Wybory parlamentarne na Ukrainie w 2002 roku

Ukraina Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Ukrainy Ustrój polityczny Ustrój polityczny Ukrainy Konstytucja Konstytucja Ukrainy Władza ustawodawcza Rada Najwyższa Przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy Władza wykonawcza Prezydent (Lista) Premier Rząd Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Konstytucyjny Sąd Najwyższy Prokuratura Generalna Ukrainy Kontrola państwowa Izba Obrachunkowa Ukrainy Narodowe Biuro Antykorupcyjne Ukrainy Finanse Narodowy Bank Ukrainy Samorząd terytorialny Podział administracyjny Ukrainy Samorząd terytorialny Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy

Portal Ukraina

Wybory parlamentarne na Ukrainie 2002 - partie zwycięskie w okręgach wielomandatowych

Wybory parlamentarne na Ukrainie 2002 - partie zwycięskie w okręgach jednomandatowych

Wybory parlamentarne na Ukrainie w 2002 roku – wybory do Rady Najwyższej, przeprowadzone dnia 31 marca 2002.

Ordynacja wyborcza

W 2002 obowiązywały zbliżone zasady, jak w wyborach w 1998. Połowę mandatów w 450-osobowym parlamencie obsadzano z listy krajowej. Listę wyborczą, liczącą do 225 nazwisk, mogły wystawiać wyłącznie zarejestrowane partie polityczne lub bloki wyborcze będące koalicją takich partii. Mandaty podzielono proporcjonalnie pomiędzy te ugrupowania, które przekroczyły wynoszący 4% próg wyborczy, posłami zostali kandydaci według kolejności na liście. Pozostałe 225 miejsc obsadzono w jednomandatowych okręgach wyborczych w drodze głosowania w jednej turze. W przeciwieństwie do poprzednich wyborów nie było możliwości kandydowania zarówno w okręgu, jak i na liście partyjnej.

Główne partie i bloki wyborcze

• Blok Nasza Ukraina, liderzy: Wiktor Juszczenko, Jurij Kostenko, Wiktor Pynzenyk, Petro Poroszenko – centroprawicowa koalicja byłego premiera Ukrainy obejmująca formalnie 10 ugrupowań, tj.:
  • Ludowy Ruch Ukrainy
  • Ukraińska Partia Ludowa
  • Partia Reformy i Porządek
  • Partia Solidarność
  • Związek Chrześcijańsko-Ludowy
  • Naprzód, Ukraino!
  • Młodzieżowa Partia Ukrainy
  • Kongres Ukraińskich Nacjonalistów
  • Republikańska Chrześcijańska Partia
  • Liberalna Partia Ukrainy
• Komunistyczna Partia Ukrainy, lider: Petro Symonenko – ugrupowanie otwarcie odwołujące się do ideologii komunistycznej, zwycięzca wyborów w 1998
• Za Jedyną Ukrainę, liderzy: Wołodymyr Łytwyn, Anatolij Kinach, Dmytro Tabacznyk – koalicja ugrupowań rządowych, związana z klanami donieckim i dniepropietrowskim, tj.:
  • Agrarna Partia Ukrainy
  • Partia Regionów
  • Trudowa Ukraina
  • Partia Przemysłowców i Przedsiębiorców Ukrainy
  • Partia Ludowo-Demokratyczna
• Blok Julii Tymoszenko, liderzy: Julia Tymoszenko, Ołeksandr Turczynow, Anatolij Matwijenko, Wasyl Onopenko – umiarkowanie nacjonalistyczna koalicja ugrupowań skupiona wokół byłej premier, tworzyły ją:
  • Partia Batkiwszczyna
  • Ukraińska Platforma „Zjednoczenie”
  • Ukraińska Partia Republikańska
  • Ukraińska Partia Socjaldemokratyczna
• Socjalistyczna Partia Ukrainy, liderzy: Ołeksandr Moroz, Jurij Łucenko – antykuczmowska, postkomunistyczna partia lewicowa.
• Zjednoczona Socjaldemokratyczna Partia Ukrainy, liderzy: Wiktor Medwedczuk, Łeonid Krawczuk – oligarchiczne ugrupowanie blisko związane z prezydentem Leonidem Kuczmą

Oficjalne wyniki

Spośród kandydatów „niezależnych” większość na początku kadencji zasiliła frakcje popierające nowo powołany rząd Wiktora Janukowycza.