Wybory do Izby Poselskiej Republiki Czeskiej w 2006 roku

Pomieszczenie z urną do głosowania
Karty do głosowania w Pradze

Wybory do niższej izby Parlamentu Republiki Czeskiej (Poslanecká sněmovna) odbyły się w piątek 2 czerwca 2006 i w sobotę 3 czerwca 2006.

Do niższej izby kandydowało 26 ugrupowań (partii i ruchów). Sondaże przedwyborcze wskazywały - jako zwycięzcę - opozycyjną prawicową partię ODS z lekką przewagą nad rządzącą partią lewicową ČSSD. Na trzecim miejscu zajmowała partia komunistyczna KSČM. Próg wyborczy (5%) powinny byli przekroczyć jeszcze chrześcijańscy demokraci KDU-ČSL oraz Strana zelených (Partia Zielonych).

KDU-ČSL i SZ już wcześniej wykluczyły możliwość współpracy z komunistami (KSČM). Sytuacja po wyborach była więc patowa: ODS + KDU-ČSL + SZ = 100 mandatów, a ČSSD + KSČM = 100 mandatów.

Wyniki wyborów

Zwycięzcy wyborów w poszczególnych powiatach:

     Obywatelska Partia Demokratyczna

     Czeska Partia Socjaldemokratyczna

Zwycięzcy wyborów w poszczególnych krajach:

     Obywatelska Partia Demokratyczna

     Czeska Partia Socjaldemokratyczna

Komitet wyborczy[1][2]GłosyMandaty
Liczba%+/–Liczba+/–%
Obywatelska Partia Demokratyczna1 892 47535,38Increase2.svg 10,9181Increase2.svg 2340,5
Czeska Partia Socjaldemokratyczna1 728 82732,32Increase2.svg 2,1274Increase2.svg 437,0
Komunistyczna Partia Czech i Moraw685 32812,81Decrease2.svg 5,7026Decrease2.svg 1513,0
Unia Chrześcijańska i Demokratyczna – Czechosłowacka Partia Ludowa386 7067,22[a]13[a]6,5
Partia Zielonych336 4876,29Increase2.svg 3,9363,0
SNK Europejscy Demokraci111 7242,08Decrease2.svg 0,70[b]
NIEZALEŻNI DEMOKRACI (przewodniczący V. Železný)36 7080,68
NIEZALEŻNI33 0300,61
Partia Zdrowego Rozumu24 8280,46Increase2.svg 0,24
Blok Prawicowy20 3820,38Decrease2.svg 0,21
Unia Wolności – Unia Demokratyczna16 4570,30[c][c]
Prawo i Sprawiedliwość12 7560,23
Morawianie12 5520,23
Partia Równość Szans10 8790,20
Partia Narodowa93410,17
Koalicja dla Republiki Czeskiej81400,15
Korona Czeska (Parta Monarchistyczna Czech, Moraw i Śląska)72930,13
Poetycka Partia Balbína68970,12Decrease2.svg 0,07
4 WIZJE – www.4vize.cz31090,05
Czeska Partia Narodowo-Socjalistyczna13870,02
Helax – Ostrawa się bawi13750,02
Partia Humanistyczna8750,01Decrease2.svg 0,16[d]
Folklor i Społeczeństwo5740,01
Prawica Czeska3950,00Decrease2.svg 0,04
Liberalna Partia Reformistyczna2530,00
Czeski Ruch na Rzecz Jedności Narodowej2160,00Decrease2.svg 0,01[e]
Ogółem5 348 976100,00200100,0
Głosy nieważne19 5190,36Decrease2.svg 0,08
Frekwencja5 372 44964,47Increase2.svg 6,47

Wykres

Negocjacje po wyborach

W lipcu nie tylko nie doszło do zawiązania koalicji rządowej, ale nawet nie udało się wybrać prezydium izby niższej, ponieważ kandydaci ODS+KDU-ČSL+Zielonych nie otrzymali wymaganej większości 101 głosów, podczas gdy ČSSD najpierw odmawiała wystawienia swojej kandydatury, a następnie dwukrotnie na kilka godzin przed wyborami ją wycofywała z braku poparcia co najmniej 101 posłów. Powołanie prezydium stanowi warunek konieczny, aby Izba mogła rozpocząć obrady. Według komentatorów, ČSSD bojkotowała ukonstytuowanie izby niższej, gdyż dzięki temu kontrolowany przez nią dotychczasowy rząd nie był w stanie złożyć dymisji. Uważano, że celem ČSSD mogło być stworzenie wielkiej koalicji z ODS z pominięciem mniejszych partii, a tym samym pozostanie w rządzie.

Dopiero 14 sierpnia udało się wybrać przewodniczącego izby, został nim Miloslav Vlček (ČSSD), ale przyznano mu jedynie tymczasowy mandat. W czeskim porządku prawnym obowiązuje bowiem zasada, że najpierw premiera mianuje prezydent, jeżeli natomiast rząd nie uzyska zaufania, prezydent może ponownie spróbować mianować szefa rządu, a dopiero za trzecim razem decyzję co do obsadzenia tego stanowiska podejmuje przewodniczący parlamentu. Według uzgodnień partii politycznych Miloslav Vlček zobowiązał się jednak zrezygnować ze stanowiska przewodniczącego izby niższej i nie wskazywać premiera, gdyby nie udało mu się to dwukrotnie.

Prezydent Václav Klaus mianował premierem Mirka Topolánka z ODS, którego rząd mniejszościowy nie uzyskał jednak wotum zaufania parlamentu. Niezrażony prezydent ponowił próbę przeforsowania kandydatury Topolánka, któremu udało się zestawienie rządu koalicyjnego z udziałem ministrów z ramienia ODS, KDU-ČSL i Partii Zielonych. Premier in-spe zadbał o to, by dwóch posłów ČSSD nie stawiło się 19 stycznia 2007 na głosowanie ws. udzielenia kierowanemu przez siebie gabinetowi wotum zaufania, w wyniku czego, po ponad siedmiu miesiącach od przeprowadzenia wyborów, obecni w pełnym składzie parlamentarzyści prawicy zdołali ukonstytuować popierany przez siebie rząd mimo sprzeciwu socjaldemokratów i komunistów.

Uwagi

  1. a b W wyborach 2002 startowała w ramach koalicji z Unią Wolności – Unią Demokratyczną.
  2. W wyborach 2002 startowali pod nazwą Stowarzyszenie Niezależnych.
  3. a b W wyborach 2002 startowała w ramach koalicji z Unią Chrześcijańską i Demokratyczną – Czechosłowacką Partią Ludową.
  4. W wyborach 2002 startowała pod nazwą Sojusz Humanistyczny.
  5. W wyborach 2002 startował pod nazwą Czeski Ruch Socjaldemokratyczny.

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Decrease2.svg
Icon representing a decrease, consisting of a red-colored, down-pointing triangle.
Czech parliament elections 2006 - region winners.svg
Autor: Frettie, Licencja: CC BY 3.0
Czech parliament elections 2006 - region winners.
Increase2.svg
Icon representing an increase, consisting of a green-colored, up-pointing triangle.
Volby2006 volebni mistnost.jpg
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Ludek z czeskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Volební místnost, urna a plenta.
Poslanecká sněmovna 2006.png
Autor: Fext, Licencja: CC BY-SA 3.0
Elections to the Chamber of Deputies in 2006 - winning party by districts (blue ODS, orange ČSSD)
Czech-elections 2006 voting.jpg
(c) Ludek z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Wybory parlamentarne w Czechach, 2006, kartki do głosowania w Pradze.