Wybory parlamentarne w Libanie w 1996 roku

Liban (c) Zscout370 at en.wikipedia.org, CC-BY-SA-3.0 Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Libanu Ustrój polityczny Ustrój polityczny Libanu Konstytucja Konstytucja Libanu Władza ustawodawcza Zgromadzenie Narodowe Przewodniczący Nabih Berri Władza wykonawcza Prezydent Michel Aoun Premier Sad al-Hariri Rząd Libanu Rząd Sada al-Haririego Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Kasacyjny Prokurator Generalny Libanu Kontrola państwowa Kontrola państwowa Trybunał Obrachunkowy Finanse Bank Libanu Samorząd terytorialny Podział administracyjny Libanu Samorząd Terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Wybory Wybory parlamentarne: 2009 Wybory prezydenckie: 2014-2016 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Libanu minister: Dżubran Bassil Wikiprojekt Polityka

Wybory parlamentarne w Libanie odbyły się w pięciu turach pomiędzy 18 sierpnia a 16 września 1996 roku^[1].

Już w czerwcu 1996 roku rząd zaakceptował nową ordynację wyborczą. Zgodnie z nią wybory miały być przeprowadzone w czterech z pięciu prowincji (muhafazat): Asz-Szamal, Al-Dżanub, Bejrut i Al-Bika. W piątej zaś prowincji Dżabal Lubnan oddzielnie dla każdego okręgu (kada)^[2]. Celem tego posunięcia było utrudnienie wyboru maronickich przywódców opozycyjnych, a także zapobieżenie zwycięstwu nad najważniejszymi przywódcami rządowymi, takimi jak Walid Dżumblatt. Protesty i skierowanie sprawy do Trybunału Konstytucyjnego nie na wiele się zdały.

Na 128 miejsc w Zgromadzeniu Narodowym Bejrutowi przypadło 19, prowincji Al-Bika - 23, prowincjom Al-Dżanub i An-Nabatijji - 23, prowincji Asz-Szamal - 28, prowincji Dżabal Lubnan - 35^[3].

Pierwsza tura

Pierwsza tura wyborów odbyła się 18 sierpnia w Dżabal Lubnan, gdzie do zdobycia było 35 mandatów. W porównaniu z poprzednimi wyborami w Dżabal Lubnan zaznaczyła się wysoka frekwencja. Zwycięstwo przypadło poplecznikom rządu Al-Haririego (który wszedł w sojusz wyborczy z Nabihem Berrim) zdobywając 32 z 35 miejsc. Aż 23 deputowanych poprzedniej kadencji zachowało swój mandat.

Druga tura

W drugiej turze wyborów, w Asz-Szamal, 25 sierpnia zwyciężyli opozycyjni kandydaci.

Trzecia tura

Trzecia tura miała miejsce w Bejrucie 1 września. Opozycja zdobyła 14 z 19 miejsc w parlamencie, sam Al-Hariri uzyskał jednak najwięcej głosów. Miejsce w parlamencie zdobył wielki krytyk rządu, były premier Salim al-Huss. Marginalizacja Hezbollahu przypisana była większej współpracy Al-Haririego z przewodniczącym parlamentu i przywódcą Amalu, Nabihem Berrim.

Czwarta tura

W Al-Dżanub i An-Nabatijji 8 września zwyciężył sojusz wyborczy Hezbollahu i Amalu, który wraz z innymi mniejszymi, sympatyzującymi z szyitami, zdobył wszystkie 23 miejsca.

Piąta tura

W ostatniej turze wyborów 16 września w prowincji Al-Bika 22 z 23 miejsc przypadło partią Amal i Hezbollah będącym w sojuszu wyborczym.

Przypisy

Bibliografia

• DanutaD. Madeyska DanutaD., Liban, Warszawa: „Trio”, 2003, ISBN 83-88542-62-1, OCLC 749208220 .