Wyżyna Woźnicko-Wieluńska

Wyżyna Woźnicko-Wieluńska

Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Wyżyny Polskie
Podprowincja	Wyżyna Śląsko-Krakowska
Makroregion	Wyżyna Woźnicko-Wieluńska
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska województwo opolskie województwo śląskie województwo łódzkie

Typowy krajobraz Wyżyny Wieluńskiej, Kłobuck

Wyżyna Woźnicko-Wieluńska (341.2) – makroregion geograficzny położony w południowej Polsce. Stanowi północną część Wyżyny Śląsko-Krakowskiej. Nazwa nawiązuje do miast leżących na krańcach regionu – Woźniki i Wieluń.

Charakterystyka

Wyżyna Woźnicko-Wieluńska zajmuje powierzchnię 3740 km². Od północy graniczy z Niziną Południowowielkopolską, od wschodu z Wyżyną Małopolską i Wyżyną Krakowsko-Częstochowską, od południa z Wyżyną Śląską i od zachodu i południowego zachodu z Niziną Śląską.

Najwyżej wznosi się na południu, gdzie wysokość przekracza 350 m n.p.m. i opada ku północy do 220–300 m n.p.m. W jej rzeźbie zaznaczają się trzy pasma wzniesień – progi, odpowiadające wychodnia bardziej odpornych skał górnego triasu i jury. Zapadają one monoklinalnie ku północnemu wschodowi, kryjąc się pod pokrywa osadów trzeciorzędowych i czwartorzędowych. Subsekwentne obniżenie między progami wypełniają osady plejstoceńskie, głównie ze zlodowaceń środkowopolskich. Obszar znajduje się w dorzeczu Odry. Jest rozcinany przez doliny Warty i jej dopływów.

Podział na mezoregiony

Wyżyna Woźnicko-Wieluńska dzieli się na mezoregiony: Wyżyna Wieluńska, Obniżenie Liswarty, Próg Woźnicki, Próg Herbski, Obniżenie Górnej Warty i Obniżenie Krzepickie.

Miasta

Główne miasta: Częstochowa, Działoszyn, Kłobuck, Lubliniec, Myszków, Pajęczno, Praszka i Wieluń.