Wybory parlamentarne w Islandii w 2013 roku
Islandia Ustrój i polityka Islandii Ustrój polityczny Konstytucja Władza ustawodawcza Władza wykonawcza Władza sądownicza Kontrola państwowa Finanse Samorząd terytorialny Partie polityczne Polityka zagraniczna Wikiprojekt Polityka |
Wybory parlamentarne w Islandii odbyły się 27 kwietnia 2013 roku[1].
Frekwencja w wyborach wyniosła 81,4%, głosowało 193 792 spośród 237 957 uprawnionych do głosowania wyborców. Czynne i bierne prawo wyborcze przysługuje obywatelom Islandii powyżej 18. roku życia.
Islandczycy wybrali 63 deputowanych do Althingu (jednoizbowy parlament Islandii) w wyborach powszechnych, równych, bezpośrednich i proporcjonalnych, w głosowaniu tajnym. Deputowani wybierani byli w sześciu okręgach wyborczych na czteroletnią kadencję. Wybory przebiegają według ordynacji proporcjonalnej (52 mandaty rozdzielane są w okręgach wyborczych, a 11 to mandaty wyrównawcze).
Wyniki wyborów
| Partia | Liczba głosów | % | +/–% | Liczba mandatów | +/– |
|---|---|---|---|---|---|
| Partia Niepodległości (Sjálfstæðisflokkurinn) | 50 454 | 26,7 | +3,0 | 19 | +3 |
| Partia Postępu (Framsóknarflokkurinn) | 46 173 | 24,4 | +9,6 | 19 | +10 |
| Sojusz (Samfylkingin) | 24 292 | 12,9 | –16,9 | 9 | –11 |
| Ruch Zieloni-Lewica (Vinstrihreyfingin - grænt framboð) | 20 546 | 10,9 | –10,8 | 7 | –7 |
| Świetlana Przyszłość (Björt framtíð) | 15 583 | 8,2 | 6 | +6 | |
| Partia Piratów (Píratar) | 9 647 | 5,1 | 3 | +3 | |
| Świt (Dögun) | 5 855 | 3,1 | — | — | |
| Partia Gospodarstw Domowych (Flokkur heimilanna) | 5 707 | 3,0 | — | — | |
| Partia Demokratyczna (Lýðræðisvaktin) | 4 658 | 2,5 | — | — | |
| Zielono-Prawicowa Partia Ludowa (Hægri grænir) | 3 262 | 1,7 | — | — | |
| Tęcza (Regnboginn) | 2 021 | 1,1 | — | — | |
| inni | 792 | 0,4 | — | — | |
| Razem (frekwencja - 81,4%) | 193 792 | 100 | 63 | ||
| źródło:[2] | |||||
Przed wyborami
Sondaże przedwyborcze dawały największe szanse na zwycięstwo opozycyjnej konserwatywnej Partii Niepodległości. Tuż za nią plasuje się Partia Postępu. Jeżeli te dwie partie wygrałyby wybory to mogą utworzyć koalicję rządzącą, zastępując tym samym obecną koalicję między Socjaldemokratami a Ruchem Zieloni-Lewica[3].
Po wyborach
W efekcie wyborów koalicję rządową utworzyły centroprawicowe partie: Partia Postępu i Partia Niepodległości. Nowym premierem został Sigmundur Davíð Gunnlaugsson (Partia Postępu). 14 czerwca Islandia wstrzymała rozmowy akcesyjne z Unią Europejską[4].
Przypisy
- ↑ amk: Islandia: centroprawica wraca do władzy. Rp.pl, 28.04.2013. [dostęp 2010-06-23].
- ↑ April 27, 2013 General Election Results - Iceland Totals (ang.). Election Resources. [dostęp 2010-06-23].
- ↑ Wyniki ankiety: nowy rząd w kwietniu. Iceland News Polska, 28.02.2013.
- ↑ Iceland-European Union Accession Talks on Hold (ang.). Iceland Review, 14.06.2013. [dostęp 2013-06-23].
| ||||||||||
Media użyte na tej stronie
Coat of arms of Iceland