Wyższa Szkoła Piechoty

Wyższa Szkoła Piechoty
Ilustracja
Historia
Państwo PRL
Sformowanie2 kwietnia 1948
Rozformowanie30 września 1954
Nazwa wyróżniającanie posiadała
Patronnie posiadała
Tradycje
Nadanie sztandaru16 września 1950
RodowódCentrum Wyszkolenia Piechoty
KontynuacjaKursy Doskonalenia Oficerów Piechoty
Dowódcy
Pierwszygen bryg. Ksawery Floryanowicz
Ostatnipłk Mieczysław Mazur
Działania zbrojne
nie uczestniczyła
Organizacja
DyslokacjaRembertów
Rodzaj sił zbrojnychWojska Lądowe
Rodzaj wojskPiechota
PodległośćDowódca Wojsk Lądowych
Główny Inspektor Wyszkolenia Bojowego WP
SkładEtat Nr 20/93, 20/164, 20/234, 20/306

Wyższa Szkoła Piechoty (WSPiech) – szkoła piechoty ludowego Wojska Polskiego.

Historia uczelni

2 kwietnia 1948 Minister Obrony Narodowej marszałek Polski Michał Żymierski wydał rozkaz organizacyjny Nr 061/Org., w którym nakazał dowódcy Wojsk Lądowych do 24 kwietnia 1948 przenieść Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie z etatu Nr 20/68 na etat Nr 20/93 z równoczesną zmianą nazwy na Wyższą Szkołę Piechoty o stanie osobowym 367 wojskowych stanu stałego i 161 pracowników kontraktowych oraz 474 oficerów-słuchaczy stanu zmiennego[1].

Zadaniem szkoły było przygotowanie oficerów do objęcia stanowisk od dowódcy kompanii do oficera sztabu dywizji. Obok zasadniczych kursów organizowano różne kursy dodatkowe dla dowódców pułków i dywizji, oficerów sztabów i kadry dydaktycznej szkół oficerskich.

Funkcję pododdziału manewrowego WSPiech spełniał 2 batalion 1 Praskiego Pułku Piechoty stacjonujący w Warszawie[2].

22 listopada 1949 Minister Obrony Narodowej marszałek Polski Konstanty Rokossowski wydał rozkaz organizacyjny Nr 0234/Org., w którym nakazał II wiceministrowi obrony narodowej, dowódcy Wojsk Lądowych generałowi broni Stanisławowi Popławskiemu przenieść do 25 grudnia 1949 WSPiech z etatu Nr 20/93 na etat Nr 20/164 o stanie osobowym 368 wojskowych stanu stałego i 43 pracowników kontraktowych oraz 434 oficerów-słuchaczy stanu zmiennego[3].

16 września 1950 wiceminister obrony narodowej generał broni Stanisław Popławski wręczył komendantowi szkoły generałowi brygady Ostapowi Stecy sztandar ufundowany przez społeczeństwo Pruszkowa[4].

7 lipca 1951 Minister Obrony Narodowej marszałek Polski Konstanty Rokossowski wydał rozkaz organizacyjny Nr 059/Org., w którym nakazał dowódcy Okręgu Wojskowego Nr I generałowi dywizji Janowi Rotkiewiczowi przenieść do 1 października 1951 WSPiech z etatu Nr 20/164 na etat Nr 20/234 o stanie osobowym 589 wojskowych stanu stałego i 269 pracowników kontraktowych oraz 660 oficerów-słuchaczy stanu zmiennego, w tym 100 oficerów z Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego oraz polecił sformować batalion szkolny według etatu Nr 20/235 o stanie 570 wojskowych[5].

W 1953 WSPiech została przeformowana na etat Nr 20/306. Liczba oficerów-słuchaczy została zmniejszona z 660 do 420. Został utworzony batalion obsługi w składzie: kompania ćwiczebna, kompania wartownicza, pluton łączności, pluton poligonowy, pluton gospodarczy, pluton funkcyjny i orkiestra[6].

20 sierpnia 1954 Minister Obrony Narodowej marszałek Polski Konstanty Rokossowski wydał rozkaz organizacyjny Nr 043/Org., w którym nakazał przenieść w terminie do 1 października 1954 WSPiech z etatu Nr 20/306 na etat Nr 20/335 Kursy Doskonalenia Oficerów Piechoty z jednoczesną dyslokacją do Mińska Mazowieckiego[7].

Struktura organizacyjna

Struktura organizacyjna Wyższej Szkoły Piechoty według etatu Nr 20/93 z 2 kwietnia 1948[8].

  • Komenda Wyższej Szkoły Piechoty
  • Sztab
  • Wydział Polityczno-Wychowawczy
    • orkiestra
    • świetlica
  • Wydział Nauk
    • Cykl Taktyki Piechoty i Służby Sztabów
    • Cykl Taktyki Specjalnej i Broni Technicznych
    • Cykl Wyszkolenia Strzeleckiego
    • Cykl Wyszkolenia Polityczno-Wychowawczego
    • Cykl Ogólnokształcący
  • Kurs dowódców pułków i oficerów sztabów pułków
    • dowództwo kursu
    • klasa dowódców pułków a. 20 oficerów-słuchaczy
    • siedem klas oficerów sztabów pułków a. 18 oficerów-słuchaczy
    • 12 asystentów wykładowców
  • Kurs dowódców batalionów
    • dowództwo kursu
    • pięć klas a. 20 oficerów-słuchaczy
  • Kurs dowódców kompanii
    • dowództwo kursu
    • dziewięć klas a. 24 oficerów słuchaczy
  • Kwatermistrzostwo
    • Izba Chorych
    • kompania transportowo-gospodarcza
  • kompania obsługi

Kadra i absolwenci Wyższej Szkoły Piechoty

Komendanci:

  • gen bryg. Ksawery Floryanowicz (IV - 24 VII 1948)
  • gen. bryg. Ostap Steca (24 VII 1948 - 23 X 1952)
  • gen. bryg. Ławrencjusz Świtelski (23 X 1952 - 24 VII 1954)
  • ppłk dypl. Antoni Aponowicz (cz.p.o. 25 VII - 1 IX 1954)
  • płk Mieczysław Mazur (2 - 30 IX 1954)

Zastępcy komendanta do spraw politycznych:

  • ppłk Józef Lebiedź (IV 1948 - III 1949)
  • mjr/ppłk Aleksander Knoll (III 1949 - IX 1954)

Zastępcy komendanta do spraw liniowych - dyrektorzy nauk:

  • ppłk/płk dypl. Ignacy Morżkowski

Kwatermistrzowie:

  • mjr Anatol Trusow
  • mjr Jan Wieżański

Wykładowcy:

Absolwenci:

Przypisy

  1. ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 70.
  2. ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 74.
  3. ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 75.
  4. ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 222.
  5. ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 77.
  6. ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 80-81.
  7. ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 81.
  8. ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 72-73.

Bibliografia

  • Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty w Rembertowie 1948-1954, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1984, ISBN 83-11-07102-0, OCLC 830236081.

Media użyte na tej stronie

LWP kurtki piechota.png
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Absolwentka WSOWZ.jpg
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
Absolwentka "Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych" we Wrocławiu.