Wybory do Senatu Republiki Czeskiej w 2018 roku
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Rodzaj | |||
| Data przeprowadzenia | 5–6 października 2018 (I tura); 12–13 października 2018 (II tura) | ||
| Data zarządzenia | 23 maja 2018 | ||
| Podstawa prawna | 245/1995 Sb.[2] | ||
| Ordynacja wyborcza | większościowa (system większości bezwzględnej) | ||
| Głosowanie | |||
| |||
| |||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Portal  Czechy | |||
Wybory do Senatu Republiki Czeskiej w 2018 roku odbyły się 5 i 6 października (I tura) oraz 12 i 13 października 2018 roku (II tura), zgodnie z postanowieniem prezydenta Miloša Zemana z 23 maja 1998 roku [1]. Wybrano w nich na sześcioletnią kadencję 27 senatorów, odnawiając tym samym 1/3 składu Senatu.
Zwycięzcą wyborów została Obywatelska Partia Demokratyczna (ODS), zdobywając 10 mandatów i zyskując ogółem największą reprezentację w Senacie na kadencję 2018–2020. Miejsca w izbie wyższej parlamentu zdobyli także kandydaci dziewięciu dalszych partii i ruchów politycznych: ANO 2011 (ANO), Burmistrzów i Niezależnych (STAN), Czeskiej Partii Piratów (Piráti), Czeskiej Partii Socjaldemokratycznej (ČSSD), Marek Hilšer do Senatu (MHS), Ostrawiaka (Ostravak), Senatora 21 (SEN 21), TOP 09 oraz Unii Chrześcijańskiej i Demokratycznej – Czechosłowackiej Partii Ludowej (KDU-ČSL). Mandaty senatorskie zdobyło również troje kandydatów niezależnych.
Pierwsza tura wyborów odbyła się równocześnie z wyborami do rad gmin.
Ordynacja wyborcza
Podstawą do przeprowadzenia wyborów była Ustawa z dnia 27 września 1995 o wyborach do Parlamentu Republiki Czeskiej oraz zmianie i uzupełnieniu niektórych innych ustaw (Zákon ze dne 27. září 1995 o volbách do Parlamentu České republiky a o změně a doplnění některých dalších zákonů)[2]. Głosowanie odbyło się jedynie w części państwa – w 27 okręgach jednomandatowych o numerach (2, 5, 8...) – gdyż co dwa lata odnawiana jest 1/3 składu izby (27 z 81 mandatów)[a].
Głosowanie przeprowadzono na zasadzie większości bezwzględnej[b]. Jeśli żaden z kandydatów nie uzyskał w danym okręgu ponad 50% głosów ważnych, po sześciu dniach od zakończenia głosowania odbywała się decydująca tura z udziałem 2 kandydatów z najlepszymi wynikami w I turze[c]. Liczba ludności żadnego z okręgów nie mogła niższa lub wyższa o 15% od średniej liczby mieszkańców przypadającej na mandat w skali państwa (tzw. normy przedstawicielskiej)[d].
Czynne prawo wyborcze przysługiwało każdemu obywatelowi Republiki Czeskiej, który najpóźniej w drugim dniu głosowania (I tura) ukończył 18. rok życia[e]. Bierne prawo wyborcze miały osoby z prawem czynnym, które najpóźniej w drugim dniu głosowania ukończyły 40. rok życia[f]. Zgłaszać kandydatów mogły partie i ruchy polityczne oraz ich koalicje, ponadto prawo wysunięcia swojej kandydatury przysługiwało każdemu wyborcy, który przedłożył okręgowej komisji wyborczej 1000 podpisów poparcia wyborców zamieszkałych w danym okręgu[g].
Podział miejsc w Senacie przed wyborami
| Partia lub ruch zgłaszający | Kadencja | Łącznie | ||
|---|---|---|---|---|
| 2012–2018 | 2014–2020 | 2016–2022 | ||
| Czeska Partia Socjaldemokratyczna | 11 | 10 | 2 | 23 |
| Unia Chrześcijańska i Demokratyczna – Czechosłowacka Partia Ludowa | 3 | 5 | 6 | 14 |
| Obywatelska Partia Demokratyczna | 4 | 2 | 3 | 9 |
| Burmistrzowie i Niezależni[h] | 2 | 3 | 3 | 8 |
| ANO 2011 | 0 | 3 | 3 | 6 |
| Partia Zielonych | 1 | 2 | 1 | 4 |
| TOP 09 | 0 | 0 | 2 | 2 |
| Bezpartyjni | 0 | 0 | 1 | 1 |
| Czeska Partia Piratów | 1 | 0 | 0 | 1 |
| Komunistyczna Partia Czech i Moraw | 1 | 0 | 0 | 1 |
| Obywatele Patrioci | 0 | 0 | 1 | 1 |
| Obywatele Razem – Niezależni | 0 | 0 | 1 | 1 |
| Ostrawiak | 1 | 0 | 0 | 1 |
| Partia Przedsiębiorców Republiki Czeskiej | 0 | 1 | 0 | 1 |
| Ruch na rzecz Pragi 11 | 0 | 0 | 1 | 1 |
| Senator 21 | 0 | 1 | 0 | 1 |
| Severočeši.cz | 0 | 0 | 1 | 1 |
| Zjednoczeni Demokraci – Stowarzyszenie Niezależnych | 0 | 0 | 1 | 1 |
| Kandydaci niezależni | 1 | 0 | 1 | 2 |
| Wakaty[i] | 2 | 0 | 0 | 2 |
| Ogółem | 27 | 27 | 27 | 81 |
Kolumna wyróżniona odcieniem czerwieni wskazuje liczbę mandatów senatorskich wygasających i obsadzanych na nowo w 2018 roku. Do wyborów nie stanęło sześciu dotychczasowych przedstawicieli Czeskiej Partii Socjaldemokratycznej, dwoje dotychczasowych senatorów Obywatelskiej Partii Demokratycznej, po jednym reprezentancie Burmistrzów i Niezależnych oraz Partii Zielonych, a także jeden senator niezależny (patrz: lista senatorów nieubiegających się o reelekcję).
Wybory do Senatu w 2018 roku odbywały się w rok po wyborach do Izby Poselskiej, których wynikiem było powstanie dwóch rządów mniejszościowych Andreja Babiša, przewodniczącego ANO. Pierwszy z nich, urzędujący od grudnia 2017 do czerwca 2018, opierający się wyłącznie o partię ANO, nie uzyskał wotum zaufania w Izbie Poselskiej i złożył dymisję[3]. Drugi kabinet, utworzony dzięki zawarciu przez ANO koalicji rządowej z ČSSD, otrzymał wotum zaufania przy wsparciu KSČM (ta nie weszła jednak w skład koalicji)[4]. Przed wyborami do Senatu w 2018 roku koalicja rządowa nie posiadała większości bezwzględnej ani w izbie niższej parlamentu, ani w wyższej, gdyż w Senacie reprezentowało je tylko 29 na 81 deputowanych.
W 2018 roku – w styczniu – odbyły się również w Czechach wybory prezydenckie. Reelekcję uzyskał w nich Miloš Zeman, pokonując w drugiej turze głosowania Jiříego Drahoša. Drugi z nich ubiegał się następnie o mandat senatora (wysunięty przez STAN w ramach koalicji wyborczej KDU-ČSL, SZ, STAN i TOP 09), podobnie jak kilku dalszych kandydatów z wyborów prezydenckich: Pavel Fischer (niezależny), Petr Hannig (Rozumni), Marek Hilšer (ruch Marek Hilšer do Senatu) i Jiří Hynek (Realiści).
Przewodniczącym Senatu przed wyborami był Milan Štěch z ČSSD, sprawujący tę funkcję od listopada 2010 roku.
Lista senatorów, którzy nie ubiegali się o reelekcję
Podano nazwę partii lub ruchu zgłaszającego danego kandydata do poprzednich wyborów.
| Okręg wyborczy | Imię i nazwisko | Partia lub ruch zgłaszający |
|---|---|---|
| 2 – Sokolov | Zdeněk Berka | ČSSD |
| 17 – Praga 12 | Tomáš Grulich | ODS |
| 23 – Praga 8 | Daniela Filipiová | ODS |
| 29 – Litomierzyce | Hassan Mezian | ČSSD |
| 38 – Mladá Boleslav | Jaromír Jermář | ČSSD |
| 41 – Benešov | Luděk Jeništa | STAN |
| 44 – Chrudim | Jan Veleba | niezależny |
| 47 – Náchod | Lubomír Franc | ČSSD |
| 50 – Svitavy | Radko Martínek | ČSSD |
| 53 – Třebíč | František Bublan | ČSSD |
| 59 – Brno-miasto | Eliška Wagnerová | SZ |
Pierwsza tura
O 27 mandatów senatorskich ubiegało się 218 kandydatów zgłoszonych przez partie i ruchy polityczne oraz 18 niezależnych. Kandydatów we wszystkich okręgach wysunęły Komunistyczna Partia Czech i Moraw oraz Wolność i Demokracja Bezpośrednia; ponadto w ponad połowie okręgów zarejestrowano przedstawicieli Czeskiej Partii Socjaldemokratycznej (23), ANO 2011 (22) i Obywatelskiej Partii Demokratycznej (18)[5].
Spośród stronnictw reprezentowanych w Senacie 11 nie musiało bronić w 2018 roku wygasających mandatów: ANO 2011, Bezpartyjni, Burmistrzowie na rzecz Kraju Libereckiego, Obywatele Patrioci, Obywatele Razem – Niezależni, Partia Przedsiębiorców Republiki Czeskiej, Ruch na rzecz Pragi 11, Senator 21, Severočeši.cz, TOP 09 i Zjednoczeni Demokraci – Stowarzyszenie Niezależnych. Łącznie o ponowny wybór ubiegało się czworo senatorów ČSSD, trzech przedstawicieli KDU-ČSL oraz po jednym deputowanym KSČM, ODS, Ostravaka, Piratów i STAN; ponadto reprezentująca dotąd ČSSD Eva Syková wystartowała jako kandydatka ANO.
Pierwsza tura głosowania rozpoczęła się 5 października 2018 (godziny 14–22), a zakończyła kolejnego dnia (godziny 8–14)[j]. Frekwencja wyniosła 42,26%; najwyższa była w okręgu nr 41 – Benešov (49,73%), najniższa w okręgu nr 71 – Ostrawa-miasto (29,76%)[6].
Dzięki uzyskaniu bezwzględnej większości głosów mandaty senatorskie w I turze zdobyło dwóch kandydatów: Jiří Čunek z ramienia KDU-ČSL (okręg nr 77 – Vsetín) i Jiří Drahoš, zgłoszony przez STAN (okręg nr 20 – Praga 4)[7]. W pozostałych 25 okręgach konieczne było przeprowadzenie kolejnej tury wyborów; w dziewięciu z nich na 1. miejscu znajdowali się kandydaci ODS, w czterech – STAN, w dwóch – ČSSD i KDU-ČSL oraz niezależni, w jednym – ANO, MHS, Ostravaka, Piratów, SEN 21 i TOP 09[8].
Druga tura
W decydującej turze wyborów zmierzyli się kandydaci: Obywatelskiej Partii Demokratycznej (11), ANO 2011 (10), Burmistrzów i Niezależnych oraz Czeskiej Partii Socjaldemokratycznej (po 5), Unii Chrześcijańskiej i Demokratycznej – Czechosłowackiej Partii Ludowej (4), Czeskiej Partii Piratów i Senatora 21 (po 3), TOP 09 (2), Komunistycznej Partii Czech i Moraw, Partii Przedsiębiorców Republiki Czeskiej oraz ruchu Marek Hilšer do Senatu (po 1), a także troje kandydatów niezależnych. Najwięcej było pojedynków między przedstawicielami ANO i ODS, ANO i STAN oraz ČSSD i ODS – po trzy[8].
Drugą turę przeprowadzono 12 i 13 października 2018 w godzinach analogicznych do poprzedniej rundy głosowania. Frekwencja była niemal trzykrotnie niższa niż tydzień wcześniej – 16,49%; najwięcej osób zagłosowało w okręgu nr 47 – Náchod (22,18%), najmniej ponownie w okręgu nr 71 – Ostrawa-miasto (9,23%)[9].
Zwycięzcą wyborów została ODS, która zdobyła 10 mandatów. Miejsca w Senacie uzyskało również dziewięć dalszych partii i ruchów, których przedstawiciele znaleźli się w II turze: STAN – 4 (łącznie 5), KDU-ČSL – 2 (łącznie 3) oraz ANO, ČSSD, MHS, Ostravak, Piraci, SEN 21 i TOP 09 – wszystkie po 1, a także troje kandydatów niezależnych[10]. Najlepszy procentowo wynik w ponownym głosowaniu – 78,08% – uzyskał Pavel Fischer[7]. Spośród senatorów wyłonionych w II turze 23 uzyskało najlepszy wynik także tydzień wcześniej, zaś dwoje zajęło w I turze 2. pozycję[8].
Wyniki wyborów
Źródło: Český statistický úřad[11][8][6].
| Partia lub ruch zgłaszający | I tura | II tura | Mandaty | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Głosy | % | Głosy | % | I | II | Σ | |||
| Obywatelska Partia Demokratyczna (ODS) | 163 630 | 15,02 | 116 376 | 27,86 | 0 | 10 | 10 | ||
| Burmistrzowie i Niezależni (STAN) | 79 025 | 7,25 | 47 317 | 11,33 | 1 | 4 | 5 | ||
| Unia Chrześcijańska i Demokratyczna – Czechosłowacka Partia Ludowa (KDU-ČSL) | 99 983 | 9,12 | 34 833 | 8,34 | 1 | 1 | 2 | ||
| ANO 2011 (ANO) | 147 477 | 13,53 | 57 500 | 13,76 | 0 | 1 | 1 | ||
| Czeska Partia Socjaldemokratyczna (ČSSD) | 100 478 | 9,22 | 33 887 | 8,11 | 0 | 1 | 1 | ||
| Czeska Partia Piratów (Piráti) | 66 281 | 6,08 | 17 528 | 4,20 | 0 | 1 | 1 | ||
| TOP 09 | 41 980 | 3,85 | 22 580 | 5,40 | 0 | 1 | 1 | ||
| Senator 21 (SEN 21) | 33 860 | 3,11 | 24 250 | 5,80 | 0 | 1 | 1 | ||
| Marek Hilšer do Senatu (MHS) | 15 045 | 1,38 | 11 903 | 2,85 | 0 | 1 | 1 | ||
| Ostrawiak (Ostravak) | 6 178 | 0,57 | 4 906 | 1,17 | 0 | 1 | 1 | ||
| Komunistyczna Partia Czech i Moraw (KSČM) | 80 371 | 7,38 | 3 578 | 0,86 | 0 | 0 | 0 | ||
| Partia Przedsiębiorców Republiki Czeskiej (Soukromníci) | 12 265 | 1,12 | 7 176 | 1,72 | 0 | 0 | 0 | ||
| Wolność i Demokracja Bezpośrednia (SPD) | 70 110 | 6,43 | — | — | 0 | — | 0 | ||
| Pozostałe partie i ruchy polityczne (29) | 78 099 | 7,17 | — | — | 0 | — | 0 | ||
| Kandydaci niezależni (18) | 95 507 | 8,76 | 35 938 | 8,60 | 0 | 3 | 3 | ||
| Ogółem | 1 089 689 | 100,00 | 417 772 | 100,00 | 2 | 25 | 27 | ||
| Głosy nieważne | 46 573 | 4,10 | 2 151 | 0,51 | |||||
| Koperty nieoddane[k] | 23 341 | 2,01 | 195 | 0,05 | |||||
| Frekwencja | 1 159 603 | 42,26 | 420 118 | 16,49 | |||||
Podział miejsc w Senacie po wyborach
| Partia lub ruch zgłaszający | Kadencja | Łącznie | +/– | ||
|---|---|---|---|---|---|
| 2014–2020 | 2016–2022 | 2018–2024 | |||
| Obywatelska Partia Demokratyczna | 2 | 3 | 10 | 15 |  6 |
| Czeska Partia Socjaldemokratyczna | 10 | 2 | 1 | 13 |  10 |
| Unia Chrześcijańska i Demokratyczna – Czechosłowacka Partia Ludowa | 5 | 6 | 2 | 13 | 1 |
| Burmistrzowie i Niezależni[l] | 3 | 3 | 5 | 11 | 3 |
| ANO 2011 | 3 | 3 | 1 | 7 | 1 |
| Partia Zielonych | 2 | 1 | 0 | 3 | 1 |
| TOP 09 | 0 | 2 | 1 | 3 | 1 |
| Senator 21 | 1 | 0 | 1 | 2 | 1 |
| Bezpartyjni | 0 | 1 | 0 | 1 |  0 |
| Czeska Partia Piratów | 0 | 0 | 1 | 1 | 0 |
| Marek Hilšer do Senatu | 0 | 0 | 1 | 1 | 1 |
| Obywatele Patrioci | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 |
| Obywatele Razem – Niezależni | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 |
| Ostrawiak | 0 | 0 | 1 | 1 | 0 |
| Partia Przedsiębiorców Republiki Czeskiej | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 |
| Ruch na rzecz Pragi 11 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 |
| Severočeši.cz | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 |
| Zjednoczeni Demokraci – Stowarzyszenie Niezależnych | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 |
| Komunistyczna Partia Czech i Moraw | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 |
| Kandydaci niezależni | 0 | 1 | 3 | 4 | 2 |
| Ogółem | 27 | 27 | 27 | 81 | — |
Kolumna wyróżniona odcieniem zieleni wskazuje liczbę mandatów senatorskich obsadzonych przez dane stronnictwa w 2018 roku.
Dzięki zwycięstwu ODS odzyskała po ośmiu latach przerwy status najliczniej reprezentowanej partii w Senacie, a jej przedstawiciel Jaroslav Kubera został nowym przewodniczącym izby. Rekordowo wysoką liczbę deputowanych posiadała inna partia opozycyjna – STAN. Porażkę poniosły natomiast ugrupowania koalicji rządowej (utrata łącznie dziewięciu mandatów), przy czym ČSSD miała po wyborach najmniej senatorów od 2008 roku. Po raz pierwszy w izbie wyższej parlamentu czeskiego zabrakło przedstawicieli KSČM. Ogółem w kadencji 2018–2020 Senatu zasiadali deputowani zgłoszeni przez 19 partii i ruchów politycznych, co było wyrównaniem rekordowo wysokiej liczby z poprzedniej kadencji. Najwyższa w historii była również liczba senatorów niezależnych – czworo.
Lista wybranych senatorów
Gwiazdką oznaczono deputowanych, którzy ubiegali się o reelekcję. W nawiasach podano miejsce zajęte przez danego kandydata w I turze.
Źródło: Český statistický úřad[7].
| Okręg wyborczy | Imię i nazwisko | Partia lub ruch zgłaszający | I tura | II tura |
|---|---|---|---|---|
| 2 – Sokolov | Miroslav Balatka | STAN | 28,75 (1.) | 59,47 |
| 5 – Chomutov | Přemysl Rabas | SEN 21 | 33,52 (1.) | 62,53 |
| 8 – Rokycany | Pavel Karpíšek | ODS | 28,56 (1.) | 68,38 |
| 11 – Domažlice | Vladislav Vilímec | ODS | 21,49 (1.) | 52,60 |
| 14 – Czeskie Budziejowice | Ladislav Faktor | niezależny | 41,05 (1.) | 61,89 |
| 17 – Praga 12 | Pavel Fischer | niezależny | 47,99 (1.) | 78,08 |
| 20 – Praga 4 | Jiří Drahoš | STAN[m] | 52,66 (1.) | — |
| 23 – Praga 8 | Lukáš Wagenknecht | Piráti | 18,15 (1.) | 54,45 |
| 26 – Praga 2 | Marek Hilšer | MHS | 44,45 (1.) | 79,75 |
| 29 – Litomierzyce | Ladislav Chlupáč | ODS | 24,51 (1.) | 56,41 |
| 32 – Cieplice | Jaroslav Kubera* | ODS | 41,81 (1.) | 55,60 |
| 35 – Jablonec nad Nysą | Jaroslav Zeman* | ODS | 34,32 (1.) | 56,43 |
| 38 – Mladá Boleslav | Raduan Nwelati | ODS | 33,87 (1.) | 61,96 |
| 41 – Benešov | Zdeněk Hraba | STAN | 20,93 (1.) | 60,95 |
| 44 – Chrudim | Jan Tecl | ODS[n] | 15,44 (1.) | 63,90 |
| 47 – Náchod | Martin Červiček | ODS | 26,50 (2.) | 56,46 |
| 50 – Svitavy | Michal Kortyš | ODS | 24,74 (1.) | 62,76 |
| 53 – Třebíč | Hana Žáková | STAN | 28,50 (1.) | 77,47 |
| 56 – Brzecław | Rostislav Koštial | ODS | 27,12 (1.) | 64,03 |
| 59 – Brno-miasto | Mikuláš Bek | STAN[o] | 38,18 (1.) | 72,41 |
| 62 – Prościejów | Jitka Chalánková | niezależna | 12,68 (2.) | 59,86 |
| 65 – Šumperk | Miroslav Adámek | ANO | 29,21 (1.) | 60,56 |
| 68 – Opawa | Herbert Pavera | TOP 09[p] | 36,27 (1.) | 68,50 |
| 71 – Ostrawa-miasto | Leopold Sulovský | Ostravak | 24,83 (1.) | 59,90 |
| 74 – Karwina | Petr Vícha* | ČSSD | 36,72 (1.) | 72,07 |
| 77 – Vsetín | Jiří Čunek* | KDU-ČSL | 51,60 (1.) | — |
| 80 – Zlin | Patrik Kunčar* | KDU-ČSL | 33,40 (1.) | 60,77 |
Lista senatorów, którzy nie uzyskali reelekcji
W nawiasach podano miejsce zajęte przez danego kandydata w I turze.
Źródło: Český statistický úřad[11][8].
| Okręg wyborczy | Imię i nazwisko | Partia lub ruch zgłaszający | I tura | II tura |
|---|---|---|---|---|
| 5 – Chomutov | Václav Homolka | KSČM | 9,67 (4.) | — |
| 8 – Rokycany | Milada Emmerová | ČSSD | 15,79 (2.) | 31,62 (2.) |
| 11 – Domažlice | Jan Látka | ČSSD | 21,48 (2.) | 47,40 (2.) |
| 14 – Czeskie Budziejowice | Jiří Šesták | STAN[q] | 27,29 (2.) | 38,11 (2.) |
| 20 – Praga 4 | Eva Syková | ANO[r] | 13,07 (2.) | — |
| 26 – Praga 2 | Libor Michálek | Piráti[s] | 15,58 (2.) | 20,25 (2.) |
| 62 – Prościejów | Božena Sekaninová | ČSSD | 18,69 (1.) | 40,14 (2.) |
| 65 – Šumperk | Zdeněk Brož | KDU-ČSL[t] | 20,47 (2.) | 39,44 (2.) |
Uwagi
- ↑ Na podstawie § 94 ustawy o wyborach do Parlamentu Republiki Czeskiej.
- ↑ § 75 ustawy o wyborach do Parlamentu Republiki Czeskiej.
- ↑ § 76 ustawy o wyborach do Parlamentu Republiki Czeskiej.
- ↑ § 59 ustawy o wyborach do Parlamentu Republiki Czeskiej.
- ↑ § 1 ustawy o wyborach do Parlamentu Republiki Czeskiej.
- ↑ § 57 ustawy o wyborach do Parlamentu Republiki Czeskiej.
- ↑ § 61 ustawy o wyborach do Parlamentu Republiki Czeskiej.
- ↑ W tym senatorowie z ramienia Burmistrzów na rzecz Kraju Libereckiego – jeden wybrany na kadencję 2014–2020 i jeden wybrany na kadencję 2016–2022. Relacja między ruchem Burmistrzowie na rzecz Kraju Libereckiego a ogólnoczeską partią Burmistrzowie i Niezależni przypomina sytuację między Unią Chrześcijańsko-Społeczną w Bawarii a ogólnoniemiecką Unią Chrześcijańsko-Demokratyczną. Oba podmioty współpracują w wyborach, nie wystawiają kandydatów przeciwko sobie, a później tworzą wspólny klub parlamentarny.
- ↑ Mandaty nieobsadzone po śmierci dwóch senatorów ČSSD w 2018 roku – Jana Hajdy i Vladimíra Plačka.
- ↑ Na podstawie § 19 ustawy o wyborach do Parlamentu Republiki Czeskiej.
- ↑ Liczba wyborców, którym wydano koperty na karty wyborcze, a którzy nie oddali głosu.
- ↑ W tym senatorowie z ramienia Burmistrzów na rzecz Kraju Libereckiego – jeden wybrany na kadencję 2014–2020 i jeden wybrany na kadencję 2016–2022.
- ↑ Wysunięty przez STAN w ramach koalicji wyborczej KDU-ČSL, SZ, STAN i TOP 09.
- ↑ Wysunięty przez ODS w ramach koalicji wyborczej ODS, STAN i ruchu Burmistrzowie dla Obywateli.
- ↑ Wysunięty przez STAN w ramach koalicji wyborczej SZ, ODS, STAN i TOP 09.
- ↑ Wysunięty przez TOP 09 w ramach koalicji wyborczej ODS, STAN i TOP 09.
- ↑ Wysunięty przez STAN w ramach koalicji wyborczej STAN i ruchu Obywatele dla Budziejowic.
- ↑ W poprzednich wyborach kandydowała z ramienia ČSSD.
- ↑ Wysunięty przez Piratów w ramach koalicji wyborczej Piratów i ruchu Wizja dla Czech; w poprzednich wyborach wysunięty również przez Piratów w ramach koalicji Piratów, SZ i KDU-ČSL.
- ↑ Wysunięty przez KDU-ČSL w ramach koalicji wyborczej KDU-ČSL i NV.
Przypisy
- ↑ a b Rozhodnutí prezidenta republiky o vyhlášení voleb do Senátu Parlamentu České republiky, do zastupitelstev obcí a zastupitelstev městských obvodů a městských částí ve statutárních městech a do zastupitelstva hlavního města Prahy a zastupitelstev jeho městských částí, 85/2018 Sb.. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
- ↑ a b Zákon ze dne 27. září 1995 o volbách do Parlamentu České republiky a o změně a doplnění některých dalších zákonů, 245/1995 Sb.. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
- ↑ Podle očekávání. Babišova vláda důvěru sněmovny nedostala, podpořilo ji jen 78 poslanců. iROZHLAS.cz, 2018-01-16. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
- ↑ Skončilo období první České republiky, komentuje opozice důvěru vládě. iDNES.cz, 2018-07-12. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
- ↑ Volby do Senátu Parlamentu ČR konané dne 5.10. – 6.10.2018. Přehledy – kandidáti dle navrhující strany. Všechny volební obvody. Všechny volební strany. Český statistický úřad. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
- ↑ a b Volby do Senátu Parlamentu ČR konané dne 5.10. – 6.10.2018. Volební účast v obvodech v 1. kole. Český statistický úřad. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
- ↑ a b c Volby do Senátu Parlamentu ČR konané dne 5.10. – 6.10.2018. Všichni senátoři dle čísla. Český statistický úřad. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
- ↑ a b c d e Volby do Senátu Parlamentu ČR konané dne 5.10. – 6.10.2018. Kandidáti postupující do 2. kola dle čísla. Český statistický úřad. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
- ↑ Volby do Senátu Parlamentu ČR konané dne 5.10. – 6.10.2018. Volební účast v obvodech v 2. kole. Český statistický úřad. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
- ↑ Volby do Senátu Parlamentu ČR konané dne 5.10. – 6.10.2018. Přehledy – senátoři dle navrhující strany. Všechny volební obvody. Všechny volební strany. Český statistický úřad. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
- ↑ a b Volby do Senátu Parlamentu ČR konané dne 5.10. – 6.10.2018. Všichni platní kandidáti dle čísla. Český statistický úřad. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
Bibliografia
- Rozhodnutí prezidenta republiky o vyhlášení voleb do Senátu Parlamentu České republiky, do zastupitelstev obcí a zastupitelstev městských obvodů a městských částí ve statutárních městech a do zastupitelstva hlavního města Prahy a zastupitelstev jeho městských částí, 85/2018 Sb.. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
- Zákon ze dne 27. září 1995 o volbách do Parlamentu České republiky a o změně a doplnění některých dalších zákonů, 245/1995 Sb.. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
Linki zewnętrzne
- Volby do Senátu Parlamentu ČR konané dne 5.10. – 6.10.2018. Český statistický úřad. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
- Volby do Senátu v roce 2018. Senát PČR. [dostęp 2018-10-19]. (cz.).
Media użyte na tej stronie
Icon representing an increase, consisting of a green-colored, up-pointing triangle.
Icon representing steadiness, consisting of a blue rectangle. To be used in Template:Steady.
Keep it 300 x 300, do not resize it. Because that may cause some problem when using it, when it is the only element in a text line, the position of the these text lines may go wrong.
Icon representing a decrease, consisting of a red-colored, down-pointing triangle.