Wybacz i żegnaj

Wybacz i żegnaj
Здравствуй и прощай
Gatunekfilm obyczajowy
Rok produkcji1972
Data premiery11 czerwca 1973
Kraj produkcjiZSRR
Językrosyjski, ukraiński
Czas trwania95 min
ReżyseriaWitalij Mielnikow
ScenariuszWiktor Mierieżko
Główne roleLudmiła Zajcewa
Michaił Kononow
Oleg Jefriemow
MuzykaWładlen Czistjakow
ZdjęciaJurij Weksler
ScenografiaBella Maniewicz-Kapłan
KostiumyNatalia Landau
MontażZinaida Szejnieman
ProdukcjaZF nr 1
WytwórniaLenfilm
DystrybucjaLenfilm

Wybacz i żegnaj[a] (org. Здравствуй и прощай) – radziecki film obyczajowy z 1972 roku w reżyserii Witalija Mielnikowa.

O filmie

Film był czwartym, pełnometrażowym obrazem Mielnikowa i debiutem scenarzysty Wiktora Mierieżko oraz operatora Jurija Wekslera. Zdjęcia do filmu odbywały się w okolicach Rostowa nad Donem – rodzinnych stronach reżysera z udziałem miejscowych statystów. W ZSRR film miał ogromne powodzenie. Stał się początkiem kariery aktorskiej dla odtwórczyń dwóch głównych ról żeńskich: Ludmiły Zajcewej (Szura) i Natalii Gundariewej (Nadia). Chociaż dla krytyków był jako gatunek trudno definiowalny, zarówno w Polsce jak i w ZSRR był dla nich ciekawym studium życia wsi ukraińskiej końca lat 60. ZSRR[1][2].

Opis fabuły

ZSRR lat 60. XX w. Główna bohaterka filmu – Szura Jarmoluk, to energiczna i zdolna kobieta z inicjatywą, przerastająca swoje wiejskie otoczenie. Jest matką samotnie wychowującą troje dzieci. Przed laty jej mąż porzucił ją i wyjechał "do miasta" w poszukiwaniu "sensu życia". Ludmiła cieszy się dużym powodzeniem u miejscowych adoratorów, zwłaszcza u świeżo upieczonego komendanta miejscowego posterunku milicji – Burowa. Jest w stanie na poważnie potraktować jego starania i nawet myśli o ślubie. Nieoczekiwanie pojawia się jednak mąż Szury – Mitka, który grając rolę skruszonego ojca i męża nawet nie myśli o rozwodzie. Pod wpływem środowiska, męża i emocji jakie wynikają z zaistniałej sytuacji, ostatecznie kobieta odrzuca propozycję Burowa, który oferuje być dobrym mężem i ojcem. Nie będąc w stanie ułożyć sobie życia na nowo i nie chcąc powrócić do poprzedniego, zmuszona jest wybrać trzeci wariant – nic nie zmieniać. Mitka powraca do miasta, a Burow pozostaje dla niej po prostu komendantem lokalnego posterunku.

Obsada aktorska

  • Ludmiła Zajcewa – Szura Jarmoluk
  • Michaił Kononow – Mitka
  • Oleg Jefriemow – milicjant Burow
  • Natalja Gundariewa – bufetowa Nadia
  • Wiktor Pawłow – kierowca Waśka
  • Aleksandr Diemjanienko – przewodniczący kołchozu
  • Borisław Brondukow – Rakow
  • Tanja Doronina – Zina
  • Sasza Wiediernikow – Żeńka
  • Żanna Blinowa – Arisza, córka Szury
  • Konstantin Gubienko – Kanadyjczyk
  • Wiktoria Tomina – Kanadyjka
  • German Łupiekin – adorator Szury
  • Anatolij Stołbow – człowiek obsługujący wagę
  • Gienrich Siuchin – iluzjonista
  • Raisa Migunowa – sprzedawczyni w sklepie kosmetycznym

i inni.

Uwagi

  1. Oryginalny tytuł filmu w dosłownym tłumaczeniu brzmi: Witaj i żegnaj

Przypisy

  1. Sobolewski... ,
  2. Zdrastwuj i proszczaj. A O Moskwa Media. Tajny kino. Moskwa tielekanał. 2017. 5 - 38 minuta. [dostęp 2019-02-09].

Bibliografia

  • Tadeusz Sobolewski. Wesoło i smutno. „Film”. 3(103), s. 7, 1975-01-19. Warszawa: RWS "Prasa-Książka-Ruch". 

Linki zewnętrzne