Wybory do Parlamentu Europejskiego we Włoszech w 2009 roku
Wybory do Parlamentu Europejskiego VII kadencji we Włoszech zostały przeprowadzone 6 i 7 czerwca 2009. Zgodnie z postanowieniami traktatu nicejskiego w ich wyniku zostało wybranych 72 deputowanych (w miejsce dotychczasowych 78). Wybory zakończyły się zwycięstwem rządzącej centroprawicy z Ludu Wolności. Wprowadzenie wynoszącego 4% progu wyborczego (z wyjątkami dla partii regionalnych) uniemożliwiło utrzymanie mandatów ugrupowaniom skrajnej prawicy, komunistom i radykałom.
Wyniki wyborów
| Lista wyborcza | Głosy | % | Mandaty |
|---|---|---|---|
| Lud Wolności[1] | 10 797 296 | 35,26% | 29 |
| Partia Demokratyczna | 7 999 476 | 26,12% | 21 |
| Liga Północna | 3 126 181 | 10,21% | 9 |
| Włochy Wartości | 2 450 643 | 8,00% | 7 |
| Unia Centrum | 1 995 021 | 6,51% | 5 |
| Odrodzenie Komunistyczne i Partia Komunistów Włoskich | 1 037 862 | 3,39% | 0 |
| Lewica i Wolność | 957 822 | 3,13% | 0 |
| Lista Marca Pannelli i Emmy Bonino | 743 284 | 2,43% | 0 |
| Biegun Autonomii | 681 290 | 2,22% | 0 |
| Ruch Socjalny – Trójkolorowy Płomień | 246 403 | 0,80% | 0 |
| Komunistyczna Partia Robotnicza | 166 531 | 0,54% | 0 |
| Nowa Siła | 147 343 | 0,48% | 0 |
| Południowotyrolska Partia Ludowa[2] | 143 509 | 0,47% | 1 |
| Liberalni Demokraci | 71 067 | 0,23% | 0 |
| Vallee d’Aoste[3] | 32 913 | 0,11% | 0 |
| Autonomia Wolność Demokracja[4] | 27 199 | 0,09% | 0 |
| Razem | 30 623 840 | 72 |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Z listy PdL kandydował też lider Popolari-UDEUR, Clemente Mastella.
- ↑ Lista regionalna, została zblokowana z listą Partii Demokratycznej.
- ↑ Lista regionalna, została zblokowana z listą Ludu Wolności.
- ↑ Lista regionalna, została zblokowana z listą Włochy Wartości.
Bibliografia
- Informacje na stronie elezionistorico.interno.it (wł.). [dostęp 2014-06-02].