. Z kart dziennika 1971–1974, Poznań 2005
- ↑ Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański, Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR 1948–1990, red. Krzysztof Persak, Warszawa 2000, s. 144.
Linki zewnętrzne
- Alma Mater.... lodz.naszemiasto.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)].
Zobacz też
- Centralna Szkoła Partyjna PZPR
- Szkoła Partyjna przy KC PZPR
- Centralna Szkoła Partyjna przy KC PZPR 1968–1971
- Instytut Nauk Społecznych przy KC PZPR
- Instytut Kształcenia Kadr Naukowych
- Akademia Nauk Społecznych
Kontrola autorytatywna (instytucja akademicka):
Media użyte na tej stronie
Warszawa outline with districts v4.svg
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
Poland adm location map.svg
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Norbert Michta.jpg
gen. bryg. dr hab. Norbert Michta (1923-2016)
gen. bryg. dr hab. Norbert Michta (1923-2016)