Wybory parlamentarne w Grecji w styczniu 2015 roku
Grecja Ustrój i polityka Grecji Ustrój polityczny Konstytucja Władza ustawodawcza Władza wykonawcza Władza sądownicza Kontrola państwowa Finanse Samorząd terytorialny Partie polityczne Wybory Polityka zagraniczna | |
Portal  Grecja | |
Wybory parlamentarne w Grecji w styczniu 2015 – wybory do greckiego parlamentu zostały przeprowadzone 25 stycznia 2015. Były to wybory przedterminowe, rozpisane w związku z niepowodzeniem wyboru greckiego prezydenta przez parlament w trzech głosowaniach w grudniu 2014[1]. Do udziału w wyborach zgłosiło się 21 partii politycznych, 4 koalicje wyborcze i jeden niezależny kandydat[2]. Sąd Najwyższy do startu w wyborach dopuścił 18 partii i 4 koalicje wyborcze[3]. W wyborach zwyciężyła partia Syriza, a jej lider Aleksis Tsipras został 26 stycznia zaprzysiężony na stanowisku premiera Grecji, po zawiązaniu koalicyjnego rządu z partią Niezależni Grecy.
Geneza
8 grudnia 2014 zapowiedziano, że wybory prezydenckie zostaną przyspieszone o kilka miesięcy. 9 grudnia 2014 przedstawiony został kandydat Nowej Demokracji, Stawros Dimas, wspierany przez Ogólnogrecki Ruch Socjalistyczny (PASOK)[4]. Pierwsza tura wyborów odbyła się 17 grudnia, druga 23 grudnia, a trzecia 29 grudnia 2014[5]. Zgodnie z konstytucją, jeśli po trzech głosowaniach żaden z kandydatów nie osiągnął wymaganej większości głosów, wymagane jest rozwiązanie parlamentu i rozpisanie nowych wyborów w ciągu 10 dni[6]. 29 grudnia 2014 premier Andonis Samaras wystąpił do prezydenta Karolosa Papuliasa z wnioskiem o rozwiązanie parlamentu. 31 grudnia 2014 prezydent rozwiązał parlament i rozpisał wybory na 25 stycznia 2015[7].
Rosnąca niepewność polityczna spowodowała że, Trojka zawiesiła pomoc finansową w ramach pakietu pomocowego do czasu utworzenia nowego rządu[8].
System wyborczy
Uprawnionych do głosowania było 9 911 495 obywateli, którzy zgodnie z konstytucją, objęci byli też przymusem wyborczym[9]. Pomimo prawnie obowiązujących kar i sankcji za niewypełnienie tego obowiązku, żadne z nich nie zostało nigdy zastosowane[10]. Zgodnie z prawem, 250 mandatów jest rozdzielane w oparciu o ordynację proporcjonalną, z 3-procentowym progiem wyborczym wejścia do parlamentu. 50 dodatkowych mandatów jest przydzielane partii, która dostała najwięcej głosów, jako bonus większościowy. Większość parlamentarną osiąga partia lub koalicja, która posiada przynajmniej 151 mandatów z 300.
Wyniki głosowania i wyniki wyborów
Frekwencja i liczba głosów ważnych:
- liczba uprawnionych do głosowania: 9 911 495,
- liczba oddanych głosów (kart ważnych): 6 330 786,
- liczba głosów ważnych: 6 181 274 (97,64%),
- frekwencja: 63,87%.
Wyniki w skali kraju
| Komitet wyborczy | Głosy | Mandaty | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Liczba | % | +/− | Liczba | +/− | ||
| Koalicja Radykalnej Lewicy | 2 246 064 | 36,34 | +9,45 | 149 | +78 | |
| Nowa Demokracja | 1 718 815 | 27,81 | −1,85 | 76 | −53 | |
| Złoty Świt | 388 447 | 6,28 | −0,64 | 17 | −1 | |
| To Potami | 373 916 | 6,05 | – | 17 | – | |
| Komunistyczna Partia Grecji | 338 138 | 5,47 | +0,97 | 15 | +3 | |
| Niezależni Grecy | 293,406 | 4,75 | −2,76 | 13 | −7 | |
| Ogólnogrecki Ruch Socjalistyczny–Drzewo Oliwne | 289 482 | 4,68 | −7,6 | 13 | −20 | |
| Ruch Demokratycznych Socjalistów | 152 265 | 2,46 | – | 0 | – | |
| Unia Centrystów | 110 827 | 1,79 | +1,5 | 0 | – | |
| Teleja | 109,483 | 1,77 | – | 0 | – | |
| Ludowe Zgromadzenie Prawosławne | 63 698 | 1,03 | −0,55 | 0 | – | |
| Antykapitalistyczna Lewicowa Współpraca dla Obalenia | 39 455 | 0,64 | +0,32 | 0 | – | |
| Zieloni–Demokratyczna Lewica | 30 064 | 0,49 | −5,76 | 0 | −17 | |
| KPG (m-l)/M-LKPG | 8030 | 0,13 | +0,01 | 0 | – | |
| Demokrtyczna Unia Narodowej Reformy | 7616 | 0,12 | – | 0 | – | |
| Greckie Wyzwolenie Ludowo-Demokratyczne | 4770 | 0,08 | – | 0 | – | |
| Robotnicza Partia Rewolucyjna | 2435 | 0,04 | – | 0 | – | |
| Organizacja Międzynarodowych Komunistów Grecji | 2195 | 0,04 | – | 0 | – | |
| Narodowy Ruch Oporu | 617 | 0,01 | +0,01 | 0 | – | |
| Greek White Movement of Today’s Ideology | 80 | 0.00 | – | 0 | – | |
| Radykalny Front Prawosławnej Solidarności | 57 | 0.00 | – | 0 | – | |
| Panagrarian Labour Movement of Greece | 27 | 0.00 | – | 0 | – | |
| Bezpartyjni | 1394 | 0,02 | +0,02 | 0 | – | |
| Razem | 7 069 485 | 100,0 | – | 300 | – | |
| Źródło: Misterstwo Spraw Wnętrznych | ||||||
Podział mandatów w parlamenrcie
Wyniki Syrizy i Nowej Demokracji
Przypisy
- ↑ Grecja: będą przedterminowe wybory. wp.pl, 2014-12-29. [dostęp 2015-03-15].
- ↑ Τα 25 ψηφοδέλτια των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου Από Palmografos.com: Palmografos.com – Τα 25 ψηφοδέλτια των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου (gr.). [dostęp 2015-03-15].
- ↑ Άρειος Πάγος: Συνολικά 18 κόμματα και τέσσερις συνασπισμοί στις εκλογές (gr.). 2015-01-14. [dostęp 2015-03-15].
- ↑ Σαμαράς: Ο Σταύρος Δήμας υποψήφιος Πρόεδρος Δημοκρατίας (gr.). [dostęp 2015-03-18].
- ↑ Στις 17 Δεκεμβρίου η πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας (gr.). [dostęp 2015-03-18].
- ↑ Τι προβλέπει το Σύνταγμα για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (gr.). [dostęp 2015-03-18].
- ↑ Alkman Granitsas: Greek Parliament Formally Dissolved, Campaigning Begins (ang.). The Wall Street Journal, 2014-12-31. [dostęp 2015-03-18].
- ↑ IMF suspends aid to Greece ahead of new elections (ang.). Kathimerini. [dostęp 2015-03-20].
- ↑ Constitution of Greece. [dostęp 2015-03-16].
- ↑ Υποχρεωτική η ψήφος αλλά „παγωμένες” οι κυρώσεις (gr.). Eleftherotypia. [dostęp 2015-03-16].
| ||||||||||
Media użyte na tej stronie
Autor: Furfur, Licencja: CC BY-SA 3.0
Majorities by election districts in the Greek legislative election, 2015.
Coat of arms of Greece since 7 June 1975.
(c) JackWilfred z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0