Wybory parlamentarne w Japonii w 2003 roku

Ten artykuł od 2010-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Japonia Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Japonii Ustrój polityczny Ustrój polityczny Japonii Konstytucja Konstytucja Japonii Władza ustawodawcza Zgromadzenie Narodowe Izba Reprezentantów Tadamori Ōshima Izba Radców Chūichi Date Monarcha Cesarz Naruhito Porządek sukcesji Władza wykonawcza Premier Fumio Kishida Rząd Rząd Fumia Kishidy Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Najwyższy Prokurator generalny Kontrola państwowa Kontrola państwowa Komisja Audytu Japonii Finanse Bank Japonii Samorząd terytorialny Podział administracyjny Japonii Samorząd terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Partia Liberalno-Demokratyczna Partia Demokratyczna Komeito Japońska Partia Komunistyczna Wybory Wybory parlamentarne: 2017 Wybory do Izby Radców: 2016 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Japonii minister: Tarō Kōno

Portal Japonia

Wybory parlamentarne w Japonii w 2003 roku Przedterminowe wybory do Izby Reprezentantów (izby niższej japońskiego parlamentu zostały przeprowadzone 9 listopada 2003.

Przyczyny wyborów

W dniu 11 października 2003, premier Jun’ichirō Koizumi rozwiązał Izbę Reprezentantów zgodnie z artykułem 7 z Konstytucji Japonii. 20 września został ponownie wybrany na przewodniczącego Partii Liberalno-Demokratycznej. Partia premiera zachowuje silne poparcie w obszarach wiejskich i wśród starszych wyborców, natomiast Demokratyczna Partia Japonii miała większe poparcie wśród młodzieży i w obszarach miejskich. Ordynacja wyborcza sprzyjała bardziej lepiej zaludnionym terenom miejskim. Głównymi tematami kampanii wyborczej były trwająca recesja gospodarcza reformy systemu emerytalnego, wsparcie Stanów Zjednoczonych w Iraku, stosunki Japonii z Koreą Północną, a także prywatyzacji usług pocztowych.

Wybory wygrała Partia Liberalno-Demokratyczna zdobywając 168 mandatów w okręgach jednomandatowych i 69 w okręgach proporcjonalnych. Drugie miejsce zajęła Partia Demokratyczna, która uzyskała 105 mandatów w okręgach jednomandatowych i 72 w okręgach proporcjonalnych. Trzecie miejsce zajęła Partia Nowy Rząd Czystość uzyskała ona 9 mandatów z okręgów jednomandatowych i 25 z proporcjonalnych. 9 mandatów według ordynacji proporcjonalnej zdobyła Japońska Partia Komunistyczna partie Partia Socjaldemokratyczna i Liga Liberalna uzyskały po mandacie z okręgów jednomandatowych.

Wyniki